als PDF downloaden - Emis - Vito

Hoofdstuk 5
______________________________________________________________________
Het is mogelijk dat het in bedrijven tot 150 ton/jaar niet mogelijk is om oplosmiddelen
in afdoende mate te substitueren. Als dat tot genoegen van de vergunningverlenende
overheid kan worden aangetoond, wordt aanbevolen om deze kleine bedrijven enig
respijt te geven, totdat de invoering van de VOS-richtlijn voor bestaande bedrijven (naar
verwachting in 2007) dit niet meer toestaat.
Opgemerkt wordt dat de aanbeveling zich beperkt tot het drukken op papier en karton.
De mogelijkheden voor substitutie voor het bedrukken van kunststof- en aluminiumfolie
zonder oplosmiddelen zijn veel minder zeker.
Er zijn vier praktisch toepasbare methoden om de oplosmiddelemissie tegen te gaan:
1. Vervangen:
Vervangen van de oplosmiddelhoudende inkten, lakken en lijmen door
producten zonder of bijna zonder oplosmiddelen: meestal producten op
waterbasis. Waterige inkten zijn volledig anders van samenstelling dan
oplosmiddelhoudende inkten. De toepassingsmogelijkheden van waterige inkten
zijn minder breed dan die van oplosmiddelhoudende inkten. Desondanks kan bij
het bedrukken van papier in flexo daarmee aan veel, maar niet aan alle,
voorkomende kwaliteitseisen worden voldaan. In diepdruk zijn de praktische
mogelijkheden beperkt. Overstappen op waterige inkten is productietechnisch
meestal niet eenvoudig. Ook vereist het maatregelen om waterverontreiniging te
voorkomen. Een volledige kostenafweging tussen oplosmiddelhoudende en
waterige inkten laat meestal weinig verschil zien. Waterige inkten bevatten in
veel gevallen enkele procenten oplosmiddel. In de regel is dit ethanol.
2. Naverbranden:
De drooglucht met daarin de verdampte oplosmiddelen wordt door een
naverbrandingsinstallatie geleid. De oplosmiddelen worden verbrand. De
concentraties van de oplosmiddelen zijn te laag om zonder meer een
verbrandingsproces in stand te houden. Met behulp van warmtewisselaars wordt
de benodigde hoeveelheid brandstof beperkt. Bij een gelijkmatige
bedrijfsvoering en een geoptimaliseerde luchthuishouding is het tegenwoordig
mogelijk om nagenoeg zonder toevoeging van brandstof te werken. Soms wordt
d.m.v. een katalysator de verbrandingstemperatuur verlaagd. Ook dit bespaart
brandstof. Met behulp van naverbranding is het technisch mogelijk zeer lage
eindconcentraties aan oplosmiddelen te bereiken.
3. Terugwinnen:
De oplosmiddelen kunnen ook uit de drooglucht worden teruggewonnen.
Moderne technieken maken het mogelijk om ook oplosmiddelen, die zich met
water mengen, droog terug te winnen. Na destillatie zijn zij weer inzetbaar in het
productieproces. Zowel investering als variabele kosten zijn hoger dan bij
naverbranding. Hiertegenover staat een besparing op de inkoop aan
oplosmiddelen. Terugwinnen loont alleen als naverbranden het enig alternatief is
en er sprake is van meer dan circa 500 ton oplosmiddelen per jaar, en als het
overgrote deel van de teruggewonnen oplosmiddelen werkelijk weer in het eigen
bedrijf wordt gebruikt.
118