Op het leven - Disk

4- ’08
OndersteBoven
Dit kleine meisje, de hoop, is het tweede bijbelse
grondwoord van deze special. Zij is in de
gezamenlijke traditie van de kerk één van de
drie goddelijke deugden: geloof, hoop en liefde.
Tegenover de angst en onzekerheid plaatst de
gezamenlijke christelijke traditie de goddelijke
deugd van de hoop. Bij alle wisselvalligheid
van het bestaan blijven de beloften van God
over Zijn Rijk van sjaloom het fundament
voor onze hoop. De hoop op Gods toekomst
verandert ons heden. Alleen met dit kleine
meisje kunnen wij de immense uitdagingen
van vandaag bij de horens vatten. Als die hoop
ontbreekt, zoekt een mens geluk in kortstondige
bedwelming, in overvloed, in buitensporigheid.
Als het kleine meisje ontbreekt dan
worden mensen cynisch en sceptisch. Wie is
dit kleine meisje?
Interview met Desmond Tutu
In een interview van journalist Joris Luyendijk
met aartsbisschop Desmond Tutu in het
tv-programma ‘Wintergasten’ valt dit kleine
meisje op. Aangezien we haar beter willen
leren kennen, staan we bij dit interview stil.
Desmond Tutu is de eerste zwarte aartsbisschop
van Kaapstad (Zuid-Afrika), die in de
jaren tachtig wereldberoemd werd vanwege
zijn strijd tegen apartheid. In 1984 ontving hij
de Nobelprijs voor de vrede. In 1995 werd
Desmond Tutu aangesteld als voorzitter van
de Waarheidscommissie. Hij hoorde in die
hoedanigheid vele wreedheden die tijdens
de apartheid zijn begaan. Toch lijkt hij desondanks
zijn positieve levenshouding niet te zijn
kwijtgeraakt.
Joris Luyendijk: “U lijkt een symbool van optimisme.
Niets lijkt dat optimisme te kunnen breken...”
Desmond Tutu: “Nee, niet optimisme. Optimisme
is oppervlakkiger gebaseerd op hoe
de situatie eruit ziet. Wat ik heb is hoop. Dat
is iets anders. Hoe de situatie kan worden. Ja,
hoop zegt dat de fundamentele realiteit er één
is waarin goedheid uiteindelijk zal zegevieren.
En dan kan de situatie op het oog geheel in
tegenspraak zijn met die overtuiging. Ik bedoel,
kijk naar Darfur. Waar dan ook. Kijk naar
Birma... Of Zimbabwe. Kijk naar het racisme
dat de kop weer opsteekt in Europa. Dan kun
je zeggen: ‘Nee, man, je zit gewoon te dromen’.
Maar nee, voor mij is het een kwestie van
geloof...
Op bepaalde gebieden is het al beter aan
het worden. Tegenwoordig staan mensen
veel meer open voor sekse-kwesties. Veel
meer dan vroeger het geval was. Als je een
machomannetje bent maakt men je dat snel
genoeg duidelijk. Mensen maken zich druk
om mensenrechten. Ze worden niet altijd
gerespecteerd. Maar heb je de ergste dictator
ooit horen zeggen: ‘O, ik schend de mensenrechten’?
Nee, ze zeggen allemaal dat ze die
rechten respecteren.”
God laat volgens Tutu niet los wat Zijn hand
begon. Een belijdenis die op zondag ook in
vele kerken klinkt. Deze belijdenis wordt
vaak geestelijk verstaan. Tutu laat zien dat
we God hiermee te kort doen. Dat God niet
loslaat wat hij begonnen is, betekent overigens
volgens Tutu allerminst dat Hij de menselijke
inbreng niet serieus neemt.
Desmond Tutu: “Voor mij geldt dat ik in een
God geloof die een ongelooflijk ontzag voor
ons heeft. Een God die ons het vermogen
geeft om iemand te zijn, die zelf beslissingen
neemt. En die ons de ruimte geeft autonoom
te zijn. En wij kunnen keuzes maken. En het
ongelooflijke is dat God niet steeds aanwipt
om ons tegen te houden. Zelfs als we keuzes
maken die overduidelijk rampzalig gaan uitpak-
23