Syllabus 2 - VVKSO - ICT-coördinatoren

41geven, een duwtje, aansporing, stimulans, schop onder de kont,voorbeeld – net wat op dat moment voor deze leerling nodig is, danvalt te verwachten dat de leerling zal blijven binnen de zone die hijal kent en beheerst. Daarbinnen valt natuurlijk allerlei aardigs enbevredigends te doen, maar dat is niet waar de leerling uiteindelijkbij gebaat is. Bij wijze van spreken: almaar hoge cijfers halenbetekent eigenlijk dat de leerling voortdurend laat zien wat hij alkan, ook al doet hij het voor de eerste keer. Maar leren,ontwikkelen, kennis verwerven gaat over wat je nog niet kunt, engaat gepaard met proberen en falen, vallen en opstaan. Juist diesituatie creëert de leermeester voor de leerling.- Andere belangrijke theoretische noties die ten grondslag liggen aanhet werken met verrijkingstaken zijn afkomstig uit het23constructivisme (Boekaerts en Simons) en uit dehandelingstheorie van Vygotsky. De lerende bouwt aan zijnkennisbestand door nieuwe kennis aan de al aanwezige teverbinden. Dat gebeurt niet door het nieuwe op het oude testapelen (nieuwe theorie aan te bieden), maar door op allerleimanieren aan het werk te gaan met het nieuwe en op die wijzezoveel mogelijk verbindingen te creëren met het al bestaande. Eenvoorwaarde om de leerling aan het werk te laten zijn, te latenhandelen, is om taken aan te bieden die de leerling ervaart alszinvol en interessant.- Tenslotte over het samenwerken, of samenwerkend leren,interactief leren, teamleren – er zijn veel termen in omloop.Samenwerken van de leerlingen is een belangrijk aspect van deverrijkingstaak, doel en middel tegelijk. Middel omdat het denkengestimuleerd en uitgedaagd wordt in het onderlinge gesprek bv. devraag ontlokt (het zoeken naar) een niet eerder gekend antwoord.Doel omdat veel (hoog)begaafden in hun onderwijsloopbaan niet deervaring hebben opgedaan dat samenwerken dat effect kan hebben,en ze hebben afgeleerd of nooit aangeleerd zich met elkaar in eendergelijke context te verstaan. Vaak was de (hoog)begaafde desnelle denker, degene die op zijn best de andere ondersteunde, opzijn slechtst niet begrepen werd in zijn denken. Onder anderehierdoor gebeurt het met enige regelmaat dat leerlingensamenwerken interpreteren als “ieder doet een stukje en aan heteind voegen we alles bij elkaar”. Het moge duidelijk zijn dat dit niethet samenwerken is dat in de verrijkingstaak beoogd wordt. Het isbelangrijk dat deze leerlingen ondervinden dat je in samenspraaktot verdergaand denken kunt komen dan in je eentje.Tot dusver een beknopt overzicht van een studie uitgaande van het vakNederlands die aantoont hoe belangrijk verrijkingstaken zijn voor(hoog)begaafden. Natuurlijk is het evident dat het niet het alleenrecht is van23 BOEKAERTS, M. en SIMONS, P.R.J., Leren en instructie: psychologie van de leerling en het leerproces.Dekker en Van de Vegt, Assen, 1995.