BROEDER BERNARDUS - TOEN EN

Een goed mens
Want goed wás Bernardus. Als één ding frappeert bij het snuffelen in
onze archiefstukken, dan is het wel dit. Bernardus was een goed en
gevoelig mens. Je zou het niet zeggen als je zijn strenge portretten
bekijkt, maar het is toch echt waar, al meende hij dan misschien die
goedheid soms weg te moeten stoppen achter een gewetensvolle
strengheid.
In de eerste tijd van de kongregatie werd het doel van de nieuwe
gemeenschap nogal eens verschillend omschreven. De ene keer wordt
de zorg voor het arme en verlaten kind benadrukt, dan weer het onderwijs,
vaak ook de godsdienstige opvoeding of de redding van de jeugd
uit de 'verdorvenheid' van de wereld. Daarbij is echter opvallend, hoe
vaak bij de doelomschrijvingen die Bernardus geeft, de uitdrukking
'goed doen' voorkomt. Die woorden kwamen blijkbaar heel gemakkelijk
en spontaan hij hem omhoog.
Zeer mooie passages over goedheid, mildheid en liefdevolle zorg binnen
de kongregatie zelf staan in de reeds eerder genoemde 'Gedragsre-
gelen' voor oversten. Mogelijk heeft hij voor dit werkje veel overgenomen
uit bestaande lektuur, maar staan blijft dan toch, dat hij heel nanadrukkelijk
deze gedachten in de kongregatie heeft willen propageren.
De broederlijke liefde stond bij hem hoog in aanzien. De voor velen van
ons zo bekende zegswijze: 'De broederlijke liefde is de koningin van de
kongregatie' hebben we aan niemand minder dan aan Bernardus zelf
te danken.
BRUNO OVER BROEDER BERNARDUS
13