Op het leven - Disk

4- ’08
CHRISTELIJK GELOOF
OndersteBoven
Maar de hoop is het
voornaamste
De hoop op Gods toekomst verandert
ons heden. Alleen met dit
kleine meisje kunnen wij de immense
uitdagingen van vandaag
bij de horens vatten. Als die hoop
ontbreekt, zoekt een mens geluk in
kortstondige bedwelming, in overvloed,
in buitensporigheid.
“Ik weet wel beter”, zegt God, “het is
dat kleine meisje hoop dat al wat tussen
mensen leeft / en al hun heen en weer
geloop / licht en richting geeft.”
Onderzoek wijst steeds uit dat Nederlanders
zich erg gelukkig voelen in hun kleine
kring, maar dat ze zich zorgen maken over de
samenleving als geheel. Menig cultuurfilosoof
beschrijft onze welvarende, westerse samenleving
als een cultuur vol angst en onzekerheid;
als een samenleving getekend door
onbehagen. Op de achtergrond hiervan spelen
onderwerpen als globalisering, terrorisme, de
dominantie van de economische waarde, de
steeds groter wordende kloof tussen armoede
en rijkdom en ook klimaatverandering een
belangrijke rol. Deze grote thema’s gaan soms
gepaard met doemscenario’s. Het christelijke
geloof stelt hiertegenover het kleine meisje
van de hoop.
“Het verwondert me niets, dat mensen in Mij
geloven”, legt de dichter Charles Péguy
God in de mond, “Ik ben overal zo zichtbaar
aanwezig / (...) / in het hart van de mens /
dat het diepste is / en het meest in het kind /
dat het liefste is / dat ik ooit heb geschapen.”
Dat ze liefhebben verbaast God evenmin.
Mensen zouden wel harten van steen moeten
hebben als ze het brood niet uit hun mond
zouden sparen voor één die te weinig heeft.
Het geloof is voor mensen als een trouwe
echtgenote, de liefde als een vurige moeder.
Op beiden kun je rekenen in tijden van nood.
De hoop is echter een heel klein meisje van
niks. Iedereen denkt dat de twee volwassen
vrouwen dit kleine meisje bij de hand houden
en haar de weg wijzen. “Ik weet wel beter”,
zegt God, “het is dat kleine meisje hoop dat al
wat tussen mensen leeft / en al hun heen en
weer geloop / licht en richting geeft.”
20