Movir Veerkracht - Gezonde ideeën over werk en leven - Voorjaar 2014
Het magazine “Veerkracht”. Een periodieke uitgave van Movir, waarin zij aandacht besteedt aan haar preventie en re-integratiedienstverlening. Het blad moet meer bekendheid geven aan alle diensten die Movir haar verzekerden biedt, naast het verzekeringsproduct.
Het magazine “Veerkracht”. Een periodieke uitgave van Movir, waarin zij aandacht besteedt aan haar preventie en re-integratiedienstverlening. Het blad moet meer bekendheid geven aan alle diensten die Movir haar verzekerden biedt, naast het verzekeringsproduct.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
9 VEERKRACHT back on track<br />
dagritme gaat beheers<strong>en</strong>. Je lev<strong>en</strong> staat letterlijk<br />
in het tek<strong>en</strong> van de ziekte. Dankzij mijn man leerde<br />
ik spaarzaam met mijn <strong>en</strong>ergie om te gaan. Als je<br />
‘s avonds met elkaar aan tafel wilt et<strong>en</strong>, moet je ‘s<br />
middags gewoon je rust pakk<strong>en</strong> <strong>en</strong> niet nog ev<strong>en</strong><br />
allerlei huishoudelijke klusjes do<strong>en</strong>.<br />
Na de bestraling startte de chemotherapie. 2 x 3<br />
maand<strong>en</strong> <strong>en</strong> nog e<strong>en</strong> extra jaar in verband met<br />
de Her2neu. Dit was de moeilijkste <strong>en</strong> zwaarste<br />
tijd. Het verschilt per persoon, maar ik had pech<br />
dat ik veel last had van alle bij<strong>werk</strong>ing<strong>en</strong>. Door<br />
de chemo zwakte ik steeds verder af <strong>en</strong> voelde<br />
me zieker word<strong>en</strong> in plaats van beter. De eerste<br />
chemo veroorzaakte misselijkheid <strong>en</strong> malaise, van<br />
de tweede kuur werd ik heel moe. Ik dacht er goed<br />
aan te do<strong>en</strong> mijn conditie op peil te houd<strong>en</strong> door te<br />
gaan wandel<strong>en</strong>. Dit lukte echter nauwelijks meer.<br />
Gelukkig kwam mijn huisarts er toevallig achter <strong>en</strong><br />
stuurde me door naar e<strong>en</strong> oncologische fysiotherapeut.<br />
Deze heeft me to<strong>en</strong> heel goed ondersteund.<br />
Het viel me ook zwaar omdat het aan je omgeving<br />
bijna niet is uit te legg<strong>en</strong>. M<strong>en</strong> verwacht dat je je<br />
steeds beter gaat voel<strong>en</strong>, maar ik voelde me<br />
steeds slechter.<br />
Dankzij Jessica (red. Jessica Smulders is re-integratiebegeleider<br />
bij <strong>Movir</strong>) kwam ik in contact met<br />
e<strong>en</strong> m<strong>en</strong>tal coach. Ook die heeft fantastisch <strong>werk</strong><br />
gedaan in de zware periode van de chemo’s.<br />
To<strong>en</strong> ik in april 2013 klaar was, was er acceptatie.<br />
Ik was gewoon blij dat ik er nog was. Die laatste<br />
chemo kan ik me nog goed herinner<strong>en</strong>. M<strong>en</strong>taal<br />
vier je e<strong>en</strong> feestje, want het is de laatste, maar<br />
lichamelijk kun je nog helemaal niets aan.<br />
Gelukkig b<strong>en</strong> ik in <strong>en</strong>kele maand<strong>en</strong> goed hersteld.<br />
Mijn man stelde voor e<strong>en</strong> elektrische fiets te kop<strong>en</strong><br />
<strong>en</strong> dat ding bleek e<strong>en</strong> zeg<strong>en</strong>; ik was weer mobiel!<br />
Zowel lichamelijk als m<strong>en</strong>taal heb ik e<strong>en</strong> <strong>en</strong>orme<br />
comeback gemaakt in de zomer, zodat ik in september<br />
weer kon gaan beginn<strong>en</strong> met <strong>werk</strong><strong>en</strong>.<br />
Dat viel in het begin nog niet mee, maar ook hier<br />
ging het met sprong<strong>en</strong> vooruit. En nu fiets ik twee<br />
keer per week 32 km naar mijn <strong>werk</strong>.<br />
Terugkijk<strong>en</strong>d weet ik dat het ge<strong>en</strong> kwestie van wilskracht<br />
maar van geluk is om kanker te <strong>over</strong>lev<strong>en</strong>.<br />
Het is e<strong>en</strong> prestatie om het vol te houd<strong>en</strong>, maar of<br />
het slaagt is e<strong>en</strong> kwestie van geluk of pech. Wat<br />
me daarnaast heeft geholp<strong>en</strong> is de hulp van ander<strong>en</strong>.<br />
Ik had zelf nooit gedacht aan e<strong>en</strong> oncologische<br />
fysio of m<strong>en</strong>tal coach. Ander<strong>en</strong> hebb<strong>en</strong> me erop gewez<strong>en</strong><br />
<strong>en</strong> dat heeft me veel gebracht. De hulpvraag<br />
stell<strong>en</strong> is ess<strong>en</strong>tieel!’<br />
‘Die laatste<br />
chemo<br />
kan ik me<br />
nog goed<br />
herinner<strong>en</strong>.<br />
M<strong>en</strong>taal<br />
vier je e<strong>en</strong><br />
feestje, want<br />
het is de<br />
laatste, maar<br />
lichamelijk<br />
kun je nog<br />
helemaal<br />
niets aan.’
Change language