De ondertoezichtstelling. Een beschrijving van het wettelijk kader

ondertoezichtstelling (artikel 256 lid 3);
2. het niet vragen van een verlenging van de machtiging
tot uithuisplaatsing (artikel 262 lid 3);
3. het beëindigen van een uithuisplaatsing (artikel 263).
Om deze taak uit te kunnen voeren, moet BJZ de Raad
tijdig op de hoogte stellen van dergelijke besluiten.
BJZ moet in elk geval het hulpverleningsplan en het
evaluatieverslag van de oTS en van de eventuele
uithuisplaatsing meesturen. De raad zal zich in eerste
instantie baseren op de informatie van BJZ, maar kan
ook een eigen onderzoek instellen. Is de raad het niet
eens met de beslissing van BJZ, dan zal hierover overleg
met BJZ plaatsvinden. Blijven zowel de raad als BJZ
bij hun standpunt, dan kan de Raad besluiten zelf een
verzoek tot verlenging van de oTS of de machtiging tot
uithuisplaatsing in te dienen. Als de kinderrechter een
machtiging tot uithuisplaatsing verleent op verzoek van
de Raad, is BJZ gedwongen deze uit te voeren, tenzij de
raad ermee akkoord gaat dat deze niet wordt gebruikt
(artikel 261 lid 4). BJZ wordt dus verantwoordelijk voor
de uitvoering van een rechterlijke beslissing waar BJZ
zelf niet achterstaat. BJZ kan dan eventueel in hoger
beroep (§ 13.3) of kan een verzoek tot vervanging door
een ander Bureau Jeugdzorg indienen (§ 5.8).
De Raad heeft de toetsende taak de afgelopen jaren
niet altijd uitgevoerd. Recent zijn afspraken gemaakt
tussen de Raad en de bureaus jeugdzorg om deze
toetsende taak opnieuw vorm te geven.
5.8 Vervanging door een ander BJZ
Het BJZ dat is belast met de uitvoering van de OTS, kan
worden vervangen door een ander BJZ (artikel 254 lid 5).
Het verzoek kan bij de kinderrechter worden ingediend
door BJZ zelf, door de gezagsouder en de jeugdige vanaf
12 jaar. De Raad is bevoegd het verzoek in te dienen,
als BJZ een uithuisplaatsing wil beëindigen en de Raad
van oordeel is dat dit onwenselijk is. Wijst de rechter het
verzoek tot vervanging van BJZ toe, dan wordt de OTS
overgedragen naar een BJZ in een andere provincie.
Op grond van het landelijk geldende Protocol externe
overdracht ondertoezichtstelling van de MOgroep
moet BJZ in elk geval een verzoek tot vervanging
indienen als:
1 de jeugdige met de verzorgende ouder(s) met
gezag verhuist naar een andere provincie;
2 de jeugdige duurzaam in een andere provincie
verblijft (in elk geval na meer dan 1,5 jaar),
bijvoorbeeld als gevolg van een pleeggezinplaatsing;
3 BJZ vindt dat er geen mogelijkheden meer zijn om
de OTS uit te voeren, terwijl beëindiging van de
OTS onverantwoord is.
Alleen als er in bovengenoemde situaties, gezien het
belang van continuïteit van de hulpverlening, ernstige
bezwaren tegen (onmiddellijke) overdracht van de
WAT IS D E TA A K VA N B JZ?
D E O N D ERTO E ZICHTSTELLI N G
26
OTS zijn, kan volgens het protocol van overdracht
worden afgezien. Dit moet periodiek worden
geëvalueerd.
5.9 Uitvoering OTs door een landelijk werkende
instelling
Sinds de inwerkingtreding van de Wet op de jeugdzorg
in 2005 kan de OTS alleen nog worden uitgevoerd door
BJZ en voor alleenstaande minderjarige asielzoekers
door NIDoS. De voormalige landelijk werkende
gezinsvoogdij-instellingen, zoals de William Schrikker
Groep, het Leger des Heils en SGJ, hebben geen
wettelijke taak meer ten aanzien van de oTS. Het werd
(o.a. vanuit de politiek) echter vooralsnog onwenselijk
geacht om deze instellingen op te heffen. Voorlopig
geldt daarom een zogenaamde ‘mandateringsregeling’
tussen de bureaus jeugdzorg en deze landelijk werkende
instellingen. Als een gezin binnen de doelgroep van een
landelijk werkende instelling valt, kan BJZ besluiten de
uitvoering van de oTS op te dragen aan deze instelling.
Het is een besluit van BJZ (en dus niet van de raad of
de kinderrechter) en de OTS blijft formeel toegewezen
aan BJZ. De landelijk werkende instelling wordt dan
verantwoordelijk voor de uitvoering van de maatregel.
Als er indicatiebesluiten ter uitvoering van de oTS
moeten worden genomen, moet dat nog wel door BJZ
worden gedaan.