Tekst - Vlaams Parlement

Stuk 872 (2010-2011) – Nr. 19
63
Maar netwerkpleegzorg hoeft niet in een vicieuze cirkel te zitten. Het komt ook voor dat
de familie of het netwerk voldoende capaciteiten heeft, maar dat één lid zijn taak als
ouder onvoldoende kan volbrengen. Ook hier kan begeleiding een belangrijke stap
voorwaarts betekenen.
Pleegzorg wil die netwerken versterken, de krachten mobiliseren, de kwetsbaarheid van de
gezinnen opheffen.
Net zoals bij bestandspleeggezinnen wordt veel verwacht van netwerkpleeggezinnen. Als de
netwerkpleegzorg samen met de begeleiding een goed alternatief is, betekent dit een
ongelofelijke troef : het kind kan in zijn eigen cultuur blijven, zijn eigen omgeving. Voor het kind,
voor de ouders en ook voor de buitenwereld is dit een minder ingrijpende vorm van
hulpverlening als een uithuisplaatsing in een bestandsgezin of een residentie, waardoor er
soms ook makkelijker met deze ouders kan gewerkt worden.
Wij onderscheiden 2 startposities binnen netwerkpleegzorg.
Ten eerste deze waar het kind al in het netwerkgezin woont. Vaak zijn deze mensen in deze
situatie gerold. Het is dan de taak van pleegzorg om na te gaan of dit de best mogelijke
oplossing is voor dit kind. Wanneer dergelijke situatie wordt aangemeld start meteen de
begeleiding. Het kind is er immers al en er is een hulpvraag. Maar tegelijk begint ook een
observatieperiode. Soms wordt er met meerdere pleegzorgbegeleiders zeer intensief in dit
gezin gewerkt. Na een afgebakende periode volgt een uitgebreide evaluatie : welke zijn de
noden van het kind en is dit netwerkpleeggezin hierop een juist antwoord ? Kunnen de nodige
leerprocessen op gang gebracht worden ? Indien negatief wordt er gezocht naar een alternatief,
indien positief gaat de begeleiding verder.
De 2 de startpositie is wanneer het kind nog niet in het gezin woont, maar men vanuit pleegzorg
eerst wil nagaan of er in het netwerk geen kandidaat-pleegouder is, alvorens te zoeken binnen
bestandspleegzorg. Indien er een valabele kandidaat wordt gevonden, begint een
selectieprocedure die vergelijkbaar is met die van bestandspleegzorg.
Als er voldoende garanties binnen het netwerk kunnen gegeven worden, is netwerk de minst
ingrijpende vorm van uithuisplaatsing. Dit is goed voor het welzijn van het kind. Voor de
pleegzorgbegeleider is netwerkpleegzorg vaak intensiever in de begeleiding. Zeker in de
beginfase : de begeleider kent de individuen en de situatie niet. Bij bestandspleegzorg is dit wel,
hier heeft de begeleider de conclusies van het kindonderzoek alsook de resultaten van de
selectie van de pleegouder.
Een netwerkpleegzorgbegeleider moet nog meer beslagen zijn in sociale netwerkstrategieën, in
motiveren en positieve processen op gang brengen.
Pleegzorg neemt deze uitdaging aan in het belang van het kind.
Het kind en zijn ontwikkelingsnoden, zijn ontwikkelingsprofiel staat vooraan.
Niet de behoefte van de ouders, ook niet de behoefte van de pleegouders staan op de eerste
plaats. Uiteraard hebben ook zij een belangrijke rol, maar de hoofdrol is voorbehouden voor het
kind.
En daar loopt het al eens mis. Mensen die in onze maatschappij niet mee kunnen, komen in het
vangnet van de hulpverlening. Soms zijn wij binnen deze hulpverlening wat te laks. Proberen wij
3
V L A A M S P A R L E M E N T