EEN LEVEN - Jozef Schellekens
EEN LEVEN - Jozef Schellekens EEN LEVEN - Jozef Schellekens
aan de Academie. De werken van Jozef Schellekens getuigen ‘ansich’, op zich van technische vakbekwaamheid. Weinige van zijn schilderijen vertonen een technisch gebrek of onvolkomenheden. Zelden, en de schilderijen hebben nu al een respectabele leeftijd, valt storende barstvoming te bespeuren. De materiaalkeuze overtuigt van een gezonde schildertechniek en inferieur materiaal wordt niet gebruikt. Een technisch goed opgebouwd schilderij heeft, wat materiaalkeuze en uitvoeringsmethode betreft, automatisch een langere levensduur en eist zijn recht tot geschiedenis op. Het continue en consistente verouderingsproces siert het schilderij in zijn verdere bestaan met een egaal craquelé. De technische vakbekwaamheid ondersteunt dus ten volle het artistiek beoogde ideaal. Vormtechnisch zit het verhaal wat complexer in elkaar. Vooreerst dient gezegd dat ‘een manier van schilderen’ per aangehaald –isme anders kan zijn. Een voorbeeld; een bepaalde periode in de kunstgeschiedenis lijdt tot een –isme, dit –isme vertoont een algemeen kenmerk in de verfbehandeling. Deze typische verfbehandeling heten we bijvoorbeeld ‘ impressionisme’. Dit impressionisme, deze manier van schilderen, kan in een latere periode opnieuw aan bod komen. Dus een surrealistisch schilderij kan op een impressionistische wijze gekonterfeit zijn. Bij Jozef Schellekens beperken de - ismen zich tot, animisme, intimisme, expressionisme, constructivisme, kubisme, nieuwe zakelijkheid, surrealisme, dat moet het zo ongeveer zijn. U ziet, de complexiteit slaat toe. Maar geen paniek; dit is vooreerst een teken van de woelige sfeer die er toen heerste op de kunstscène. Natuurlijk denkt de schilder niet van ik zal dat –isme eens gebruiken om in dat –isme te eindigen. Het is de reflectie van uit de geschiedenis op het verleden die dergelijke vergelijkingen (want zo kan je die diverse stijlen ook bekijken) poneert. Maar Schellekens bespeelt wel tal van –ismen op een (on)bewuste manier. Hij is uiteraard kind van zijn tijd en deze dwingt hem zonder pardon via zijn opleiding tot een exponent van dat resterend tijdsbeeld. Zijn persoonlijke affiniteiten, antecedenten, en levensloop zullen hem uiteindelijk een scala aan uitdrukkingsvormen aanbieden die hij in een eclectische amalgaan samenvat. De metafysische wereld van Jozef Schellekens. Om tot de metafysische schilderkunst van Jozef Schellekens over te gaan dienen we eerst nog even stil te staan bij het ideeëngoed van het Bauhaus. Ik meen twee invloeden te onderkennen in zijn plastische werk dat ontegensprekelijk zijn oorsprong vindt bij twee leermeesters aan deze Bauhausschool in Dasseau. Voor wat kleur betreft is dat Johannes Itten en voor het plastische in zijn werk, Oscar Schlemmer. Jozef Schellekens heeft een innige voorkeur voor een intens kleurgebruik. Alles in en aan de site van Steenweg op Mol 66, is daar een uitgesproken levendige getuigenis van. Het huis dient als een ‘gesamtkunstwerk’ bekeken te worden. Architectenweb.nl. zegt er dit over: ‘Het Bauhaus had tot doel om alle vormen van kunst in de architectuur onder te brengen. Door de creatieve inspanningen van diverse kunstdisciplines te bundelen, het zogenoemde Gesamtkunstwerk, zou uiteindelijk een nieuwe vorm van architectuur ontstaan. De naam Bauhaus was geïnspireerd op de Bauhütte (bouwloodsen) van middeleeuwse kathedraalbouwers. Volgens Gropius stonden bij dergelijke religieuze bouwprojecten alle ambachten in het teken van het betreffende project’. pagina 42 van 48
