Voorstellen tot werkelijkheid - Sjoerd van Tuinen

de (mono)logica van een te eenzijdig ingezette rationaliteit, een totalitairecommunicatieve coherentie zonder weerga. En juist hier ziet Beyers hetspreken als ontsluitingsmoment. Spreken als sleutel tot de opstand, tot deopstandigheid tegen iedere vorm van curatele. Dan pas kan de uiteersteconsequentie gedacht worden van de onaantastbaarheid van de persoonen de onvervreemdbare rechten van de persoonlijke mening. Of in de woordenvan Peter Sloterdijk: ‘Het woord is vlees geworden, laat nu het vleesaan het woord komen’. Dat is bij Henk niet aan dovemansoren gericht; laatdat maar aan Henk over. Openbare ruimte in optima forma. Niet bezet door(mono)logica, maar een taal van tomeloze termen die dwingt tot nadenkenen dialoog. Niet zakelijk maar noodzakelijk. Ik raak gebiologeerd door tekstendie de spanning tussen de praktijk van de menselijke werkelijkheid ende systematische functionele invulling daarvan thematiseren. En waar ikassocieer en affirmeer om de menselijke kwetsbaarheid ten diepste tot zijnrecht te laten komen, daar analyseert Henk diezelfde spanning tot pareltjesvan inzicht en uitzicht om ze vervolgens genadeloos de wereld in te slingerenen de mensheid uit te dagen tot respons.En dan herken ik Henk als een beoefenaar van de ware filosofie ineen passage uit Sloterdijks Kritiek van de cynische rede: ‘Rationalisme datnaar objectivering en verzakelijking van de kennis streeft, brengt de wereldvan het fysiognomische tot zwijgen. Objectiviteit wordt betaald metverlies van nabijheid. De geleerde raakt het vermogen kwijt zich tegenoverde wereld te gedragen als naaste; hij denkt in begrippen van afstand, nietvan vriendschap; hij zoekt het grote overzicht, niet de gezellige omgangmet de buren. In de loop der eeuwen heeft de moderne wetenschap allesuit zichzelf weggezeefd wat niet paste bij het apriori van de objectiverendeafstand en de geestelijke heerschappij over het object: de intuïtie, het aanvoelen,de esprit de finesse, de esthetica, de erotiek. Van oudsher echter iseen sterke stroming van dat alles actief gebleven in de ware filosofie; daarkent men ook tegenwoordig nog de warme golfstroom van een convivialespiritualiteit en een libidineus contact met de wereld, die de objectiverendeneiging om de dingen te overheersen compenseert’. En dan blijkt juistHenk met zijn ogenschijnlijk overheersende tomeloze taal op alle mogelijkemanieren ons contact met de wereld te willen herstellen en de wolfin schaapskleren van zijn jasje te ontdoen. Lang leve communicatieve (in)coherentie.