De Boodschap van 1888 - Bazuin te Sion

dat, als de late regen inderdaad de theologie van 1888 voorstelde, dan moet de
1888 boodschap essentieel voor een ander doel gegeven zijn dan de boodschap
van de Hervormers. De boodschap van de Hervorming van de zestiende eeuw was
een vroege regen boodschap. En bij geen enkele Hervormer, wie dan ook, zal men
een hint vinden naar de voltooiing van het werk van God in de menselijke ziel. Zij
geloofden in het groeiproces, en er was geen enkele Hervormer die daar niet in geloofde,
maar het voltooien van het werk der genade in de ziel werd verwezen naar
de toekomst. Luther zegt zo prachtig in 1537, 20 jaar na 1517, tegen zijn studenten
als zij een dispuut hebben over Rom. 3: 28 waarvoor hij de stellingen gaf:
Stelling 33: “Vandaar, als ik met menselijke woorden spreken mag, zijn wij niet door
een afgesloten handeling rechtvaardig, maar in de macht van de Komende….”
Stelling 34: “Want Christus krijgt steeds meer gestalte in ons, en wij groeien op in
zijn beeld zolang wij leven.”
Stelling 35: “… zij (de rechtvaardiging) is onderweg, in wording, niet in het gedaan
zijn, in het gebeurd zijn, ook niet in het zijn. Er wordt nog aan gebouwd.”
En Melanchton drukte zich als volg uit:
“Onze rechtvaardiging is nog maar eerst begonnen en niet voleindigd.”
Die Evangelische Lehre der Rechtfertigung E. Kinder. S. 29-30, 36.
Welnu, als ik met Luther spreken mag, dan was de 1888 boodschap en de spade
regen een boodschap die de macht van de Komende Christus predikte in het oordeel.
A.T. Jones laat er in zijn Bijbelstudie over de late regen geen twijfel over bestaan
dat hij, net als E. G. White, geloofde dat de late regen het Beeld van God in de
menselijk ziel volkomen zou herstellen. De late regen theologie van 1888 was een
eenvoudig naar voren brengen van wat God van plan was om te doen d.m.v. de
rechtvaardiging in de menselijke ziel. In de 12e Bijbelstudie in 1893 begint Jones
met de volgende woorden:
“Gisterenavond zijn wij tot het volgende gekomen: dat om de gerechtigheid Gods
te bezitten – welke de late regen is, de voorbereiding op de luide roep – moeten
wij de gezindheid van Christus alleen bezitten; zij kan op geen enkele andere wijze
komen. Dat is precies het advies dat de Schrift ons geeft: “Laat die gezindheid bij
u zijn welke ook was in Christus Jezus.” Filip. 2: 5-6. Wat was het dat de tekst laat
zien dat deze gezindheid van Christus doet? Wat deed het in Hem? Het “ontledigde
Hem” van zichzelf. Wanneer deze gezindheid in ons is, wat doet het dan daar? Het-
pag - 54