Economische impact van de voedingsindustrie in ... - Meetjesland.be

Tabel 13: Werkbaarheidsindicatoren en werkbaarheidsgraad in enkele Vlaamse sectoren en de Vlaamse
voedingssector (in % van de werknemers) • 2005
Werkstress
Motivatieproblemen
Problemen
werk-privé
combinatie
Onvoldoende
leermogelijkheden
Werkbaarheidsgraad
Ref erentiegroep 28,9% 18,7% 22,6% 11,8% 52,3%
Voeding 25,9% 25,7% 30,4% 12,9% 47,6%
Textiel en conf ectie 27,5% 25,3% 41,9% 9,6% 43,0%
Chemie 29,1% 21,7% 20,5% 11,0% 53,8%
Metaal 25,6% 24,2% 27,5% 9,2% 52,0%
Bouw 31,4% 20,6% 20,5% 12,5% 51,1%
Bron: SERV/STV-Innovatie & Arbeid
Wanneer de resultaten van de meting in de voeding wordt vergeleken met deze van de andere vier industriële
sectoren, scoort de voeding nog vrij goed:
• de voedingssector scoort tweede beste (25,9% van de werknemers), nipt na de sector metaal (25,6%), op
het vlak van werkstress;
• wat het aantal leermogelijkheden betreft op de werkvloer, bevindt de voedingssector zich in de
middenmoot.
De voedingssector haalt echter de slechtse score binnen de industriële sectoren wat betreft motivatieproblemen en
de werk-privé balans. Mogelijks is dit te verklaren door enerzijds het aantal routinejobs in de sector en anderzijds
het aantal “atypische” jobs zoals avondwerk, nachtarbeid, zaterdag- of zondagwerk.
Dat werknemers veel belang hechten aan opleiding en promotiekansen blijkt eveneens uit een andere studie:
jaarlijks bevraagt het sociaal secretariaat SD WORX meer dan 3 000 werknemers uit de privé- en openbare sector.
Meer dan 80% van de werknemers hecht belang aan de mogelijkheden om te leren en zichzelf te ontwikkelen in
zijn huidige functie; echter 63,1% is hier ook echt tevreden over. Nog eens 78,7% vindt doorgroeimogelijkheden en
promotiekansen in het bedrijf belangrijk; ruim de helft (52,5%) is hier tevreden over (bron: SD WORX, 2007).
3.2.4. Personeelsverloop
Achter de stabiele loontrekkende tewerkstelling in de voeding schuilt een grote dynamiek.
Het aandeel loontrekkenden in de voedingssector dat binnen een jaar van werkgever verandert, is ongeveer 1,7%
hoger dan in de totale Vlaamse industrie.
Bijna 80% hiervan verlaat de voeding en kiest dus voor een andere sector.
Slechts zo'n 10% hiervan is te verklaren doordat oudere werknemers met (brug)pensioen gaan. Het is duidelijk dat
werknemers hun loopbaan wensen verder te zetten in een andere sector.
De gemiddelde anciënniteit in de Belgische voedingsindustrie is met 9,6 jaar de derde laagste van alle industriële
sectoren (bron: Idea Consult, 2008).
Een van de knelpunten in de voeding blijkt te weinig jobrotatie door onvoldoende kennis- of leermogelijkheden. Om
werknemers dus aan het werk te houden in de voedingssector is opleiding, al dan niet binnen het voedingsbedrijf
georganiseerd, van belang. Ook het invoeren van een competentiebeleid, om werknemers meer te motiveren, is
een must.
Dat personeelsverloop een belangrijke zorg wordt voor de werkgevers, blijkt uit recent onderzoek van SD WORX:
anno 2008 verklaart 30% van de ondervraagde werkgevers bezorgd te zijn over het personeelsverloop in hun
bedrijf. Hiermee staat "personeelsverloop" in de top 5 van bezorgdheden (bron: SD WORX, 2008).
Hoofdstuk 3: De voedingsindustrie en de arbeidsmarkt 30