DE RAMP MET VLUCHT MH17

71
Nawoord
In de loop van donderdagavond 17 juli 2014 bereikte mij het vreselijke
bericht van de vliegramp met het toestel van Malaysia Airlines vluchtnummer
MH17. Na een aantal uren van verwarring en onzekerheid werd
bevestigd dat er een gezin uit onze gemeente in zat. De familie Wals uit
Neerkant was ook omgekomen.
Wat voor ons allen een mooie zomerdag had moeten worden, werd opeens
een gitzwarte dag. Een heel gezin dat plotseling uit de gemeenschap van
Neerkant was weggerukt. Een gezin dat niet alleen midden in het dorp
woonde, maar ook letterlijk midden in de Neerkantse gemeenschap stond.
In geen enkel scenario kun je bedenken dat dit in je gemeenschap kan
gebeuren. De verslagenheid was enorm. Het was bijna niet te beseffen.
Je wilt iets zeggen. Je zoekt naar woorden. Maar je kunt de juiste woorden
niet vinden. Geen enkel woord doet recht aan dit intense verdriet. Op zulke
momenten toont elke gemeenschap zijn kracht. We hebben allemaal kunnen
zien hoe overal in Nederland mensen met elkaar hun verdriet deelden,
nadat de eerste schok van het verschrikkelijke nieuws was verwerkt.
Ook in Neerkant heeft de gemeenschap zijn kracht getoond. Door elkaar
op te zoeken en naar elkaar te luisteren. Maar vooral door het verdriet te
delen, kreeg deze verschrikkelijke gebeurtenis een plaats. Een groepje meelevende
inwoners vormde een comité dat in samenspraak met de familie,
scholen, de gemeente en alle geledingen uit de Neerkantse gemeenschap
een afscheidsbijeenkomst organiseerde. Een bijeenkomst om samen te rouwen,
samen te luisteren naar de verhalen en de muziek. Samen te huilen,
samen stil te zijn, elkaar te troosten en afscheid te nemen. Deze bijeenkomst
heeft iets van de pijn en het verdriet van de familie, vrienden en
vriendinnen van de familie Wals en de inwoners van Neerkant kunnen
wegnemen. Deze bijeenkomst gaf ons de kracht om deze verschrikkelijke
gebeurtenis een plek te geven in onze gemeenschap en in ons hart.
Daarnaast kreeg deze droevige gebeurtenis ook letterlijk een plaats in de
gemeenschap. Midden in het dorp werd een monument ter nagedachtenis
aan de familie Wals opgericht. Het monument is een treurwilg met daaromheen
een bank met zes rugleuningen. Ze staan symbool voor de zes leden
van het gezin. De boom met de bank is er gekomen door de inzet van veel
dorpsbewoners. Bij de ingebruikname van de plek waren honderden dorpsbewoners
aanwezig en familieleden van de familie Wals. De bijeenkomst