Oraties van professor mr. A. (Alexander) de Becker en ... - CAOP

zetten naar de publieke sector. Als u even heeft,
zal ik u nu uiteenzetten hoe de omzetting voor de
Belgische publieke sector dient te gebeuren:
Om te beginnen maken we een onderscheid tussen
de ambtenaren (statutaire personeelsleden) en
de arbeidscontractanten.
Laten we beginnen met de ambtenaren:
- Voor de federale ambtenaren (die eenzijdig
benoemd zijn) dient een Koninklijk Besluit te
worden uitgevaardigd dat de bepalingen van de
kaderovereenkomst omzet in intern Belgisch
recht. Dat is gebeurd bij het KB van 22 november
2006. Dat volstaat voor de federale ambtenaren,
maar niet voor de ambtenaren bij de deelstaten.
- De Vlaamse Regering, de Waalse en Brusselse
Gewestregering en de Franse en Duitstalige
Gemeenschapsregering dienen alle ook nog een
besluit uit te vaardigen voor hun ambtenaren.
- Daarnaast moeten ook al gedecentraliseerde
besturen nog regelgeving uitvaardigen om dit
kaderakkoord om te zetten in regelgeving (dat
zijn 589 gemeenten en 10 provincies).
- Tenslotte dienen ook alle intergemeentelijke samenwerkingsverbanden
en overheidsbedrijven
nog actie te ondernemen door hun reglementen
aan te passen. 47
Daarna komen de arbeidscontractanten. Daar is het
eenvoudiger. De federale wetgever had een aanpas-
sing van de Arbeidsovereenkomstenwet kunnen
doorvoeren en die zou voor alle arbeidscontractanten
bij alle overheden gegolden hebben. Jammer
genoeg heeft hij daar niet voor geopteerd en heeft
hij de regering de opdracht gegeven dit bij Koninklijk
Besluit te regelen. De federale regering heeft
dit enkel gedaan bij KB van 22 november 2006 voor
de federale arbeidscontractanten omdat het, in de
huidige staatsstructuur, wat bevreemdend aanvoelt
om dat te regelen voor de andere bestuurslagen.
Nu denkt u misschien: ja, maar dat is in essentie
een Belgisch probleem en niet het probleem
van de EU. Dat is correct. België dient intern de
procedures te vergemakkelijken om regelgeving
om te zetten. Alleen, dat is precies de nationale
soevereiniteit waarmee we zijn gestart. De rechtspositie
van het overheidspersoneel is verankerd
met de wijze waarop in elke lidstaat bestuur
gevoerd wordt. Hoe sterker de gelaagdheid van het
bestuur in een lidstaat, hoe complexer het wordt
om eenvormige regelgeving goed om te zetten.
De mogelijkheid om regelgeving uit te vaardigen
voor “jouw” personeelsleden zit ingebakken in die
nationale soevereiniteit.
De EU heeft gekozen voor harmonisering van
beide rechtsposities in de private en de publieke
sector. Dat is een optie die verband houdt met
een maximale waarborg van het vrije verkeer van
werknemers, maar dit impliceert meteen ook dat
47 Lees hierover A. DE BECKER, Cursus rechtspositie van het overheidspersoneel, Brussel, Crazy Copy Center,
2011, 16.
DE ROL VAN DE EU: DE ENE AMBTENAAR LIJKT STEEDS MEER OP DE ANDERE, MAAR WE ZEGGEN HET HEN NIET 23