n HET

333 H E T L E V E Ndat hy zyn oog kwyt was ! Dit gezichtmaakte hen , op een oogenblik, geheel befchaamden verleegen, zo dat zy den ALCAN­DER in zyne handen overleverden , en hemzeiven in ftaitfle t'huiswaarts begeleidden ,openlyk toonende hoe zeer zy getroffen waren, en deel namen in het ongelyk hemaangedaan, LYCURGUS , van zyne zyde, liethen , onder betuiginge van zyn genoegenover deze behandeling , henen gaan ; maarALCANDER nam hy met, zich naar binnen •aan wien hy echter met woord noch daadeenige harde behandeling wedervaaren liet.Alleenlyk zondt hy zyn gewoon Gezelfchapen Huisbedienden van de hand , cn bevalALCANDER, dat hy hem bedienen zoude.Deze , die , gelyk wy zeiden, niet kwaadvan aart was , vol bragt itilzwygend al hetgeen hem bevolen werdt. En wyl hy thansaltyd by LYCURGUS was, en zyne Levensmaniervan naby gade lloeg, was hy tevensooggetuige van 's mans zachtmoedigheidcn voortreffelyke zielshoedanigheden :van den geflrengen levensregel, welkenhy zelf volgde : van zyne* nimmer afgemattegehardheid tegen den arbeid. Ditalles bragt te wege , dat hy en zelf degrootile genegenheid voor' hem opvattede ,en ook , overal , aan zyne Vrienden enBekenden ging vernaaien , dat LYCURGUS ,