1ow4Uj0

syl polder
interview
Onverwachte wending
De vraag die op de lippen brandt: hoe raakt
een Goereese verzeild in Helmond? “Al
vroeg wist ik dat ik juffrouw wilde worden
en zette doelgericht stappen. Ik leerde
gemakkelijk, maar zag niet in waarom ik
het vwo zou moeten halen, aangezien havo
ook voldoende was voor toelating tot de
pabo. Zo gezegd, zo gedaan. Een andere
droom was reizen, de wereld ontdekken. Ik
realiseerde me dat het zinvol was om mijn
talen te verbeteren, wilde ik mijn drang
naar buitenlandse avonturen combineren
met lesgeven. Deze droom kwam
dichterbij. Ik vertrok naar Dublin, maar
kwam na een tijdje terug omdat ik voor
mijn vertrek verliefd was geworden op een
marinier. Met hem heb ik veel gereisd en
ook in Curaçao gewoond. Een ervaring
die naar meer smaakte, maar geen vervolg
kreeg. Terug in Nederland vond ik werk
als lerares op een school in Eindhoven.
De relatie eindigde en daarna leerde ik,
op het werk, mijn man Hein kennen. Hij
woonde al in Helmond en ook hij wilde
graag veel reizen. Wat ons het summum
leek: een jaar werken, een jaar reizen. Het
leven nam een onverwachte wending. Na
negen weken backpacken door Thailand en
Maleisië kwamen we thuis en bleek ik in
verwachting te zijn. Je zou kunnen zeggen:
een streep door de rekening. Ik zeg: juist
het ouderschap is een prachtige reis.”
Europa gemaakt. De vrijheid en het geluk
die ik toen ervaren heb… Het gebrek aan
structuur en vaste patronen is misschien
niet iets waar iedereen van houdt, maar ik
vind het heerlijk. Andere mensen, andere
gerechten, andere gebruiken. En ik wil de
taal van het land spreken. Al zijn het maar
drie woorden; het is vaak al genoeg om een
frons te veranderen in een glimlach.”
Graag voor de klas
Syl staat nog altijd graag voor de klas.
Ze heeft het lesgeven een tijdje moeten
missen, toen ze als moeder terugkeerde
in het onderwijs. “Ik ben voor twee
dagen in de week aan de slag gegaan als
ambulant begeleider. Samen met de school
inventariseerde ik welke zorg de leerling
nodig heeft. Dan gaan we aan de slag met
een plan van aanpak. Als part-time job
prima passend bij het gezinsleven. Maar
ik begon het contact te missen met de
‘gewone’ leerling die een steuntje in de rug
nodig heeft. Neem het kind met faalangst
dat verlegen zit om meer zelfvertrouwen.
Daarop ben ik in 2010 gestart met mijn
eigen praktijk: ‘Kindercoach Helmond’.
Momenteel heb ik mijn handen vol, omdat
ik sinds januari weer gedeeltelijk voor de
klas sta, in groep zes van de Internationale
School Eindhoven. Hartstikke leuk. Dit is
toch het beroep waarvoor ik gekozen heb
en waar mijn hart ligt.”
optie voorlopig. In Brandevoort kunnen
de kinderen veilig en leuk opgroeien. Wij
varen wel bij die rust én…” Ze lacht. “We
kunnen ook nog elke vakantie op vakantie.
Het voordeel als je allebei in het onderwijs
zit. De drang naar meer exploratie komt
later wel. Meer reizen. Of toch een baan in
het buitenland, wie weet…”
Ik hoop mijn kinderen mee te geven dat
geluk niets kost. Geluksmomenten liggen
elke dag voor het oprapen. Als mijn zoontje
zegt ‘ik wil met je knuffelen’. Een kaartje
van een vriendin die blij is met onze
vriendschap. Een onverwachte knipoog van
mijn man. Samen dansen met mijn dochter.
Momenten die het hart verwarmen en je
doen beseffen wat het leven inhoudt: liefde
geven en ontvangen. En als ik ’s morgens
wakker word, dan ligt mijn wereld binnen
handbereik.”
Reizen is vrijheid
Lachend: “Nee, ik had nooit gedacht dat
ik hier terecht zou komen. In een leuk
huis met een nette tuin in een rustige wijk.
Ik mis wel eens de ‘Goeree-factor’. Het
strand, de schoonheid, de rust en mijn
familie. Maar ik heb geleerd dat ‘Home is,
where the heart is’. We hebben een dochter
en een zoon die zich hier thuis voelen. En
ik heb mogen ontdekken dat reizen met
het gezin nog mooier is dan alleen reizen.
Toen ze nog niet leerplichtig waren, hebben
we tweemaal een lange rondreis door
64
Geluk voor het oprapen
Ik vraag of ze wel eens kijkt naar ‘Ik
vertrek’, waarin Nederlandse gezinnen huis
en haard achterlaten om in het buitenland
een nieuw bestaan te beginnen. Ze kent het
format. “Je kunt een droom hebben, maar
hij moet wel praktisch haalbaar zijn”, zegt
Syl. “Met wat goede wil kan ik morgen
aan de slag op een van de Benedenwindse
Eilanden, maar – let wel – alleen voor
eigen rekening. Hoewel ik helemaal niet
hecht aan geld en goed, moeten we wel
alle vier kunnen eten. Uitvliegen is geen
“Als kind stelde ik mezelf
al de vraag: wat wil ik
meegemaakt hebben als ik
mijn laatste adem uitblaas?”
juni 2014