NJB-1510

Recommendations

Info

Tijdschriften de kwaliteit, dienstverlening en doelmatigheid van (medisch-specialistische) zorg te verbeteren, aldus de voorstanders en de memorie van toelichting bij het wetsvoorstel. Het wetsvoorstel wijziging van de Wet toelating zorginstellingen en enkele andere wetten teneinde investeringsmogelijkheden in medisch-specialistische zorg te bevorderen (Wet vergroten investeringsmogelijkheden in medisch-specialistische zorg) beoogt de aanbieders van medisch-specialistische zorg, zoals ziekenhuizen, maar ook zelfstandige behandelcentra (ZBC’s), meer mogelijkheden te bieden om eigen vermogen aan te trekken door de investeringsmogelijkheden in de medisch-specialistische zorg te verruimen. Zo hoeven zorgaanbieders minder vreemd vermogen aan te trekken of kan vreemd vermogen beter, tegen gunstiger voorwaarden (rente), worden aangetrokken. Indien een privaat kapitaalverschaffer bijdraagt aan het eigen vermogen wordt het ook voor verstrekkers van vreemd vermogen (banken) minder risicovol om een lening te verstrekken. Mr. K. Bungenberg De verzettermijn van artikel 2:404 lid 5 BW- fataal of toch flexibel ? – Het verstrekken van een 403-verklaring is slechts in weinig Europese landen mogelijk. In de Nederlandse praktijk wordt hier echter veel gebruik van gemaakt. Voor crediteuren bestaat de verzettermijn bij het voornemen tot intrekking van de overblijvende aansprakelijkheid. Aan de hand van een recente beschikking van de Rechtbank Rotterdam wordt in deze bijdrage de vraag behandeld hoe fataal – of juist hoe flexibel – de verzettermijn is. De beschikking van de Rechtbank Rotterdam sluit aan bij de beschikking van het Gerechtshof Amsterdam van 23 juli 1993, waarin is geoordeeld dat er onder omstandigheden een verplichting is om een enig crediteur separaat op de hoogte van een beëindiging van de overblijvende aansprakelijkheid te stellen. Op die manier kan een dergelijke crediteur de nodige stappen nemen om zich tegen de beëindiging te verzetten. Uit de beschikking kan geen algemene verplichting worden afgeleid om bekende grote schuldeisers over het voornemen tot beëindiging van de overblijvende aansprakelijkheid te informeren. Bovendien is hier sprake van een andere feitenconstellatie en was in de uitspraak van 29 juli 1993 niet aan alle formele vereisten van art. 2:404 BW voldaan (er was niet in een landelijk verspreid dagblad gepubliceerd, maar in een kleiner blad). Volgens schr. is geen separate mededeling aan de schuldeisers van de dochter vereist. Mr. C. Sarfo Grenzeloos uitkeren? – Met de inwerkingtreding van de Wet vereenvoudiging en flexibilisering bv-recht (Wet flex-BV) is art. 2:216 BW geheel herzien. Per 1 oktober 2012 is het uitgangspunt van de wet dat de algemene vergadering bevoegd is tot bestemming van de winst die door de vaststelling van de jaarrekening is bepaald, en tot vaststelling van uitkeringen, voor zover het eigen vermogen groter is dan de reserves die krachtens de wet of de statuten moeten worden aangehouden. De statuten kunnen deze bevoegdheden beperken of toekennen aan een ander orgaan, bijvoorbeeld aan een vergadering van houders van aandelen van een bepaalde soort of aanduiding. De vraag is of het daartoe bevoegde orgaan, indien de vennootschap geen wettelijke of statutaire reserves behoeft aan te houden, kan besluiten tot een uitkering die de ‘vrij uitkeerbare reserves’ overstijgt of zelfs kan besluiten tot een uitkering als er geen ‘vrij uitkeerbare reserves’ zijn? De uitkering leidt immers tot een negatief eigen vermogen of tot vergroting van een bestaand negatief eigen vermogen. Als het mogelijk is, heeft een dergelijk besluit tot uitkering, zoals bij elk besluit tot uitkering, geen gevolgen zolang het bestuur geen goedkeuring heeft verleend. Het bestuur moet de vraag beantwoorden of de vennootschap na de uitkering kan blijven voortgaan met het betalen van haar opeisbare schulden – de uitkeringstest. In deze bijdrage wordt uiteengezet waarom een uitkering bij of leidend tot een negatief vermogen mag geschieden. 