Magistrale Verhalen - Openbaar Ministerie
Magistrale Verhalen - Openbaar Ministerie
Magistrale Verhalen - Openbaar Ministerie
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
1967<br />
Leonneke<br />
Gerard Trentelman<br />
Ruim vier maanden had Leon V. in het huis van bewaring de tijd<br />
gehad om uit te dokteren hoe hij zich zou presenteren aan de rechtbank.<br />
Dat moest zelfverzekerd en onberispelijk zijn. Maar toch ook<br />
een beetje serviel, hoewel dat eigenlijk tegen de natuur van de Limburgse<br />
veertiger was.<br />
De kleine, magere verschijning betrad die weldadige juniochtend<br />
in 1967 veerkrachtig de tot op de laatste plaats bezette rechtszaal.<br />
Glimmend gepoetst gelaat, ruim gepommadeerde haartjes en opmerkelijk<br />
contrastrijk gekleed. Boven de bruine, ribfluwelen broek<br />
droeg de van valsemunterij verdachte man een blauw-wit gestreept<br />
overhemd met een zelfgestrikt, rood vrijgezellendasje met witte<br />
noppen. Ongevraagd nam Leon meteen maar het woord.<br />
‘Mijne edelachtbare heren, dank dat u mij schriftelijk heeft toegestaan<br />
vandaag mijn eigen verdediging te voeren en dat ik daar ook<br />
volop de ruimte voor krijg. Niet in de laatste plaats dank…’<br />
De voorzitter van de meervoudige kamer onderbrak de spreker<br />
op milde toon. ‘Zullen we de normale procedure van een zitting<br />
aanhouden, meneer V.?’<br />
De verdachte knikte, waarna zijn hoofd een fractie van een seconde<br />
naar rechts draaide, richting de stoelenrijen met de meesten van<br />
zijn supporters. Zo, hij had zijn punt gemaakt. Voor iedere aanwezige<br />
zou het wel duidelijk zijn dat in het prominente streephemd<br />
FrauDe 1967<br />
125
Change language