uit traditie Vernieuwing - Mercon

ouwen. De spanningen
liepen hoog op. Het ging
om een order van uiteindelijk
180 miljoen gulden
en dat was veel geld,
zeker in een markt die
aan het inzakken was.
De olieprijs was in die
jaren sterk aan het
dalen. De behoefte en de
noodzaak om olie uit de
Noordzee te winnen
werden steeds minder en
ook te kostbaar. Het
Oseberg B-project was
echter al te ver gevorderd
om het nog af te blazen en hing als een vette kluif
boven de markt. De messen werden derhalve geslepen.
Want in die situatie konden beide bedrijven zo’n reuzenorder
uitstekend gebruiken. Mercon had weliswaar nog
wel lucht, omdat het mooie orders verwierf in de andere
sectoren, waarin het bedrijf actief was, maar Grootint was
voor het grootste deel afhankelijk van de offshore. Door
de malaise met de olieprijs dreigden bij het Zwijndrechtse
bedrijf zelfs ontslagen.
Het Oseberg B-project was voor Mercon begin 1984 gaan
lopen. Op 30 maart van dat jaar bracht een delegatie van
Norsk Hydro onder leiding van construction manager Tor
Marcussen een eerste oriënterend bezoek aan de werf in
Gorinchem om te kijken welke mogelijkheden daar waren
om vier drilling modules voor het platform met een totaal
gewicht van 6500 ton te bouwen. “Goede presentatie
voorbereiden,” had Jaap den Ouden die maand in zijn
dagboek geschreven. Blijkbaar was dat gebeurd, want
Marcussen zei na de rondleiding over het terrein “zeer
onder de indruk” te zijn. Hij nodigde Mercon meteen uit
op korte termijn naar Noorwegen te komen om verder te
praten.
Dat gebeurde al ruim een maand later op 3 mei. Den
Ouden en hoofd verkoop Ad Wijtvliet stapten toen op
een mistige ochtend in Oslo het kleine kantoor boven een
102
Norsk Hydro kondigt een bezoek aan
Gorinchem aan, eind maart 1984.