Inhoud - Jurisprudentie

78
«JA»
Bedrijfs- en beroepsaansprakelijkheid
artikel 7:625 BW zou zijn toegekend. [B] heeft
weliswaar aangevoerd dat een dergelijke aanspraak
alleen geldt tegen de (voormalig) werkgever en
niet in een beroepsaansprakelijkheidsprocedure,
maar hij ziet daarbij over het hoofd dat dit evenzeer
geldt voor de misgelopen loonvordering die
de basis vormt voor de vordering op [B] en dat er
dus geen reden is onderscheid te maken tussen
misgelopen loon en misgelopen wettelijke verhoging.
De rechtbank zal eenvoudigheidshalve zowel
de korting vanwege de berekening van de het
netto equivalent als de wettelijke verhoging vaststellen
op 30%, waarmee deze dus tegen elkaar
weggestreept kunnen worden. Daarmee komt de
(netto) schadevergoeding weer op het bedrag van
€ 10.523,30.
4.8. Dat [A] daarnaast nog een verdergaande onredelijk
ontslag vergoeding acht de rechtbank niet
erg waarschijnlijk. Deze schadepost zal daarom
niet in de berekening worden meegenomen.
Daarmee is tevens recht gedaan aan de onzekerheden
die aan de beoordeling van de uitkomst
van de niet gevoerde procedure kleven: de theoretische
kans van [A] op een verdergaande onredelijk
ontslag vergoeding wordt weggestreept tegen
de theoretische kans op een lagere vergoeding
wegens misgelopen loon.
4.9. Wel toewijsbaar is de schadepost van € 521,=
wegens de ten onrechte betaalde declaratie van
[B]. Deze was berekend op basis van een eigen
bijdrage waarvan voldoende aannemelijk is dat
die achteraf gezien te hoog was berekend. De
vordering wegens kosten van juridische bijstand
in de tuchtprocedure ad € 723,= is volgens vaste
jurisprudentie niet toewijsbaar.
4.10. In totaal zal derhalve een bedrag van
€ 11.044,30 worden toegewezen, te vermeerderen
met wettelijke rente, met 8 juni 2008 als de onweersproken
ingangsdatum.
4.11. [B] zal als de grotendeels in het ongelijk gestelde
partij in de proceskosten worden veroordeeld.
Deze worden als volgt berekend:
– dagvaarding € 87,93
– betaald vast recht € 239,=
– in debet gesteld vast recht € 561,=
– salaris advocaat € 1.356,= (3,0 punten x tarief
€ 452,=)
Totaal € 2.004,93
5.1. veroordeelt [B] tot betaling aan [A] van een
bedrag van € 11.044,30 (elfduizend vierenveertig
euro 30 cent),vermeerderd met de wettelijke rente
vanaf 8 juni 2008 tot de dag van volledige betaling,
5.2. veroordeelt [B] in de proceskosten, aan de
zijde van [A] tot op heden begroot op € 2.004,93,
te voldoen aan de griffier door overmaking op
rekeningnummer 56.99.90.629 ten name van MvJ
arrondissement Haarlem onder vermelding van
“proceskostenveroordeling” en het zaak- en rolnummer,
5.3. verklaart dit vonnis tot zover uitvoerbaar bij
voorraad,
5.4. wijst het meer of anders gevorderde af.
78
Rechtbank Utrecht
6 april 2011, nr. 286613/HA ZA 10-1098, LJN
BQ0077
(mr. Steenberghe, mr. Vanwersch, mr.
Wachter)
Aansprakelijkheid zwembad. Zorgplicht
zwembad.
[BW art. 6:162]
Tijdens het vrijzwemmen in zwembad Y is X verdronken.
In deze procedure spreken de erven van
X het zwembad aan. Zij stellen dat het zwembad
is tekortgeschoten in haar toezichtverplichting. Het
zwembad voert verweer en voert daarbij aan dat
zij heeft voldaan aan haar wettelijke verplichtingen
door een toezichtsplan op te stellen en daarnaar
te handelen. Uit de verschillende getuigenverklaringen
blijkt dat de badmeesters voldoende mobiel
toezicht hebben gehouden. Zij hebben gehandeld
als redelijk handelend en redelijk bekwame badmeesters.
Uit het feit dat zij X langer dan vier minuten
niet op de bodem hebben zien liggen blijkt
niet dat zij onvoldoende toezicht hebben gehouden.
Door de spiegeling van het water en de drukte in
het zwembad is het mogelijk dat zij desondanks
voldoende hebben toegezien op de veiligheid van
bezoekers. De vordering van de erven van X worden
afgewezen.
5. De beslissing
De rechtbank
592
Jurisprudentie Aansprakelijkheid 24-06-2011, afl. 5
Sdu Uitgevers
www.sdu-ja.nl