18 magazine Leef!

RICK: ‘NOOR IS EEN
ECHTE TEAMSPELER’
Na afloop van een slechte wedstrijd noemde hij het spel van
zijn ploeg ‘Barbie-basketbal’. Toen zijn team de Super Cup
won, zag hij een ‘over-mijn-lijkblik’ bij zijn speelsters. Rick
Driessen (53) is een coach die zegt wat hij denkt, én een trainer
met een missie. Hij wil spelers en speelsters beter maken.
Dat lukt het hem al een aantal seizoen heel goed, met als
hoogtepunt het afgelopen seizoen. De Grasshoppers dames 1
won onder zijn leiding de triple: naast de Super Cup, ook de
beker en ze werden voor het eerst in de clubgeschiedenis
landskampioen. Het was extra bijzonder voor de Noordwijkse
basketbalfamilie, want dochter Noor (18) speelde een belangrijke
rol in het kampioensteam. De 1.82 meter lange guard
maakt daarnaast onderdeel uit van het Nederlands team onder
20 jaar. Ook traint ze mee met de ‘grote vrouwen’ van het
nationale team.
Fanatiek
“Als je met mij iets gaat doen, dan moet je er vol voor gaan. Ik
kan het alleen als het vuur helemaal aan is,” zegt Rick Driessen
thuis aan de keukentafel. Hij basketbalde zelf jarenlang op het
hoogste niveau van Nederland en speelde in de nationale
jeugdselectie. Kenmerkend is zijn fanatisme. “Ik ben heel erg
fanatiek. Dat is wel een dingetje van mij.” Noor knikt. “Ik denk
niet dat er andere mensen zijn die zoveel wedstrijden terugkijken.
Die van onszelf én die van de tegenstanders.” Zelf
denkt de scholiere, ze deed dit jaar eindexamen vwo, dat ze
minder gedreven is. “Ik ben wel fanatiek, maar op een andere
manier.”
Iedere dag trainen
Dat Noor zou gaan basketballen, was geen echte verrassing.
Moeder Marian speelde bij MSV, waar ze Rick leerde kennen.
Hun zoons Tom en Jan begonnen ook bij de Noordwijkse
basketbalvereniging en dus is het logisch dat ook Noor in de
basketbalsporen van haar familie treedt. “Ik was heel erg jong,
maar vond het meteen leuk. Daarnaast deed ik nog wel even
aan judo en gym, maar basketbal is meer mijn sport.”
Toen ze jong was, speelde Noor regelmatig op het pleintje
achter het huis een potje basketbal tegen haar broers. Ook Jan
speelde afgelopen seizoen in de promotiedivisie, bij Lokomotief
in Den Haag. “Het draait bijna allemaal om basketbal,” zegt
haar moeder, die ook is aangeschoven. “Eigenlijk is bijna iedere
dag wel iemand aan het trainen of spelen. Het lijkt hier in
huis dan een soort bedrijfje wat betreft wassen en rijden, maar
nu de kinderen ouder worden, wordt dat steeds minder.”
Blij naar huis
Met zoveel basketbal, lijkt het logisch dat daar thuis veel over
wordt gesproken. Helemaal als je vader ook je trainer en
coach is. Toch gaat dat bij de familie Driessen anders, vertelt
Noor. “Het is niet zo dat we het altijd over basketbal hebben.
NOOR: ‘HET SPELLETJE
IS ECHT ZIJN PASSIE’
25