Georgio De Chirico Oscar Schlemmer Carlo Carra Jozef Schellekens Jozef Schellekens Jozef Schellekens Johannes Itten Jozef Schellekens:detail Johannes Itten Als je door ‘66’ heen wandelt, dan lijk je wel in een schilderij van Mondriaan te zijn ondergedompeld. De kleurenrijkdom die het huis siert is van een uitgelezen volheid aan modernisme. De veelheid aan kleur brengt je in een roes. Maar er is evenwicht in de hoeveelheid. Het kleurenbad is samengesteld uit een harmonische mix aan complementaire kleuren. En dat is precies wat Johannes Itten aan de Bauhausschool doceerde. Jozef Schellekens haalt het onderste uit de kan. Zijn schilderijen onderschrijven of affirmeren de theorieën van het Bauhausinstituut. Ook op compositorisch vlak getuigen de werken van de principes die Oscar Schlemmer toen instrueerde. De vlakke bewerking of de verspreiding van de aandacht over het ganse vlak, versterkt de monumentaliteit. De pagina 43 van 48
- Page 1 and 2: JOZEF SCHELLEKENS 1909 - 1963 EEN L
- Page 3 and 4: 1. INLEIDING Hoe komt het dat ieman
- Page 5 and 6: uitgezet, zonder enige vorm van dis
- Page 7 and 8: Ignaas Schellekens, een nobele onbe
- Page 9 and 10: 3. VAN TOEVALLIGE ONTMOETING TOT LO
- Page 11 and 12: 4. VAN ONTGRENDELING TOT ONTPLOOING
- Page 13 and 14: Het jaar 1933 moet voor mijn vader
- Page 15 and 16: Hoewel men doorheen dit huis duidel
- Page 17 and 18: Portret van Theo Op de Beeck Zo had
- Page 19 and 20: 7. VAN NOODLOT TOT OMMEKEER (1942 -
- Page 21 and 22: Maar Maria weigert. En terecht. “
- Page 23 and 24: 8. TWIJFELS Mijn vader had vele tal
- Page 25 and 26: 9. DE HEROPBOUW (1946 - 1949) Na de
- Page 27 and 28: 10. DE CATHARSIS (1950 -1963) Ik de
- Page 29 and 30: Vrouwenfiguren Olieverf op doek Vro
- Page 31 and 32: Hij was gelovig maar zeker niet fan
- Page 33 and 34: Voorbeelden van deze langgerekte en
- Page 35 and 36: periode ontwierp hij een woning in
- Page 37 and 38: 14. ARTISTIEK-HISTORISCHE PLAATSING
- Page 39 and 40: Max Beckmann ‘Zelfportret in tuxe
- Page 41 and 42: Invloed van het boek “het 25e uur
- Page 43: Rode periode 1956. Idem. Stadsbeeld
- Page 47 and 48: Pablo Picasso Jozef Schellekens Joz
- Page 49 and 50: 16. REFERENTIES [1] “Bouwen in Be
Georgio De Chirico Oscar Schlemmer Carlo Carra<br />
<strong>Jozef</strong> <strong>Schellekens</strong> <strong>Jozef</strong> <strong>Schellekens</strong> <strong>Jozef</strong> <strong>Schellekens</strong><br />
Johannes Itten <strong>Jozef</strong> <strong>Schellekens</strong>:detail Johannes Itten<br />
Als je door ‘66’ heen wandelt, dan lijk je wel in een schilderij van Mondriaan te zijn ondergedompeld. De<br />
kleurenrijkdom die het huis siert is van een uitgelezen volheid aan modernisme. De veelheid aan kleur brengt je in<br />
een roes. Maar er is evenwicht in de hoeveelheid. Het kleurenbad is samengesteld uit een harmonische mix aan<br />
complementaire kleuren. En dat is precies wat Johannes Itten aan de Bauhausschool doceerde. <strong>Jozef</strong> <strong>Schellekens</strong><br />
haalt het onderste uit de kan. Zijn schilderijen onderschrijven of affirmeren de theorieën van het Bauhausinstituut.<br />
Ook op compositorisch vlak getuigen de werken van de principes die Oscar Schlemmer toen instrueerde. De<br />
vlakke bewerking of de verspreiding van de aandacht over het ganse vlak, versterkt de monumentaliteit. De<br />
pagina 43 van 48
Change language