Villa d'Arte editie 4 - 2022

Column
FEEST!
Waar moet het heen met de wereld?
Van Russen, Chinezen, Japanners,
Mexicaanse bendes, Arabieren en
Hollandse boeren tot en met vissers
wordt de wereld alsmaar gewelddadiger
en intoleranter. Voetbalcoaches gaan
om een gelijkspel met elkaar op de vuist
en zelfs de koele Noren hebben hun
flinterdunne vernislaagje beschaving
afgeworpen door het vriendelijke
walrusje Freya in koelen bloede van
staatswege te vermoorden. Het was
kennelijk te lastig of te duur voor de in
olie zwemmende Noren om vijf bewakers
vrij te maken om het publiek op een
afstandje te houden.
Net toen ik dacht dat het niet erger kon
kwam er een persbericht uit Friesland.
De aanhef luidde dat die provincie
zich vroeger uitstrekte van het huidige
Friesland tot aan de Wezer in het Duitse
Ostfriesland. Paniek beving mij: was
dit het begin van een Fries plan om
het verloren terrein te heroveren? Nee,
natuurlijk niet. Want sinds de Friezen
onder de Hollandse knoet zitten, is ook
daar de handelsgeest doorgedrongen.
Het bleek te gaan om een tentoonstelling
annex biercampagne van
het Fries Museum en Grutte Pier
Brouwerij. Een campagne voor écht
Fries bier gemaakt van gruit in plaats
van het Duitse hop. Gruit blijkt van
oorsprong een explosief mengsel van
graansoorten en kruiden te zijn geweest,
waar in de late middeleeuwen hele
pro-gruit-, anti-hop-, importheffingsen
belastingoorlogen over zijn
uitgevochten. Je kunt dus letterlijk
vrijwel niets bedenken zonder dat
het tot strijd voert. Boek geschreven?
Mes in je nek. Schilderij: het mes erin.
Schilderijen lijken tegenwoordig, van
Rembrandt tot Goya, zelfs voor de lol
te worden beklad, al dan niet door
verwarde personen. Om van Ocean’s
Eleven-achtige kunstroofjes maar
te zwijgen.
Het Fries Museum is overigens niet
het enige museum dat op de gedachte
kwam kunst met eet- en drinkcultuur
te combineren. Keramiekmuseum
Princessehof vroeg bijna vijftig koks
zich te laten inspireren door evenzoveel
voorwerpen uit de museumcollectie.
Dat maakt hongerig. Helaas heeft het
museum geen restaurant waar je die
gerechten kunt bestellen. Er is wel
een theesalon met theesommelier
en een tentoonstelling over feest- en
eetcultuur, van Carnaval tot Keti Koti
en van Suikerfeest tot bruiloft. Zo blijkt
alle geweld in de wereld uiteindelijk te
eindigen in feestgedruis (zie ook het
omslagbeeld van deze kunstgids).
René Seghers
Lieven Hendriks
MIRAGES IN CODA
MUSEUM APELDOORN
194
Lieven Hendriks (1970, Arnhem) is een
eigentijdse trompe l’oeil-schilder: de
kogelgaten in zijn doeken lijken echt, de
condens op spiegels waarin een vinger staat
afgedrukt lijkt nog aan het verdampen en
een schilderij oogt als een gekreukeld gordijn
of een kartoncollage van een striptekenaar.
Hendriks’ schilderijen zijn allemaal even
dwingend als speels, met een knipoog naar
popart en fluxus. Onder de titel Mirages
brengt CODA Museum in Apeldoorn van
2 oktober t/m 15 januari de eerste museale
overzichtstentoonstelling van werk dat
Hendriks in de afgelopen twintig jaar maakte.