voeten - Topos

TOPOS Thema
Tussen wens en werkelijkheid
Daar sta je: nog vermoeid
van je eindcolloquium.
Maar gewapend met beroepsvoorbereidende
kennis ben jij klaar voor
de praktijk. Je gaat aan
de slag bij je eerste
werkgever. En dan volgt
de ontluistering:
4
TOPOS / 01 / 2003
er is geen tijd voor discussie, er is geen
kennis voor het detailleren van een plan
en geen geld voor de uitvoering. De
persoon met het meeste geld, en de
groep met de grootste mond bepaald
wat er in de praktijk gebeurt. Kortom:
diepgaand onderzoek wordt niet meer
gedaan, men vermeld slechts wat men
vermoed. En men verdedigt deze
werkwijze met een pleiten op jaren van
ervaring en kennis van zaken. Bedroefd
verzucht je dat je geen aio geworden
bent.
Zo bezien is de praktijk de
ontnuchtering van je dromen als planner
of architect.
Maar het zou onrechtvaardig zijn om te
stellen dat de praktijk alleen teleurstelt.
Denk aan de vreugde wanneer een
ontwerp daadwerkelijk wordt
uitgevoerd, denk aan het behalen van je
gelijk, de diners met collega’s en het
eindeloos debatteren met mensen die
een totaal andere achtergrond hebben
dan jij. De praktijk is ook spannend,
afwisselend en vermakelijk.
Nog steeds een beetje zweverig van de
vorige TOPOS, waarin het thema
“idealen” aan bod kwam, staan we met
deze editie weer met beide voeten op de
grond en stellen we de vraag: wat komt
er eigenlijk van al die mooie woorden en
goede bedoelingen terecht? (dit raakt aan
het thema ‘Werk in uitvoering’, waar
studievereniging Genius Loci zich op
dit moment mee bezighoudt) Het is
tijd voor daden! Aanpakken, doorzetten
en opschonen, termen die ons zo
vlak na de verkiezingsstrijd al bijna
vertrouwd in de oren klinken. Wordt
er door sommige politici met weemoed
teruggedacht aan die mooie tijd
na de oorlog, toen er nog respect voor
het gezag was, landschapsontwerpers
zien hier met de realisering van het
landschapsplan voor Walcheren een
tijdperk van uitgevoerde grote landschapsplannen
ten einde lopen. (zie
blz. 32 voor de remake van Walcheren
door Maithe Vos)
Kristof van Assche pagina 14
Even weemoedig wordt er teruggedacht
aan de tijd dat op grote schaal nieuw
land(schap) werd gemaakt en
tekentafelontwerpen werden uitgevoerd,
zonder dat de sportvisvereniging in
opstand kwam. Maar was Sie liebt, das
neckt Sie: het in de polders geboren
poldermodel zorgt ervoor dat er niet
eens meer fatsoenlijk een Betuwelijntje
van west naar oost getrokken kan
worden! Mede door het poldermodel
lijken de strategische skills van een
landschapsarchitect of –planner steeds
belangrijker te worden, als het gaat om
de uitvoering. Dit uit zich in het groot
aantal plannen zonder plankaart, maar
met spelregels, enveloppen en pijlen.
Toch is het strategisch karakter van het
vakgebied van alle tijden. Om nog
even terug te keren naar de polders:
Cornelis Lely heeft moeten opklimmen
tot minister van Waterstaat om zijn
eigen Wet tot afsluiting en droogmaking
van de Zuiderzee door de Tweede
Kamer te loodsen. Deze wet heeft
ervoor gezorgd dat zijn ontwerp
werkelijkheid kon worden.
Vlug en Partners beamen dat je er met
een ontwerp alleen niet bent. Wil je een
goed ontwerp werkelijk laten slagen, is
het zaak het hele ontwerpproces van
begin tot eind op de voet te volgen. Het
wordt steeds gewoner gevonden dat de
ontwerper niet bij de voorafgaande en