16 magazine Leef!

ijzonder talent
Peter was deelnemer tijdens de Special Olympics World
Winter Games in Oostenrijk. Een groots sportevenement dat
dit jaar van 18 tot en met 24 maart plaatsvond. In totaal deden
3.000 sporters uit 117 landen mee: allen met een verstandelijke
beperking. Peter schaatste de sterren van de hemel, toonde
zijn talent en vaardigheid op wereldniveau en heeft laten zien
dat hij net zoveel respect en waardering verdient als andere
sporters op topniveau: hij won een zilveren medaille op de
500 meter.
Ria: ‘Peter viel ook op, door de manier waarop hij met andere
sporters en sponsors omging. Na afloop is hij gevraagd om
zitting te nemen in de landelijke atletencommissie, waarin
naast alle bobo’s, ook zes sporters met een beperking zitten.
Daar zit hij dus nu in. ‘Ik weet nog niet goed wat m’n taken
zijn,’ vult Peter aan, ‘maar dat hoor ik nog wel. Ik ben nu ook
ambassadeur van Special Olympics Nederland, waar ik de
portefeuille ‘gezondheid’ heb gekregen. In Groningen is
binnenkort een bijeenkomst, waar ik wordt geïnterviewd
over dit onderwerp. Daar ben ik heel trots op hoor!’
Aan Peter merk je eigenlijk niet zoveel: hij oogt jonger dan
zijn leeftijd en praat wat langzaam. Maar daar heb je alles mee
gezegd. Volgens zijn moeder Ria waren de prognoses toen hij
klein was niet zo best. ‘De artsen zeiden dat we niets moesten
verwachten en dat hij waarschijnlijk niet veel zou kunnen.
Peter heeft altijd speciaal onderwijs gevolgd. Maar moet je nu
zien! We zijn hartstikke trots op hem!’ Peter omschrijft het zelf
als: ‘Ik heb een beperking: ik ben langzamer dan anderen’.
Maar dat was hij in ieder geval niet op de schaatsbaan in Graz.
‘Het was de allereerste keer dat ik hieraan meedeed, dat
maakte het extra bijzonder voor mij,’ zegt Peter. Hij straalt bij
de herinnering. ‘Er waren veel kippenvel-momenten. Zoals
het optreden van Jason Mraz tijdens de openingsceremonie.
Hij zong onder andere het nummer I won’t give up. Zo mooi!
En ook het moment dat het hele stadion stil was, bij de start
van een mede-schaatser, Hanz. Hij kon niet tegen alle herrie
en wilde eigenlijk opgeven. Hij deed ook zijn handen voor
zijn oren, stopte met schaatsen en deed zijn ogen dicht.
Toen heeft de stadionspeaker speciaal voor hem, om stilte
gevraagd. En het enige wat iedereen deed was zijn duimen
omhoog steken en het was muisstil. Fantastisch was dat!’
Als Peter niet skeelert of schaatst, heeft hij dagbesteding bij
de supermarkt op het terrein van ’s Heerenloo op de Willem
van de Bergh Stichting of is hij bezig met muziek. ‘Samen
met mijn broer Thomas spelen we in een bandje en treden
we op in de kerk. Thomas speelt gitaar en zingt. Tijdens de
kerstnachtdienst treden we op met twee zangeressen in de
NH kerk in Lisse. We spelen van alles: van Adèle tot gospel.’
Ria: ‘Toen Peter klein was, liepen we regelmatig tegen dingen
aan die niet konden, en zijn we juist op zoek gegaan naar
dingen die Peter wél kan. We hebben ons nooit neergelegd bij
wat niet kan. Hij ging op zijn zevende naar pianoles en speelt
echt supergoed. Als je als trotse ouder zegt dat Peter ook goed
piano kan spelen, geven sommige mensen je het gevoel dat
hij zich wel zal beperken tot ‘Boer daar ligt een kip in het
water’, maar dat is echt niet het geval.’
Mijn moeder heeft me
er enorm in gestimuleerd
We gaan mee naar boven, naar Peter’s kamer. Hij toont trots
zijn wand vol medailles en neemt plaats achter z’n piano.
Zonder bladmuziek speelt hij ‘Somenone like you’ van Adèle.
Prachtig. Peter is genomineerd voor sportman van het jaar
2017 voor Noordwijk. Maar als hij dat niet wordt, kan hij altijd
nog meedoen aan een talentenjacht op muzikaal gebied.
Dan wint hij ongetwijfeld!
Ria: ‘Om mee te toen, konden sportclubs zich opgeven.
Daarna volgde een loting. Peter schaatst bij Voorwaarts in
Katwijk (omdat daar een G-team is, red.) en zij waren ingeloot.
Twee meisjes van Voorwaarts gingen ook mee naar Oostenrijk.
‘Schaatsen vond ik vroeger al heel leuk’, vertelt Peter.
Mijn moeder heeft me er enorm in gestimuleerd’. Ik schaats
nu op combi-noren. En probeer zo snel mogelijk bij de start
te vertrekken. Iedere zaterdagavond train ik op de ijsbaan in
Leiden en in de zomer train ik op de skeelerbaan in Katwijk.’
In juni dit jaar deed Peter ook nog mee aan de NK skeeleren.
Hier won hij brons.
13