521 Intellectuele eigendom, mediarecht & informatierecht Privacy & Informatie Nr. 1, februari 2015 Drs. E.M.I. Wolper Privacyrisico’s verzekerd – In Amerika is het voor organisaties inmiddels gebruikelijk om een verzekering af te sluiten die, in het geval van een privacyincident, de schade en kosten als gevolg daarvan vergoedt. Schr. betoogt dat dit ook in Nederland het overwegen waard is. Na eerst een aantal voorbeelden te hebben gegeven van privacyincidenten wordt uiteengezet hoe een verzekering tegen privacyincidenten en netwerkincidenten (cyberverzekering) verzekeringstechnisch in elkaar zit. Daarna bespreekt schr. het wijzigingsvoorstel van de Wet Bescherming persoonsgegevens (Wbpg), waarin de meldplicht van een datalek aan de toezichthouder en de boetebevoegdheid worden uitgebreid. Met deze uitbreidingen nemen de risico’s op kosten en schade bij privacyincidenten voor de organisatie toe. Vervolgens wordt gekeken welke elementen een cyberverzekering zou moeten dekken en de verzekeringseisen die dat met zich brengt. Schr. is van mening dat in de toekomst het afsluiten van een cyberverzekering voor organisaties gebruikelijk wordt, omdat de continuïteit van een organisatie in gevaar kan komen door cyberrisico’s. 522 Jeugd-, relatie- & erfrecht Advocatenblad 95e jrg. nr. 3, maart 2015 Mr. S. Kok Echtscheiding? Vergeet het bijzonder partnerpensioen niet – Na echtscheiding heeft de ex-partner van rechtswege recht op uitbetaling van een deel van het ouderdomspensioen en een aanspraak op bijzonder partnerpensioen. 644 NEDERLANDS JURISTENBLAD – 13-03-2015 – AFL. 10
Tijdschriften Bij echtscheiding blijft het partnerpensioen vaak onbesproken of wordt zelfs helemaal vergeten. Soms wordt ten onrechte verondersteld dat met een uitsluiting van de Wet verevening pensioenrechten bij scheiding ook het bijzonder partnerpensioen is geregeld. Het niet goed doordenken en/of vastleggen van wat bij echtscheiding moet gebeuren met het partnerpensioen kan voor alle betrokkenen vervelende consequenties hebben. In verband hiermee zet schr. een en ander op een rijtje en geeft voorbeelden voor clausules voor de situatie waarin (ex-)partners géén afstand doen van partnerpensioen, de situatie waarin beide (ex-) partners afstand doen en tot slot de situatie waarin één van beide (ex-) partners afstand doet van het partnerpensioen. Tot slot somt schr. de punten op die bij het opstellen van het echtscheidingsconvenant achtereenvolgens aandacht moeten krijgen. EB Tijdschrift voor scheidingsrecht Nr. 2, februari 2015 Mr. B. van den Anker, EB 2015/11 Samenleven en alimentatie ontvangen? II – In zijn artikel ‘Samenleven en alimentatie ontvangen?’ (EB 2009/32) signaleerde schr. aan de hand van op dat moment recente jurisprudentie, dat steeds meer met succes een beroep op art. 1:160 BW wordt gedaan en dat de rechtspraak steeds vaker bereid is tot omkering van de bewijslast, waardoor een situatie van ‘samenleven als gehuwden’ sneller wordt aangenomen. Aanleiding daarvoor was de uitspraak van het Hof ‘s-Gravenhage van 9 juli 2008 (LJN BD9380) waarin de bewijslast werd omgekeerd. In die procedure betwistte de vrouw dat zij samenleefde met een ander als waren zij gehuwd, omdat zij een latrelatie had. De (met bewijsstukken onderbouwde) argumenten van de man brachten het hof er echter toe om op grond van de redelijkheid en billijkheid de bewijslast van de stelling dat er over en weer geen financiele verwevenheid tussen de vrouw en haar partner bestond, bij de vrouw neer te leggen. De vrouw slaagde niet in haar bewijsopdracht. Het hof oordeelde daarom dat de aanspraak van de vrouw op alimentatie op grond van art. 1:160 BW van rechtswege was geëindigd. De vrouw poogde haar aanspraak op alimentatie nog te redden door het instellen van cassatie. Dat was echter zonder succes (art. 81 RO). Ondanks de door de feitenrechters gegeven signalen lijkt art. 1:160 BW ruim vijf jaar later nog steeds stevig in het zadel te zitten. De Hoge Raad laat de teugels niet vieren. Mr. M.C.J.M. Hermus, EB 2015/12 Huwelijksvermogen in faillissementsituaties – Onlangs is wetsvoorstel 33 987 (Wijziging Boek 1 BW teneinde de wettelijke gemeenschap van goederen te beperken en wijziging Faillissementswet) na advies van de Raad van State aangepast. Het voorstel is een revolutionaire wending ten opzichte van het bestaande stelsel van de wettelijke gemeenschap van goederen en tevens een codificatie van de praktijk van drie vermogens die reeds lang bestaat door het op ruime schaal in testamenten en schenkingen toepassen van de zogenaamde uitsluitingsclausule. De beleggingsleer “Hollands Koopmanschap” wordt in het voorstel gekoppeld aan het Belgisch wettelijk stelsel zoals dat nu al kan bij huwelijkse voorwaarden. Die beleggingsleer en de risico’s voor de