Hoofdstuk 1 - Hitte.nu

72 Zes graden
maatcyclussen, maar juist samenhangt met de temperatuurstijgingen
in de tropische oceanen.
Het orkaanseizoen van 2005 brak alle Atlantische records,
en schreef duizend doden, 1 miljoen daklozen en 200 miljard
dollar schade op zijn conto. Een jaar later probeerden
twee gezaghebbende klimatologen het pleit te beslechten of
de wereldwijde opwarming nu wel of niet had bijgedragen
aan de serie rampzalige wervelstormen. Zonder twijfel hadden
de hoge temperaturen van het zeewater – de hoogste ooit
gemeten – dat jaar bijgedragen aan de hevigheid van Katrina,
Wilma, Rita en de andere orkanen in 2005. Maar Kevin Trenberth
en Dennis Shea zetten complexe wiskunde in om erachter
te komen hoeveel van het Atlantische warmte-alarm aan
wereldwijde opwarming toe te schrijven is, en hoeveel aan
natuurlijke cyclussen. Hun conclusie zou ons wakker moeten
schudden: meer dan de helft van de extra warmte was het
gevolg van menselijke invloeden. Zoals velen destijds al vermoedden
was Katrina slechts voor een deel een natuurramp.
Zinkende atollen
Ik vind het vreselijk om het zo botweg te stellen, maar het
Stille Zuidzee-eiland Tuvalu is hoogstwaarschijnlijk niet
meer te redden. Het oceaanstelsel lijkt op een fluitketel die
langzaam aan de kook raakt; wanneer de omstandigheden
veranderen vertoont het een hele lange reactietijd, zodat de
zeespiegel nog eeuwen lang gestaag zal blijven stijgen, zelfs
als alle uitstoot van broeikasgassen morgen zou stoppen. Zoals
ik in Het nieuwe weer al heb opgetekend, heeft Tuvalu nu
al regelmatig te maken met overstromingen die het gevolg
zijn van eerdere stijgingen van de zeespiegel. Die extra stijging
in alle oceanen op aarde zal de doodsklok luiden voor
deze fascinerende, levendige eilandsamenleving.
Tuvalu is met zijn luttele 9.000 inwoners in feite één van de
kleinste van de vijf atolstaten die binnenkort niet meer zullen