JBC 12.pdf - De Koninklijke Hollandsche Maatschappij der ...

daar een goed antwoord op te geven, maar we hebben wel geleerd dat strakke protocollen
iemand in de frontlinie (agent, medicus of jeugdhulpverlener) niet helpen. Juist de
enorme complexiteit vraagt erom dat we ruimte moeten bieden aan de professionals om
passend te reageren. Operationeel kunt u niets met dit antwoord, maar ik geloof wel dat
we die kant op moeten en niet moeten proberen de complexiteit van de samenleving in
rijksregels te vatten. Er moet handelingsvrijheid zijn voor mensen. Laten we de mensen
in het veld vertrouwen en credits geven geven voor het moeilijke werk dat zij moeten
doen. Dat betekent dat zij ook fouten moeten kunnen maken. Zij staan iedere dag voor
die inschatting. Soms zeggen we in de samenleving te snel dat de jeugdzorg de gezinnen
kapot maakt, en een andere keer zeggen we te snel dat de jeugdzorg te lang heeft gewacht
met ingrijpen en dan heb je jaren onderzoek aan je broek. Natuurlijk moet je echte
fouten corrigeren, maar je moet er begrip voor hebben dat mensen die dat hele moeilijke
werk namens ons doen niet altijd de meest perfecte beslissing nemen.”
Rudi Westendorp, hoogleraar ouderengeneeskunde en directeur van de Leyden
Academy on Vitality and Ageing, dankt Paul Huijts voor het welafgewogen betoog, met
name op het punt van preventie. “Het is opmerkelijk dat u in uw betoog niet of vrijwel
niet het woord toezicht hebt laten vallen, laat staan straffen. Als je de kranten leest en
bepaalde publieke sentimenten hoort dan krijg je wel eens het idee dat meer toezicht
wordt verlangd en zwaardere straffen. Hoe reageert de overheid op dat dualisme?”
Paul Huijts antwoordt dat zijn verhaal wellicht een vertekende indruk kan geven, omdat
hij nu eenmaal spreekt vanuit VWS en dus vooral is ingegaan op het domein waaraan
VWS uitvoering geeft. “Maar dat maakt niet minder waar, dat dit kabinet de twee kanten
van de medaille steeds pakt. Op een aantal punten neemt het kabinet aan de kant
van opsporing en bestraffing scherpere maatregelen dan vroeger. Ook aan de kant van
de minister van veiligheid en justitie is er het
Laten we de mensen in het veld
vertrouwen geven en credits voor het
moeilijke wat zij moeten doen. Dat
betekent dat zij ook fouten moeten
kunnen maken.
besef dat aan het begin van de keten condities
verbeterd moeten worden, omdat repressie
alleen maatschappelijke ontwikkelingen niet
kan keren, zo goed als het omgekeerde ook niet
waar is. Dus de vertekening zit in de afkomst
van de spreker, maar niet in het totale verhaal
wat het kabinet te vertellen heeft.”
Rudi Westendorp antwoordt dat het mogelijk is dat het repressieve beleid nadelig
uitpakt, maar transparantie is misschien wel het belangrijkste middel om de problematiek,
de aantallen en omvang naar boven te krijgen, en deze bespreekbaar en oplosbaar te
maken. De nevenwerking van het repressieve beleid zou misschien toch groter kunnen
zijn dan wat je probeert te bereiken.
Paul Huijts zegt dat het gemakkelijk is om het dilemma te formuleren, maar het
antwoord is moeilijk. Bij de doorontwikkeling van de jeugdzorg, de jeugdhulpverlening
20