ondernemer in tijden van economische crisis zijn voor schr. aanleiding het nieuwe wetsvoorstel in een breder perspectief te plaatsen, namelijk dat van de schrijnende schuldensituaties, zowel in het nieuwe voorstel als in de praktijk van de bij huwelijkse voorwaarden overeengekomen uitsluiting van iedere gemeenschap van goederen. In beide situaties wordt getracht aan de hand van rechtsvragen duidelijkheid te krijgen over de reikwijdte van de voorgestelde wijzigingen in het huwelijksvermogensrecht in faillissementssituaties en een aanbeveling te doen voor een sociaal-maatschappelijk wenselijke afhandeling van faillissementen, zowel nu als in de toekomst. Schr. komt met een voorstel tot aanpassing van art. 63 Faillissementswet (Fw), toekenning van een overnamerecht aan de niet gefailleerde echtgenoot ook in de situatie van echtgenoten die gehuwd zijn buiten iedere gemeenschap van goederen, maar wel een eenvoudige gemeenschap hebben (mede-eigendom van woning bijvoorbeeld) en vervolgens met een pleidooi voor een restrictieve toepassing door curatoren en rechters-commissarissen van art. 61 lid 4 Fw (anticiperende werking) voor bestaande situaties. De beleggingsleer – economische mede-eigendom – vormt hierbij een belangrijke inspiratiebron. Mr. A.R. van Wieren, EB 2015/13 Kinderalimentatie: niet langer een taak van de ouders, maar van de overheid? – De Expertgroep Alimentatienormen heeft eind november 2014 in reactie op de Wet hervorming kindregelingen, in werking getreden op 1 januari 2015, het volgende advies gepubliceerd: “Met ingang van 1 januari 2015 komen alleenstaande ouders die in aanmerking komen voor een kindgebonden budget ook in aanmerking voor een verhoging van dit kindgebonden budget met maximaal € 3.050,00 (voor 2015). Deze verhoging wordt de alleenstaande ouderkop genoemd. De expertgroep beveelt aan om dit totale kindgebonden budget in mindering te doen strekken op het gevonden tabelbedrag. Dit kan er in een aantal gevallen toe leiden dat er geen behoefte meer resteert waarin de ouders moeten voorzien. In een dergelijk geval is er dus geen aanleiding voor het opleggen van een onderhoudsbijdrage ten laste van de andere, niet-verzorgende ouder.” Dat dit advies verstrekkende gevolgen heeft voor de beantwoording van de vraag in hoeverre de niet-verzorgende ouder nog kinderalimentatie dient te voldoen, wordt in dit artikel uitgewerkt. Dat de kosten van verzorging en opvoeding van kinderen een primaire verantwoordelijkheid hoort te zijn van ouders en hoe dat in samenhang met kinderalimentatie gerealiseerd kan worden, wordt eveneens beschreven. Tijdschrift Erfrecht 16e jrg. nr. 1, februari 2015 Mr. A.J. Luimes Bestuursrechtelijke handhaving en de beneficiair aanvaardende erfgenaam – Dit artikel gaat over geldschulden die voortvloeien uit een bestuurlijk NEDERLANDS JURISTENBLAD – 13-03-2015 – AFL. 10 645
Page 1 and 2: NEDERLANDS JURISTENBLAD DIGITALISER
Page 3 and 4: P. 610-664 JAARGANG 90 13 MAART 201
Page 5 and 6: Vooraf 497 Opkomst en ondergang van
Page 7 and 8: in het algemeen en al helemaal niet
Page 9 and 10: Aanleiding voor digitalisering Doel
Page 11 and 12: Het vertrouwen dat ketenpartners he
Page 13 and 14: Praktijk 499 Stilzitten loont niet,
Page 15 and 16: © Shutterstock rechtbank tot een e
Page 17 and 18: Door naast het primaire verzoek de
Page 19 and 20: Het bevel gevangenneming van het ge
Page 21 and 22: Opinie 502 Stemmen bij volmacht One
Page 23 and 24: Reactie 503 Ook uit de school klapp
Page 25 and 26: Rechtspraak Aanbevolen citeerwijze:
Page 27 and 28: Rechtspraak plan dat onderdeel is v
Page 29 and 30: Rechtspraak ber 2009 met referente
Page 31 and 32: Rechtspraak 513 17 februari 2015, n
Page 33 and 34: Rechtspraak informatie in te winnen
Page 35 and 36: Tijdschriften 518 Burgerlijk (proce
Page 37: Tijdschriften gen van koop. Mr. drs
Page 41 and 42: Tijdschriften arbitragereglement va
Page 43 and 44: Wetgeving Een overzicht van aanhang
Page 45 and 46: Wetgeving dat verschillende regimes
Page 47 and 48: Wetgeving sing in een meerpersoonsc
Page 49 and 50: Wetgeving zorg. Er zal onderzoek wo
Page 51 and 52: Nieuws 536 Nieuwe Aanwijzing kader
Page 53 and 54: Nieuws Strafverminderende factoren
Page 55 and 56: Universitair Nieuws de eigen werkge
Page 57 and 58: Personalia van het arbeidsrecht, wa
Page 59 and 60: Thronus Iustitiae Inspirerende pren

NJB-1510

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?