ELS EN CORINE Kom erbij en doe mee! Reuring midden in de samenleving Een doodgewone donderdagmiddag bij Reuring. Hightea staat op de agenda; een druk bezochte activiteit. Aan verschillende tafeltjes zitten bezoekers gezellig met elkaar te praten, met thee en lekkers. Een vrouw zit wat afgezonderd, ze is geconcentreerd bezig met het beschilderen van een vogelhuisje. Els Troch, projectcoördinator, manoeuvreert tussen de bezoekers door. Een praatje, een lach, een vraag, een arm om de schouder, een kritische blik; ze heeft oog voor alles en iedereen. TEKST YVONNE ANDREE WILTENS BEELD BURO BINNEN 20
euring O, kom er eens kijken Reuring bestaat inmiddels 2 jaar en is een begrip in Noordwijk. De subsidie voor de Kracht van Noordwijk (waar Reuring onder valt) is na het eerste jaar verlengd tot eind 2018, dus voorlopig kan het project in volle vaart vooruit. En Els Troch en Corine Star als kartrekkers van Reuring ook. Els: ‘Je kunt lang en breed praten over dingen die je wilt veranderen, maar het begint ermee dat je het gewoon gaat doen. Dát is de kracht van Reuring.’ Corine: ‘En wij werken vanuit positieve psychologie. We kijken niet naar wat mensen niet kunnen, maar vooral naar wat ze wél kunnen. Wat hun talenten zijn, waarmee ze anderen kunnen helpen.’ Op de achtergrond begint een accordeon te spelen; O kom er eens kijken. Els en Corine schieten in de lach. ‘Tja, zo werkt het hier. Dan komt er iemand vragen of ze bij de high tea een moppie op de accordeon mogen komen spelen. Natuurlijk!’ Op de achtergrond wordt luidkeels meegezongen. ‘Je hoort het, het valt in de smaak.’ Wie er eenzaam? Els en Corine geven aan dat eenzaamheid natuurlijk ook in Noordwijk voorkomt. ‘Het staat alleen niet op je voorhoofd. Dus hoe kom je erachter? En wat doe je er dan aan?’ Reuring heeft een hele belangrijke functie in de Noordwijkse gemeenschap. Corine: ‘We zijn er voor iedereen. Voor mensen die op wat voor manier dan ook een steuntje in de rug kunnen gebruiken. Wat extra aandacht, even uit huis en onder de mensen zijn. We hebben trouwe bezoekers en tijdelijke binnenlopers. Het maakt ons niet uit. Wat we vooral niet willen is dat mensen een label krijgen. Wie wil er nou ‘eenzaam’ zijn of ‘kwetsbaar’? Dus wij kunnen niet genoeg benadrukken dat iedereen welkom is bij Reuring.’ Out of the box Els: ‘Het reguliere circuit van doorverwijzers weet ons goed te vinden. Huisartsen, Welzijn op Recept, zorginstellingen; ze zijn enorm blij met wat we doen. Maar ook mede Noordwijkers geven signalen bij ons af. Dat ze zich zorgen maken over iemand die de hele dag in een stoel voor het raam zit, zonder dat er ooit iemand langs komt. Gaat het wel goed met die persoon? Dan pakken we een flyer en een plantje en gaan we erop af. Ja, over het algemeen zijn mensen heel blij met die aandacht en komen ze graag een keer langs.’ Mensen bloeien op bij Reuring, dat is wel duidelijk. ‘Iedereen heeft toch behoefte aan aandacht en een sociaal netwerk? En wij kijken niet naar het verleden, niet naar de rugzak die mensen bij zich hebben. Wij zijn blanco; je bent nu hier, wat heb je nodig? Wat kunnen we voor je doen?’ De woorden ‘ontschotten’ en out of the box denken vallen. En hoe lastig dat vaak in de praktijk blijkt te zijn. ‘Maar niet voor ons,’ lacht Els. ‘Wij doen niet anders dan creatief denken.’ Budgetcoach en Mentaal fit Op dinsdag, donderdag en vrijdag kunnen bezoekers bij Reuring terecht. Om mee te doen aan een activiteit, lekker bij te praten, mee te genieten van de maaltijd, etc. ‘We bedenken steeds nieuwe activiteiten.’ Daarnaast staan er specifieke items op de agenda die bezoekers ondersteunen. ‘Onze budgetcoach is heel populair. Ze heeft het onwijs druk, heel veel bezoekers willen haar ondersteuning. Laagdrempelig én slimme adviezen; dat wil toch iedereen? Ook yoga en stoelmassage vallen goed in de smaak. En iedere maand staat Mentaal fit op de agenda. Dan bezoeken we psycholoog Merel Hovestad in ‘De Vonk’. We hebben een groepsgesprek aan tafel, rondom een bepaald thema, bijvoorbeeld eenzaamheid. Een heel mooi initiatief van Merel, wat ze geheel belangeloos doet.’ En dan hebben we het nog niet over de zaalarts uit het ziekenhuis die EHBO komt geven, de beroepskok die komt koken voor de bezoekers. Els en Corine stralen; ‘Gaaf hè.’ Het is wel duidelijk; hier doen ze het voor. Zo werkt Reuring in de praktijk. In ontwikkeling Wekelijks komen er zo’n 110 mensen naar Reuring en ze hebben 300 mensen ‘in het vizier’. En daar komen continu nieuwe mensen bij, het project blijft in ontwikkeling. Het verlanglijstje? ’s Avonds open, 7 dagen per week, op andere locaties, en nog weer nieuwe activiteiten en vrijwilligers. ‘Ja joh, never a dull moment. En niet zozeer voor ons, maar vooral voor onze bezoekers. Natuurlijk moeten we goed kijken wat er haalbaar is. Dus we communiceren niets voordat het definitief is. Maar wij zijn ontzettend blij dat er zoveel mensen en bedrijven, en niet te vergeten de gemeente, met ons meedenken hoe zij Reuring kunnen ondersteunen.’ En dan is het mooi geweest, we hebben genoeg gezeten. Er is nog een enorme ‘to do lijst’; gesprek met een vrijwilliger, een appje met beterschapswensen, accordeonspelers bedanken, een nieuwe activiteit inplannen, een… IK SLIK GEEN ANTIDEPRESSIVA MEER Marianne (45) is trouwe bezoeker van Reuring. ‘Ik kom iedere week op donderdag. Eerst kwam ik met mijn moeder, ze is aan het dementeren. Maar ondertussen ga ik gewoon elke week, zelfs als mijn moeder niet meegaat. Mijn vriend Arie komt hier regelmatig, net als mijn zoon en een vriendin. Zij vinden het hier ook heel fijn.’ Marianne heeft op verzoek een tekst geschreven over eenzaamheid en haar ervaring met Reuring. Het is echt waar, zelfs in Noordwijk wonen mensen die eenzaam zijn. Hoe dat komt? Vaak is dat niet erg duidelijk, het sluipt er langzaam in. Een scheiding, of de partner is overleden. Moeite om contact te leggen of de kinderen zijn het huis uit, de familie woont wat verder of je bent nieuwkomer in een vreemd land. Er zijn zoveel oorzaken voor eenzaamheid. Het leven kan heel erg hard zijn, je verliest soms gewoon het vertrouwen in de mensen. Velen verliezen hun baan niet door eigen toedoen maar bijvoorbeeld door reorganisatie. Dan ga je er financieel ineens erg op achteruit en kun je bijna niets meer doen. Ook kan het zijn dat je een chronische ziekte hebt waardoor je niet meer kunt werken. Zelf hoor ik in het rijtje van de chronisch zieken, alles kost ontzettend veel energie. Als je niet meer kunt werken door ziekte, dan ben je al blij als je de vaste lasten kunt betalen. Dus daar zat ik in mijn huisje, aan de antidepressiva. Mijn maatschappelijk werkster zei: “Meid, ga eens een kijkje nemen bij Reuring! Dat is niet duur is en toch gezellig”. Marianne vond het spannend om te gaan, maar het was als een warme deken, als een soort familie. Er is altijd iets leuks te doen en voor ieder wat wils. Knutselen, bingo, handwerkjes, sporten, gewoon lekker genieten tijdens een high tea, biljartje noem het maar op. Er heerst een ontspannen ‘Alles mag en niets moet mentaliteit’. Het lekkerste is gewoon even je verhaal kwijt kunnen, dat er iemand naar je luistert. Mijn eenzaamheid is verdwenen en mijn pillen heb ik in zee gegooid. Bedankt lieve mensen van Reuring en iedereen die dit mogelijk maakt. Jullie zijn het levende bewijs dat er ook nog genoeg moois en goeds is in deze wereld. 21