De Boodschap van 1888 - Bazuin te Sion

aantekening van onze zonden gegraveerd zijn in een rots en de rots zou verpulverd
worden, - zelfs dat zou de zonde niet uitdelgen. Het uitdelgen van de zonde is het
uitroeien van de zonde uit de natuur, uit het wezen van de mens. Het bloed van
Jezus Christus reinigt van alle zonde…
De stroom van leven uit de troon van God zal de indrukken die de zonden op ons
hebben gemaakt wegwassen en uitdelgen. Het uitroeien van de zonde is het uitdelgen
van de zonde uit onze natuur, zodat wij haar niet meer kennen. De aanbidders
eens gereinigd, - werkelijk gereinigd door het bloed van Christus – hebben geen
besef van zonden meer, omdat de zonde van hen is weggedaan. Hun ongerechtigheid
mag gezocht worden, maar zij zal niet gevonden worden. Zij is voor altijd van
hen weggenomen, - zij is vreemd voor hun nieuwe natuur, en zelfs al mochten zij in
staat zijn om zich het feit te binnen te brengen dat zij bepaalde zonden gedaan hebben,
de zonden zelf zijn zij vergeten – zij denken er niet aan het nog eens te doen.
Dit is het werk van Christus in het ware heiligdom, dat de Here heeft opgericht en
geen mens.” “The Blotting out of Sins” Review and Herald 30-9-1902.
In bovenstaande ziet u dat voor Jones en Waggoner het uitdelgen primair daaruit
bestaat dat het een delgen was van “de kennis der zonde”, de ervaring in het kwaad
uit ons wezen, en in dat aspect hadden zij gelijk.
E. W. Farnsworth die deze ervaring zelf maakte zei: “Het is het uitdelgen van de
nachtmerrie der zonde uit de menselijke geest.” Zie de Jesaja brochure blz. 15-16.
Eindconclusie
Bovenstaande is de basis voor het Adventisme als zodanig. Er is een onderscheid
tussen het werk van Jezus in de twee afdelingen van het heiligdom. De enige reden
voor de twee afdelingen in het heiligdom wordt gevonden in het tweeledig karakter
van de zonde. Er is een schuld van de zonde en een kennis van de zonde. De eerste
heeft te maken met de verantwoordelijkheid voor de zonde en de tweede met het
permanente karakter van de zonde. Op grote verzoendag kwam dat nog eens tot
uitdrukking door de twee bokken. De bok voor Azazel droeg tenslotte de schuld
van Israël weg en doet op deze manier verzoening voor het lijden van Jezus. De
bok voor de Here was omreden van het permanente karakter van de zonde. Zonder
deze fundamentele inzichten bestaat er geen basis voor het Adventisme als zodanig.
Bent u een Adventist?
pag - 51