BURGERSCHAP - Nationaal Onderwijsmuseum

Lezen en mediteren door een moslim
scholen. In de volgende paragraaf geef ik daarvan een
voorbeeld. Het betreft een les door een seculiere leerkracht
op een islamitische school. Een les waarin centraal
staat het verkennen van verschillen en het herkennen
van het vertrouwde in het ‘vreemde’.
Anders thuis zijn Meester Erdal staat in
groep zeven van een islamitische basisschool. Meester
Erdal is zich ervan bewust dat de islamitische traditie
in de Nederlandse cultuur een ‘vreemde’ traditie is, die
voor veel mensen in Nederland ‘anders’ is dan ze zelf
gewend zijn. Hij vindt het daarom heel belangrijk dat
leerlingen het gevoel krijgen dat ‘thuis-zijn’ in die traditie,
én het ‘vreemde’ van die traditie, bij elkaar horen. Dat
anders ‘heel gewoon’ is. Na de zomervakantie begroet
hij zijn leerlingen met
de vraag: ‘Wie van
jullie is er dit jaar met
z’n ouders naar Turkije
of Marokko geweest?’
Emmina vertelt:
Dat ánders
‘heel
gewoon’ is
‘We logeerden bij mijn oom en tante.
Met hun kinderen spelen wij altijd.
Buiten maken wij een soort van
knikkerbaan, het is met steentjes.
We hebben zó gelachen toen onze
vader mee ging doen. Thuis is hij heel
anders, veel strenger, maar nu hebben
we zó gelachen samen. Ik wou dat
het hier in Nederland ook zo was.’
Meester Erdal vraagt Emmina wát er nou precies zo
leuk was aan het spel met de steentjes. Ook de andere
kinderen vraagt hij na te denken wát er zo bijzonder
was aan hun ervaring in de zomervakantie, dat ze er
nu – alhoewel ze weer thuis zijn in Nederland – tóch
heimwee naar hebben. Dit is voor de leerlingen geen
moeilijke vraag. Wél moeilijk is de volgende vraag van
Meester Erdal: ‘Wat doet je hier thuis in Nederland het
meeste denken aan dat fijne moment van de vakantie’?
Het is even stil in de kring. Dan vertelt Ghizlane:
RELIGIE EN SAMENLEVEN DECEMBER 2008 | LESSEN 4 25