18 magazine Leef!

ontwerp en in 1971 werd besloten het project uit te voeren. Dat
betekende sloop van het oude gebouw en verhuizing van de
zusters en bewoners. Acht juist opgeleverde flats aan de Van de
Mortelstraat werden gehuurd en Dalrust aan de Duinweg werd
betrokken. Op 20 oktober 1971 sloeg mr. J.M. Bonnike, burgemeester
van Noordwijk de eerste paal en in maart 1973 werd het
nieuwe Huize St. Jeroen in gebruik genomen. Al vrij snel bleek
dat er niet al te best werk geleverd was. Zo liepen de douchevloeren
niet goed af waardoor sommige bewoners het douchewater
in hun keuken terug vonden. In een latere fase kwamen
ook de plafonds naar beneden. Het gebeurde zelfs eens dat een
gedeelte van het plafond omlaag kwam en zo in de soep van
de bewoners viel. Dat gebeurde vele jaren later nog eens in de
magazijnen, toen daar tijdens de keukenrenovatie moest worden
gekookt. Voor de douchevloeren werd alleen een provisorische
oplossing gevonden. De plafonds in de kamers werden
vernieuwd wat veel ongemak betekende voor de bewoners. De
feestelijke ingebruikname verschoof daarom naar september
1973. In de Zeekant werd hierover geschreven waarbij de nieuwe
term ‘bejaardenhotel’ werd gebruikt, uitgevonden door de
architect Campman. Bij zoveel moderniteit en professionalisering
van de ouderenzorg kwam ook langzamerhand het functioneren
van de Zusters van de H. Elizabeth van Breda ter sprake.
Eerst werd al vastgesteld dat er geen jonge zusters meer bijkwamen,
ten tweede lagen de kwaliteiten van de zusters meer op
het verzorgende vlak dan op het gebied van organisatie en coaching.
Er waren nog negen zusters werkzaam en voor drie was
er eigenlijk geen plaats meer. Er werd een regeling getroffen
waarbij zes zusters op een aparte afdeling voor intern personeel
zouden worden gehuisvest, terwijl drie zusters tussen de bewoners
in het gebouw kwamen te wonen.
Op 11 september 1975 kon burgemeester Bonnike weer een
eerste paal slaan, en ditmaal voor de bouw van 25 woningen
voor alleenstaanden in het Jeroenspark. In de jaren daarop zou
blijken dat de behoefte hieraan alleen maar verder zou groeien.
Wat ook is blijven groeien is het aantal problemen waaraan
bestuur en directie het hoofd moest bieden.
maximaal zeven procent van de ouderen in een verzorgingshuis
zou mogen wonen. De overige 93 procent moest de zorg
worden van diverse voorzieningen zoals wijkverpleging, gezinsverzorging,
kruiswerk, de zogenaamde ‘woonzorgzone’.
Op dit moment is het aantal verzorgingshuizen inderdaad sterk
teruggebracht en slechts 7 procent van de kwetsbare ouderen
zit nu nog in een verpleeghuis. Vakbonden en brancheorganisaties
roepen al jaren het beleid om ouderen zo lang mogelijk
thuis te laten wonen niet werkt. De hulp voor die thuiswonende
oudere is via de Wet maatschappelijke ondersteuning verschoven
naar de gemeenten, die sinds een grote decentraliseringsoperatie
in 2015 de verantwoordelijkheid hebben. Als de oudere
meer medische hulp thuis nodig heeft van wijkverpleegkundigen,
verschuift die verantwoordelijkheid naar de zorgverzekeraars.
En als er echt zware verpleegzorg thuis nodig is of opname
in een verpleeghuis, draait via de Wet langdurige zorg het
Rijk er voor op. Volgens vakbonden en brancheorganisaties
leidt dit juist tot grote problemen. Iedereen zou daardoor die
ouderen zo snel mogelijk van zijn bordje afschuiven.
Kabinet Rutte III komt nu met 2,1 miljard euro voor de verpleeghuizen
en voor de wijkverpleegkundigen komt de komende
vier jaar 435 miljoen euro extra beschikbaar. Of dat genoeg is
zal moeten blijken. De NRC meldde in een artikel van 27 april
van dit jaar dat vrijwel geen enkele gemeente nu fatsoenlijke
tarieven voor thuiszorg betaalt, zoals die zijn voorgeschreven
door het ministerie van Volksgezondheid. Dus dat belooft nog
wat voor de komende jaren. Misschien dat het manifest Waardig
ouder worden, waar ook 180 miljoen naartoe gaat nog enige
hoofdpijnverlichting kan geven. De ouderen in Huize Jeroen
zullen er waarschijnlijk niet van wakker liggen.
EEN RECENTE FOTO VAN ST. JEROEN. DE PAALTJES
WORDEN BINNENKORT VERWIJDERD.
Weg met de verzorgingshuizen?
Sinds de jaren zeventig is er in Nederland een beleid opgekomen
dat ouderen aanmoedigt zo lang mogelijk zelfstandig te
blijven wonen. In 1975 stond in de Nota Bejaardenbeleid dat
OMSTREEKS 1975, EEN TYPISCH VOORBEELD
VAN ARCHITECTUUR UIT DIE TIJD.
45