Het familiebedrijf, een gedeelde passie - ING Onderneming

© Foto Van de Craen bvba, Hemiksem“Ik had gezien hoe zwaar het voor mijn oudersgeweest was. Ik had veel in het onderwijs gestaan.Maar uiteindelijk heb ik toch het familiebedrijfovergenomen uit respect en erkentelijkheid voor wat mijn”ouders al die jaren verwezenlijkt hebben.(Ludo Huygens)omdat de gebouwen veel te klein gewordenwaren. Ludo Fietsen verhuisde vanMelsbroek naar een bedrijfsgebouw van6.000 vierkante meter in Kortenberg.Zoon Ludo laat het bedrijf ondertussenverder groeien en vormt het begin jarentachtig officieel om tot de nv Ludo. Enkelejaren later wordt het bedrijf in tweeverschillende juridische en commerciëleentiteiten gesplitst: Ludo Fietsen en ScottBenelux, een importbedrijf van Scott fietsenen accessoires. “We hebben dat toengedaan uit commerciële redenen”, aldusLudo Huygens. “Er is wel nog samenwerkingop het vlak van administratie enlogistiek.”NIEUWE DYNAMIEKLudo Huygens krijgt twee kinderen: eenzoon en een dochter. Johan Huygensgroeide als kind op tussen de fietsen. Netzoals bij zijn vader Ludo zag het er nietnaar uit dat hij onmiddellijk in het familiebedrijfaan de slag zou gaan. JohanHuygens wou eerst ervaring opdoen ineen ander bedrijf. “Ik had economie enmarketing gestudeerd en kreeg de kansom bij De Persgroep te werken, ineen marketingfunctie,” vertelt JohanHuygens. Door de opsplitsing van debedrijven, zag hij zich verplicht om tochnaar het familiebedrijf te trekken. “LudoFietsen kreeg te weinig aandacht, alleinspanningen gingen naar Scott Benelux.Ik wilde het opgebouwde familiebedrijfniet teloor laten gaan en keek er naar uitom nieuw dynamisme in het familiebedrijfsteken. Ik ben er vanzelf in gerold, uit eensoort fierheid.”De opvolging was vrij snel geregeld.Dochter Huygens had geen interesse inhet familiebedrijf en ging naar het onderwijs.“Bij de opvolging moet je ervoor zorgendat elk kind zich er goed bij voelt.Mijn dochter heeft nooit de ambitiegehad om in het familiebedrijf te werken.Het is ook een proces dat zich ontwikkelt.De opvolging is niet iets dat je oplost vanvandaag op morgen. Je moet toetsen watde gevoeligheden van de kinderen zijn,eerlijk bij jezelf zijn en zorgen dat ze ereen goed gevoel bij hebben. Het is vaakeen moeilijke evenwichtsoefening. Ookde familiale situaties van je kinderen evoluerendoorheen de jaren. Je moet deoverdracht van de onderneming daaraanaanpassen.”In 1993 kwam Johan Huygens, de derdegeneratie, in het bedrijf. Hij groeide doortot het algemene management. Een nieuwegeneratie pakt het soms anders aan endat was ook het geval bij Ludo Fietsen.Johan Huygens bouwde het familiebedrijfgeleidelijk uit tot een moderne onderneming.Het jaar 2000 was een belangrijkemijlpaal. De Ludo fietsen werden nietmeer geproduceerd. In plaats daarvanwerd het merk Granville gelanceerd.Johan Huygens veranderde de naam LudoFietsen in Granville.“Voor mij was dit op emotioneel vlak eengrote stap”, zegt Ludo Huygens. “Ik hebaltijd een hart voor de fiets gehad. Denaam Ludo heb ik ook met fierheid gedragen.Dat moet je van je kunnen afzetten.Het was een gedurfd initiatief, maarJohan is wel in zijn opzet geslaagd.”Het niet kunnen loslaten of afstandnemen van het familiebedrijf is één van degrootste struikelblokken bij een generatiewissel.“Wanneer de vorige generatieaanspraak blijft maken op het dagelijksebeleid en zich met alles bemoeit, dan isdat geen goed teken”, zegt JohanHuygens. “Bij ons was dat gelukkig niethet geval.” Vader Ludo neemt de administratieveen financiële verantwoordelijkhedenop zich, terwijl zoon Johan zichbezighoudt met de commerciële leiding,de productie en het personeelsbeleid. “Ikheb de volledige vrijheid gegeven aanJohan”, aldus Ludo Huygens. “Ik geefregelmatig feedback en Johan vult het opzijn eigen manier in. Je wilt je eigenmanier van leidinggeven doorgeven, maardat lukt niet.”SCHOKGOLFHoewel Ludo Fietsen voor een langzaamopvolgingsproces koos, waren er somsspanningen toen Johan Huygens de leidingnam.In heel wat familiebedrijven komt hetvoor dat de opvolgers niet automatischsamenwerken met de medewerkers diehet vertrouwen van de voorganger genoten.Medewerkers die de ambities van deopvolger niet delen, verlaten het familiebedrijfal dan niet vrijwillig. Ook bij LudoFietsen was dat het geval. De generatiewisselbracht een personeelsverloop metzich mee. “Ik denk dat dit iets typisch isvoor een familiebedrijf. In een gewoneonderneming zal dat veel minder voorkomen.Medewerkers hebben vaak een persoonlijkebinding met het bedrijf”, verklaartLudo Huygens.Ook Johan Huygens schrok niet van hetpersoneelsverloop. “Het is logisch dat ereen schokgolf door het bedrijf gaat.Opeens wordt iemand die jaren jonger is,je baas. Sommige medewerkers kondendat moeilijk aanvaarden.”“Mijn zoon heeft ook een andere maniervan leidinggeven”, besluit Ludo Huygens.“Johan verwacht meer zelfstandigheid eninitiatief van de medewerkers. Ik wasmeer voor de horizontale structuur.”9