Inhoud - Jurisprudentie

79
«JA»
Bedrijfs- en beroepsaansprakelijkheid
Met betrekking tot BLG
Hulppersoon
4.20. [eiseres] betoogt dat BLG op grond van artikel
6:76 BW aansprakelijk is voor haar schade die
een gevolg is van de ondeugdelijke advisering
door De Hypotheekshop. Terecht voert BLG
echter aan dat De Hypotheekshop niet als haar
hulppersoon optrad en dat zij niet op deze grond
aansprakelijk kan worden gehouden.
4.21. Het verweer van BLG, dat de rechtbank
overneemt, houdt samengevat het volgende in.
Voorafgaand aan het sluiten van de overeenkomst
van hypothecaire geldlening – dus ten tijde van
de advisering door De Hypotheekshop – bestond
tussen [eiseres] en BLG geen contractuele relatie.
[eiseres] had De Hypotheekshop opdracht gegeven
haar te adviseren en met een hypotheekverstrekker
te bemiddelen. Tussen BLG en De Hypotheekshop
bestaat een overeenkomst die inhoudt
dat De Hypotheekshop bevoegd is de producten
van BLG aan haar klanten aan te bieden via bemiddeling.
De Hypotheekshop bemiddelt echter voor
verschillende aanbieders en is niet verplicht
werkzaamheden te verrichten ten behoeve van
BLG. De Hypotheekshop handelt dus niet namens
BLG maar als een zelfstandige financiële dienstverlener
met een vergunning van de AFM en BLG
heeft geen zeggenschap over of invloed op (de
advisering van) De Hypotheekshop. Dat de overeenkomst
tot hypothecaire geldlening gescheiden
moet worden van de advisering door De Hypotheekshop
was aan [eiseres] ook kenbaar gemaakt,
doordat in de offerte van BLG van 28 november
2008 is vermeld: “BLG Hypotheken adviseert u
niet en controleert het advies van de adviseur niet”
(zie 2.9). De conclusie luidt dan ook dat De Hypotheekshop
bij haar advisering aan [eiseres] niet
een op BLG rustende verbintenis uitvoerde, zodat
artikel 6:76 BW toepassing mist.
Zorgplicht BLG
4.22. [eiseres] neemt het standpunt in dat BLG
onrechtmatig jegens haar heeft gehandeld doordat
zij in de fase voorafgaand aan het sluiten van de
overeenkomst tot hypothecaire geldlening niet,
althans onvoldoende of op onjuiste wijze de
leencapaciteit van [eiseres] heeft getoetst, althans
heeft laten toetsen. In verband hiermee betoogt
zij dat op BLG als bank en hypotheekverstrekker
een bijzondere zorgplicht rust die ertoe strekt haar
als particuliere wederpartij te beschermen tegen
de gevaren van eigen lichtvaardigheid of gebrek
aan inzicht jegens de consument en leek [eiseres].
Dit volgt uit de rechtspraak van de Hoge Raad
van 5 juni 2009 (LJN: BH2815 en BH2811). Uit
deze bijzondere zorgplicht vloeit volgens [eiseres]
voort dat BLG zich ervan had moeten vergewissen
of [eiseres] voldoende draagkracht had om de
maandlasten te voldoen. Deze plicht om de leencapaciteit
te toetsen volgt volgens [eiseres] ook
uit de Gedragscode Hypothecaire Financieringen.
BLG betoogt dat op haar geen bijzondere zorgplicht
rust zoals door [eiseres] is bedoeld. Volgens
BLG is er wel sprake van een op haar rustende
zorgplicht, maar heeft zij daaraan voldaan door
de leencapaciteit van [eiseres] te toetsen.
4.23. De arresten waarnaar [eiseres] verwijst hebben
betrekking op aandelenlease -overeenkomsten,
waarbij zich risico’s kunnen voordoen die
voor niet deskundige consumenten niet altijd gemakkelijk
zijn in te zien. Terecht wijst BLG er op
dat een hypothecaire lening niet kan worden vergeleken
met aandelenlease-producten. De lening
waarop de offertes van BLG betrekking hadden
betreft een eenvoudige aflossingsvrije hypothecaire
lening met een vaste rente, die niet afhankelijk
is van koersontwikkelingen. Op BLG rust dan ook
geen bijzondere zorgplicht in de zin van de arresten
van de Hoge Raad van 5 juni 2009.
4.24. Artikel 4.34 Wet op het financieel toezicht
(Wft) bepaalt dat een aanbieder van krediet
voorafgaand aan de totstandkoming van een
overeenkomst inzake krediet in het belang van de
consument informatie inwint over diens financiële
positie en beoordeelt of het aangaan van de
overeenkomst verantwoord is ter voorkoming
van overkreditering van de consument. Ook bepaalt
dit artikel dat de aanbieder geen overeenkomst
inzake krediet met een consument aangaat
indien dit, met het oog op overkreditering van de
consument, onverantwoord is.
4.25. Bij conclusie van antwoord heeft BLG aangevoerd
dat zij aan artikel 4.34 Wft heeft voldaan
doordat zij a) een inkomensverklaring van [eiseres]
en De Hypotheekshop gezamenlijk heeft gevraagd
(zie 2.10), b) een BKR-toets heeft uitgevoerd,
c) de waarde van de woning heeft gecontroleerd
(€ 640.000,= vrije verkoopwaarde en
€ 570.000,= executiewaarde) en d) een berekening
van de woonlasten en toegestane woonlasten heeft
opgesteld. Op 21 januari 2011 heeft [eiseres] een
“akte overlegging producties ten behoeve van de
comparitie” genomen. Noch in die akte noch ter
604
Jurisprudentie Aansprakelijkheid 24-06-2011, afl. 5
Sdu Uitgevers
www.sdu-ja.nl