BROEDER BERNARDUS - TOEN EN

Ik kijk hem aan en zie dat het een man is die weet wat hij wil. Een man
met een sterk karakter, geestig van inborst, bewogen en goed tot in het
diepste puntje van zijn hart.
'Als ik het allemaal vooraf had geweten, was ik er nooit aan begonnen',
schrijft hij later in zijn memoires. Alles zat ons tegen als jonge congregatie.
We hielden ons op de been door onze liefde voor de mensen om
ons heen.' Bernardus kan de eerste regels van het zesde couplet van
ons volkslied in alle oprechtheid met ons meezingen:
'Mijn schild en de betrouwen, zijt Gij mijn God, mijn Heer.
Op U zo wil ik bouwen, verlaat mij nimmer meer!'
Bernardus wordt in de zeventig jaren dat hij mag leven getekend door
deze gedachten: 'Vertrouw nooit op eigen kracht, maar op de genade
en bijstand van God. Hij weet beter dan jijzelf, welke hulp je nodig hebt.
Stel op Hem altijd je vertrouwen'.
Steeds roept hij zijn medebroeders op de moed niet te verliezen. Wie
op de Heer vertrouwt zal zijn doel bereiken. Altijd.
In zijn nagelaten geschriften houdt hij ons steeds voor dat we deze
levenshouding in ootmoed, in eenvoud moeten beoefenen. We moeten
niet prat gaan op hetgeen we als broeders verrichten, maar ons steeds
voor ogen houden dat we groot kunnen zijn door er een eenvoudige
levensstijl op na te houden.
In de beginjaren zijn we als broeders daartoe bijna gedwongen. We
leven dan in grote soberheid, met zeer beperkte middelen, in echte
armoede, die ons als gemeenschap nederig houdt.
We zijn - onze tweede patroon Vincentius ten spijt - bijna Franciscaans
in onze levensstijl: dichtbij de mensen, dichtbij de natuur, dichtbij het
gevoel dat we niks hebben, van onszelf niets zijn, maar leven van de
genade Gods.
Als we ons dit in onze dagen door hart en zinnen laten gaan, voelen we
ons nog meer verbonden met onze eerste voorganger. Pover in wat we
nog kunnen presteren, woekerend met ons bezit, moeten steunen op
de welwillende steun en hulp van anderen, soms moedeloos, soms
geestelijk en lichamelijk uitgeput, maar vol vertrouwen, omdat we als
44