2010-05-10-17-21 IV Audit AZ Sint-Jozef - De Standaard

o Niet alle medewerkers die betrokken zijn bij fixatie (artsen,
verpleegkundigen, paramedici, zorgkundigen, …) kregen hierover bijscholing.
o Artsen zijn onvoldoende betrokken bij het fixatiebeleid. De betrokkenheid en
verantwoordelijkheid van de arts betreffende de beslissing om over te gaan tot fixatie
en de evaluatie zijn in de documenten onvoldoende duidelijk opgenomen. Fixatie
moet gezien worden als een onderdeel van de behandeling met bijgevolg een
medische verantwoordelijkheid op het moment van beslissing tot instellen van de
maatregel. Verpleegkundigen blijven eveneens verantwoordelijk voor de correcte
uitvoering van de maatregel (B handeling). Bij voorkeur wordt de maatregel
multidisciplinair besproken, voorafgaand aan het fixeren van de patiënt.
o De in het ziekenhuis gebruikte en toegelaten fixatiematerialen zijn niet
beschreven in de procedure. Enkel over de Zweedse gordel is er summiere informatie,
maar ook deze is te vaag geformuleerd (vb. “strak genoeg”). Trappelzakken,
voorzettafels, bedsponden, … worden wel gebruikt maar niet beschreven.
o Er is niet voor al het gebruikte materiaal een handleiding voorhanden. Men
dient voor alle materialen een gebruiksaanwijzing te voorzien, bij voorkeur met
duidelijke vermelding van risico’s en aandachtspunten. Materialen worden ook best
gekoppeld aan indicaties en tegenindicaties.
o Er zijn geen verantwoordelijken voor het beheer van het materiaal (controle
intact zijn, reiniging, registratie fixaties, ...) aangeduid. (Aanb)
o Er zijn geen afspraken over het opnamebeleid van patiënten met dementie,
verwardheid en wegloopgedrag. Momenteel heeft enkel de geriatrische afdeling een
alarmsysteem dat gebruikt kan worden bij wegloopgedrag.
o Er is onvoldoende aandacht voor het opsporen van onderliggende oorzaken
van situaties die aanleiding zijn voor fixatie (vb. agitatie, onrust, agressie, …) Er
wordt in de documenten over fixatie geen concrete invulling gegeven van wat
onderliggende oorzaken kunnen zijn en vormde nog geen onderwerp voor
bijscholing.
o Er is in de documenten aandacht voor alternatieven voor fixatie maar deze
zijn onvoldoende uitgewerkt. In de checklist kan men een beperkt aantal alternatieven
aankruisen, maar voor andere alternatieven of creatieve oplossingen is er geen ruimte
(vb. gebruik van heparineslot ipv permanent infuus, verhoogd toezicht door spreiden
therapieën, ...).
o Door het gebruik van de tabel die opgenomen is in de checklist fixatie, beoogt
men een zekere mate van objectiveren van de noodzaak (“Alvorens over te gaan tot
fixatie moet de toestand van de patiënt voldoen aan minimum 1 voorwaarde uit elke
categorie” ). In de procedure staat vermeld dat de verpleegkundige de maatregel
enkel zelf mag instellen in geval van gevaar voor de patiënt zelf (“In alle andere
gevallen ….”). Dit laat een veel bredere interpretatie van indicatiestelling toe dan de
tabel.
38