Gezondheidsprofiel Groningen 2010 - GGD Groningen

5.2. Infectieziekten
Als er niet goed op gelet wordt, kunnen infectieziekten zich ongemerkt verspreiden en de gezondheid
van een groep mensen bedreigen. De GGD is de eerste plek waar signalen vanuit de burger of
professionals van een bedreigende infectieziekte worden opgepikt.
De te signaleren infectieziekten kunnen ‘oude’ ziekten zijn, zoals schurft, maar ook recentere, zoals de
H1N1-griep en SARS. Ze kunnen heel plaatselijk tot problemen leiden (norovirus op een cruiseschip)
maar ook landelijk (Q-koorts) of internationaal (Nieuwe Influenza H1N1).
Het uiteindelijke doel van de signalering van infectieziekten is om zo snel mogelijk maatregelen te
treffen die verdere verspreiding voorkomen. In het tabellenboek tabel 5.2.a worden alle
meldingsplichtige infectieziekten weergegeven. In figuur 5.2.1. staan 3 groepen van wie de GGD
Groningen de meeste signalen heeft ontvangen.
Uitbraken van een infectieziekte in instellingen moeten gemeld worden als er groepen kwetsbare
mensen ziek kunnen worden. Het gaat daarbij om scholen, kindercentra, verpleeg- en
verzorgingshuizen. De GGD ondersteunt de instelling bij het zoeken naar een oorzaak van de infecties,
de te nemen maatregelen om verdere verspreiding te voorkomen en de voorlichting binnen en buiten
de instelling.
5.2.1. Meldingen infectieziekten
De afdeling infectieziekten van de GGD ontvangt meldingen over (mogelijke) infectieziekten van
diverse bronnen. Uit figuur 5.2.1. blijkt dat medische professionals de meeste meldingen voor hun
rekening nemen. De grote piek aan meldingen in 2009 wordt verklaard door de epidemie van nieuwe
influenza.
Figuur 5.2.1. Wie meldt aan de afdeling infectieziekten per kalenderjaar (2006-2009)
2009
2008
2007
2006
206
175
185
178
238
225
244
416
538
Gezondheidsprofiel Groningen 2010
610
1212
2024
Artsen en Laboratoria voor infectieziekten
Kinderverblijven en scholen
In tabel 5.2.1. staan enkele infectieziekten die van belang waren voor de openbare gezondheidszorg,
waarvan GGD Groningen meldingen ontving. Het aantal meldingen dat de GGD heeft doorgegeven
aan het RIVM is iets lager.
In 2009 was er een toename van hepatitis-B, mogelijk verspreid via ontmoetingsplaatsen van
homoseksuele mannen. De GGD heeft deze risicogroep gewaarschuwd, voorlichting gegeven en
gewezen op de risico’s van onveilig seksueel gedrag.
Hepatitis-C is een bloedoverdraagbare ziekte die we in Groningen met name zien bij drugsgebruikers.
Gebruikte spuiten en naalden kunnen anoniem op de GGD geruild worden voor schone spuiten. Dit
spuitruilprogramma is gericht op het voorkomen van besmettingen met hepatitis- en HIV-virus.
Legionellapatiënten lopen hun besmetting vaak op in het buitenland. Toch doet de GGD Groningen bij
elke patiënt onderzoek naar mogelijke besmettingsbronnen in de provincie. Met name koeltorens zijn
berucht als bron voor lokale verspreiding.
Darminfecties kunnen zich vaak makkelijk verspreiden als er onvoldoende wordt gelet op hygiëne bij
toiletbezoek, bij voedselbereiding en in gezondheidszorg. Bij elke melding wordt gekeken of er sprake
is van mogelijke verspreiding op grote schaal, zoals een restaurant of gemeenschappelijke toiletten.
Vervolgens worden maatregelen getroffen om verspreiding te voorkomen, zoals een advies een
werkverbod op te leggen of hygiënische adviezen.
Q-koorts is in onze provincie geen groot probleem omdat er weinig grootschalige geitenbedrijven zijn.
In 2009 kreeg de ziekte veel aandacht in de media. De GGD heeft, in samenwerking met de provincie
Burger
47