BROEDER BERNARDUS - TOEN EN

Voor wie goed zijn?
Naar wie gaat zijn goedheid allereerst uit? Ook dat is een duidelijke
zaak: naar allen die het - om welke reden dan ook - moeilijk hebben,
buiten de kongregatie en in de kongregatie. Naar arme en verlaten kinderen;
natuurlijk. Maar niet alléén naar hen; naar ieder die het - inderdaad
om welke reden dan ook! - moeilijk heeft; uit tal van brieven blijkt
zijn meeleven als er ergens narigheid is - warm, hartelijk, gewoon menselijk.
Tekenend is ook hoeveel Bernardus op papier gezet heeft over de zorg
voor zieke medebroeders; daar heeft hij heel uitgesproken ideeën over
en die zijn niet flauw.
In dit verband is eveneens vermeldenswaard naar wie volgens hem de
zorg van een overste allereerst moet uitgaan; het zijn...
... de nieuwe broeders, die het soms erg moeilijk hebben. 'Zijt voor hen
als een medelijdende moeder';
... de broeders 'die in druk of bekoringen zijn'... spreek ze vriendelijk
aan 'geef ze moederlijke en vertrouwelijke woorden'; een bits woord is
soms genoeg om ze helemaal moedeloos te maken;
... de broeders 'die meer passies en driften te bestrijden hebben'...
... we moeten ze beminnen als onszelf, ook al struikelen of vallen ze wel
eens;
...'bijzondere liefde, zorg en belangstelling' vraagt Bernardus ook hier
voor 'de zieke, zwakke en oude broeders';
... en tenslotte worden hier vermeld: de ouders en de familie van de
broeders:.. toon belangstelling... komen ze op bezoek ontvang met
liefde en gepaste gulheid... spreek met hen en leef met ze mee... geef
raad als dat nodig is en vooral: maak geen onderscheid tussen meer
of minder aanzienlijken.
BRUNO OVER BROEDER BERNARDUS
15