voeten - Topos

More documents

Recommendations

Info

ontwerp van het eiland hoort het beeld van duinen en vrije natuur. Delen die dan weer eens onder water staan en dan weer droogvallen. Een eiland voor de kust als zachte kustverdediging biedt de mogelijkheid om een groot nieuw en natuurlijke omgeving te ontwikkelen. Geen kleine vlekjes natuur, maar een groot gebied waar de ontstaansgeschiedenis te volgen is. Erosie en sedimentatie hebben vrij spel. Geen directe verbindingen naar het eiland, maar hooguit per boot. Het eiland biedt de mogelijkheden voor nieuwe vormen van recreatie, energiewinning en toegankelijke natuur. Replica Hollandica Vanaf mijn strandstoel op het Scheveningse strand ontwaar ik in de verte aan de horizon de contouren van een andere 40 TOPOS / 01 / 2003 model metamorfose kustlijn. Engeland ligt toch niet zo dichtbij? Meeuwen vliegen krijsend over, even de verleiding voor een duik in het water, maar dan dringt die vraag weer naar de voorgrond, wat is dat daar wat ik in de verte zie? Een eiland met eenzelfde vormtypologie als de huidige kustlijn ligt als een schil op circa vijf tot tien kilometer afstand voor de kust van Nederland. Het eiland reikt van Vlieland tot Goeree- Overflakkee. Twee zijden met een andere typologie kent het eiland. Aan de westzijde (richting de Noordzee) heeft het eiland dezelfde kustvorm als de huidige kustlijn. De landzijde wordt gekarakteriseerd door een meer natuurlijke vormentaal, die verschillende biotopen mogelijk maakt. De inrichting van het eiland bestaat voor het merendeel uit natuur. Een oase van rust in het drukke randstadleven van alledag. Een eiland dat met de eerste aanzet door de mens levenslicht krijgt aangereikt, om daarna snel volwassen te moeten worden. Met minimale ingrepen moet het eiland zijn eigen vormgeving in stand houden. Dit betekent veel ruimte voor dynamiek. Door stroming, wind en regen, vormt het eiland zich. Het doel is uiteindelijk een natuurlijke, landschappelijke kustverdediging voor de Hollandse kust. Een landschap in de vorm van een eiland, laat de fantasie de vrije loop. Toch Schiphol naar zee? Of nee, dan dat windmolenpark. Onze insteek is van een andere aard. Een eiland voor de kust biedt de mogelijkheid het ontstaan van een nieuw landschap op de voet te volgen. Van een pioniersfase door de natuur ingegeven tot een inrichting door mensenhand vormgegeven. Duinvalleien, lagunes, nieuwe duinen, broedgebieden voor trekvogels. Een woeste branding en een luwe binnenzee die sterk onder invloed staat van de eb en vloedbeweging. Natuur zonder bordje ‘verboden toegang’! De ondergaande zon verdwijnt aan de verre horizon. De zon komt op boven de vaste wal. Een eilandgevoel anders dan de Waddeneilanden?! Dit proces voor de ontwikkeling van een nieuw eiland is een idee ontstaan op basis van literatuuronderzoek, interviews met vakmensen, redeneringen naar aanleiding van analytisch onderzoek en fantasie. Wij zijn er ons dan ook terdege van bewust, dat de ontwikkeling van een dergelijk eiland getoetst moet worden op zijn natuurlijk genererend vermogen. Daarnaast is het ook noodzakelijk dat de gevolgen voor de huidige kustlijn en het achterland bestudeerd worden.
Foto: Peter Veenstra Foto: Peter Veenstra Dat vind ik nou mooi Boskoeien De Utrechtse weg, tussen Oosterbeek en Renkum. Als het windstil is, ruik je het: de geur van oud geld, gepoetste Bentleys en kouwe kak. Statig staan de villaís op gepaste afstand van de weg, zodat de tuinen fraaie decors vormen voor de veel te dure huizen. Prachtig op het eerste gezicht, maar als je daar net als ik twee keer per dag op je brommertje voorbij komt, wordt de geschapen kloof tussen de villabezitters en het voorbijreizende werkvolk steeds storender. Tussen die oprijlanen en verre villaís doorbreekt echter ÈÈn perceel deze afstand volledig. Het huis staat haaks op de weg, met daarnaast de tuin, waardoor je als het ware met de bewoner meekijkt naar zijn tuin. In die tuin speelt zich een verhaal af, zorgvuldig gedirigeerd. Het is een verhaal van drie generaties bonte koeien, wat zich alleen ontvouwt aan de oplettende passant. Alhoewel de koeien van plastic zijn, bewegen ze door het jaar heen: soms staan de kalveren bij elkaar, afgezonderd van hun ouders, dan weer smeekt een kalfje om melk van haar moeder. De koeien lijken zich weinig aan te trekken van het verkeerslawaai, maar af en toe kijkt er ÈÈn nieuwsgierig over zijn koeienschouder. Het is een wonderlijk schouwspel, dat elke dag weer boeit. Peter Veenstra Redactie <strong>Topos</strong> TOPOS / 01 / 2003 41
Page 1 and 2: Jaargang 13 Nummer 1 2003 E 7,- TOP
Page 3 and 4: 04 TOPOS Thema Tussen wens en werke
Page 5 and 6: CROW pagina 20 de latere planfasen,
Page 7 and 8: percent % gelijk een baa 100 80 70
Page 9 and 10: eschaving is aanleiding voor tal va
Page 11 and 12: nenten van alle ecosystemen binnen
Page 13 and 14: De huizen hangen aan de onderkant v
Page 15 and 16: allerlei andere motieven bestaan bi
Page 17 and 18: culturen waarin men liefst duidelij
Page 19 and 20: schermt. De reproductie van de cult
Page 21 and 22: dan ook dat deskundigen, die beslis
Page 23 and 24: Luchtfoto van het landgoed Larenste
Page 25 and 26: Werkzaamheden tijdens de aanleg De
Page 27 and 28: waardevolle gebouwen worden geresta
Page 29 and 30: gebied. Zo blijkt dat veel gemeente
Page 31 and 32: echter dat hier ook veel bungalowpa
Page 33 and 34: De Structuurschets le bedrijfsgroot
Page 35 and 36: nieuwe fase binnen het reconstructi
Page 37 and 38: ... gedemonteerd in een natuurlijke
Page 39: van dit vanuit het landschap benade
Page 43 and 44: Scherpe rand Harde rand Diffuse zon
Page 45 and 46: Schematische uitwerking stadsrandco
Page 47 and 48: Investering in infrastructuur + Str
Page 49 and 50: Urban Flotsam, stirring the city, C
Page 51 and 52: Alweer een boek over landschap…wa
Page 53 and 54: Alle Hosper (1943-1996) de man, het
Page 55 and 56: Peter Veenstra Eindredactie Gertjan

voeten - Topos

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?