Mentorprojecten en migrantenjeugd: effecten en werkzame factoren

65 Resultaten
Een aantal projecten lijkt niet een expliciete visie op diversiteit te hebben, maar geeft
alleen aan dat ze een diverse doelgroep bereiken, bijvoorbeeld migrantenmeisjes,
kinderen van wie de ouders het Nederlands niet (goed) beheersen, of jongeren van
allerlei verschillende leeftijden, culturen en achtergronden.
Sommige projectorganisaties streven ernaar een afspiegeling te zijn van de samenleving,
enkele andere projectleiders benadrukken dat ze openstaan voor alle kinderen/jongeren,
zonder bijvoorbeeld naar culturele achtergrond of geslacht te kijken,
mits de jongere qua hulpvraag tot de doelgroep van het project behoort.
Enkele projectorganisaties relateren hun visie op diversiteit wel direct aan het doel
van mentoring: het ondersteunen van jongeren met een (deels) niet-Nederlandse
achtergrond, om beter hun weg in de Nederlandse samenleving te vinden.
En sommige projectleiders geven aan dat diversiteit een verrijking is, bijvoorbeeld
als het gaat om een match tussen mentor en mentee met een verschillende etnische
achtergrond, of een diverse groep mentoren.
Tot slot antwoorden twee projectmedewerkers expliciet dat hun visie op diversiteit
eruit bestaat dat ze uitgaan van de individuele wens en/of hulpvraag van de jongeren.
Afhankelijk daarvan bepalen ze bijvoorbeeld welke mentor de jongeren krijgen. Dat
kan iemand zijn die op hen lijkt of juist een heel ander type. Diversiteit betekent voor
hen dus dat alle jongeren verschillend zijn, en dat zij iedereen als individu bekijken.
Diversiteit van het personeel
Bijna de helft van de geïnterviewde projecten heeft een etnisch divers projectteam.
Een kwart heeft alleen autochtone projectcoördinatoren en -medewerkers en een
kwart heeft alleen coördinatoren en medewerkers met een niet-Nederlandse achtergrond.
Daarbij moeten we opmerken dat sommige ‘teams’ uit één persoon bestaan.
De meeste coördinatoren vinden dat het niet uitmaakt wat hun etnische achtergrond
is. De autochtone coördinatoren ervaren geen problemen in hun contacten met
jongeren of ouders uit migrantengroepen. Wel geven zij aan dat dit waarschijnlijk
komt door hun respectvolle houding ten opzichte van andere culturen en het niet
benadrukken van verschillen. Ook de coördinatoren die zelf niet van oorsprong
Nederlands zijn, zien hun achtergrond niet als een belangrijke voorwaarde. Zo merkt
een coördinator op:
’We spreken Nederlands en doen niet anders dan autochtonen.’