Op het leven - Disk

4- ’08
OndersteBoven
levert u zoveel inspanningen?” De oude man
antwoordde: “Als God me een lang leven schenkt,
dan zal ik van die vruchten eten en ik zal ervan
genieten. Anders zullen het mijn kinderen zijn die
ze zullen eten. Toen ik op de wereld gekomen
ben, heb ik vijgenbomen gevonden die mijn voorvaderen
hadden geplant. Ik wil dat mijn kinderen,
op hun beurt ook vruchten vinden.” Gedurende
drie jaar moest de keizer oorlogvoeren. Bij zijn
terugkeer zag hij de oude man weer, die hem een
volle mand vijgen gaf, geplukt van de boom die
hij zelf geplant had. De keizer nam de vijgen met
genoegen aan en vulde de mand met goudstukken
(Leviticus Rabba, 25,5).
Het verhaal wijst ons op het belang van onze
taak op aarde. We moeten waken voor egoisme
en kortzichtigheid en mogen dienstbaar
zijn aan het welzijn van onze kinderen en die
van anderen. In de tijd van de Koude Oorlog
wees de zanger Sting in zijn hit Russians er al
op dat:
We share the same biology
Regardless of ideology
What might save us, me, and you
Is that the russians love their children too
De gezamenlijke zorg voor de toekomst kan
muren slechten en alleen samen komen we
verder.
Recht doen aan elkaar
Velen elders in de wereld streven ook naar
dezelfde zegeningen voor henzelf en hun kinderen.
En heeft niet iedereen evenveel recht
op voldoende voedsel, goede huisvesting,
gezondheidszorg, onderwijs en inkomsten om
in de dagelijkse behoeften te voorzien? Of
zelfs op een auto, een koelkast en een vliegvakantie?
Maar als alle mensen zouden leven
als bijvoorbeeld de gemiddelde Nederlander,
hebben we aan twee aardbollen nog niet genoeg.
Onze verre voorouders trokken verder
naar een andere akker als de hunne uitgeput
raakte. Het leven speelde zich toen vooral af
op lokaal niveau. Vandaag kunnen we echter
niet verder trekken naar een volgende akker.
De gehele aarde is onze akker geworden
en de daarop levende wereldgemeenschap
wordt tegenwoordig omschreven als a global
village. Internet en mobiliteit hebben afstanden
verkleind. Vrijwel alles is met elkaar verbonden.
In Nederland importeren we bloemen uit
Kenia, gaan op vakantie naar Gambia en onze
uitstoot van CO 2
treft vooral de zwakste
ecosystemen en de armste mensen elders.
Mede-christenen elders in de wereld vragen,
bijvoorbeeld in de ‘Accra-verklaring’, om in
gedachten en keuzes rekening te houden met
de global village en die ene akker (1). Intimiteit
en solidariteit ten aanzien van deze global
village en de zorg voor deze ene akker zijn
echter nog geen vanzelfsprekendheden. Ook
ontbreekt vaak de samenhang als het gaat om
vraagstukken die hiermee samenhangen. Deze
vraagstukken worden overwegend als symptoom
bestreden. Een vorm van symptoombestrijding
treffen we bijvoorbeeld aan als het
gaat om klimaatverandering. Een vraagstuk dat
veel mensen bezighoudt.
Klimaatverandering
De Duurzaamheidmonitor 2007 stelt dat zes
op de tien Nederlanders zich ernstig zorgen
maken over het klimaat dat mede verandert
door toedoen van de mens. Dit is een toename
van 50% ten aanzien van 2006. Er is alle
reden voor deze toename van bezorgdheid.
Sir Nicholas Stern, adviseur van de Engelse
regering, wijst er in zijn bekende rapport op
dat klimaatverandering serieuze impact heeft
op het leven van mensen en van de natuur.
De grootte van de impact wordt bepaald
5