Het familiebedrijf, een gedeelde passie - ING Onderneming

© Foto Van de Craen bvba, HemiksemLudo Sarens“Toen we een viertal jaar geleden hetaandeelhouderschap naar beneden brachten,hebben we enkele belangrijke beslissingengenomen. Een ervan was het aantrekken van”extern management.(Ludo Sarens)SNOEIEN VAN FAMILIEBOOMSinds 1988 staat de derde generatie aan hethoofd van het bedrijf. “We hebben de kennisvan kranen met de paplepel meegekregen”,vertelt Ludo Sarens. “Al van toen ik zes jaaroud was, zat ik regelmatig in een kraan.”Tot 2003 was ongeveer de hele familieSarens eigenaar van het bedrijf. Van de32 familieleden werkten er negen in hetbedrijf, op verschillende niveaus. “Het helefamilievermogen stak in het bedrijf,” zegtLudo Sarens. “Ondernemen is en blijftnatuurlijk een risico. We wilden niet met decenten van onze broers en zusters, neven ennichten spelen.”Om de continuïteit van het familiebedrijf teoptimaliseren en de aandelenstructuur tevereenvoudigen, werd het aandeelhouderschapteruggebracht tot 5 familieledenvan de derde generatie: twee broederparenen een neef. “Ieder familielid heeftandere doelstellingen en verwachtingen.Sommige familieleden willen bijvoorbeeldbouwen. Ze bezitten wel aandelen, maarkunnen die niet liquide maken. Het spreektvoor zich dat ze liever geld hebben in plaatsvan papier.”De vijf aandeelhouders kochten de 27 anderefamilieleden uit. “We hebben de ontwikkelingvan Sarens moeten aanpassen”, aldusLudo Sarens. “Het geld van investeringsprogramma’shebben we toen moeten aanwendenom de andere familieleden uit te kopen.De groei gebeurde toen tijdelijk langzamer.Gelukkig hebben we geen beroep moetendoen op venture capital, maar kon de heleoperatie via de bank gebeuren.”Het uitkopen van aandeelhouders gaatgepaard met emotie. “Niets is des mensenvreemd, dus ja, er traden wel eens moeilijkhedenof hindernissen op. Het is echter nietonoverkomelijk geweest bij ons, we hebbenvoor alles een oplossing gevonden. Het komterop aan om veel te praten, de mensen allesgoed uit te leggen en heel eerlijk te zijn. Hetis belangrijk om iedereen op dezelfde lijn tekrijgen.”EXTERN MANAGEMENTDe vijf aandeelhouders zijn nu tussen 50 en56 jaar oud. Het spreekt voor zich dat dederde generatie zelf ook al aan de opvolginggedacht heeft. “Toen we een viertal jaargeleden het aandeelhouderschap naar benedenbrachten, hebben we enkele belangrijkebeslissingen genomen”, zegt Ludo Sarens.Een ervan was het aantrekken van externmanagement. “We hebben enkele bekwamemensen van buitenaf aangeworven.”Sarens is ook al bezig met de kennisoverdrachtaan de volgende generatie. Driefamilieleden van de vierde generatie werkenal in het bedrijf, in heel technische functies.Ze zijn echter geen kandidaat-opvolger voorde CEO. “Bij een overdracht moet het familiebedrijfvooral letten op kwaliteit en deopleiding van de mensen die het daarna zullenmoeten waarmaken.”“Ondernemen is en blijft natuurlijk een risico.We wilden niet met de centen van onze broers en zusters,”neven en nichten spelen.(Ludo Sarens)Zelf deed Ludo Sarens twee jaar externeervaring op in een Amerikaans bedrijf. “Ikzou het iedereen aanraden om eerst ergensanders te werken. Je leert wat een organisatieis, hoe de structuur in elkaar steekt,hoe je naar de mensen boven je moet luisterenen hoe je kunt samenwerken met enopdrachten geven aan de mensen onderje.” Na die periode kreeg Ludo Sarens detijd om langzaam in te lopen bij zijn vader.Hij werkte negen jaar met hem samen.“Een perfecte termijn om daarna verderte kunnen”, aldus Ludo Sarens. “Nu gaatdat niet meer. Het bedrijf is te complexgeworden.”Bij Sarens werken nu 1600 mensen, over dehele wereld. “Toen ik bij het familiebedrijfbegon, realiseerde Sarens een omzet van 3miljoen euro. Nu bedraagt de omzet 180miljoen euro. Het bedrijf is te complexgeworden. Het heeft een dergelijkeomvang aangenomen dat we niet volledigde ene generatie op de andere kunnenlaten aansluiten, zonder hulp van derden.Door de leeftijdsopbouw van de vierdegeneratie en de beschikbare kwaliteitenbinnen de familie, zullen we externenmoeten betrekken”, zegt Ludo Sarens.Nadelen om met vijf aandeelhouders aanhet hoofd van het familiebedrijf te staan,ziet Ludo Sarens niet echt. “De directieraadviel tot voor kort samen met de aandeelhouders,maar daar is nu verandering ingekomen. In de directieraad zal niet veelmeer familie zitten, maar we zijn wel deraad van bestuur aan het uitbouwen.Die willen we zijn rol laten spelen. Je moetook het externe management voldoenderuimte geven om hun opdracht uit tevoeren. Langs de andere kant wil de familieer niet in één keer uit. We willen eenbepaalde betrokkenheid en zeggenschapblijven houden. De structuren zijn daaropvoorzien.”19