Miles #47 - Benoît Mintiens - Een nieuwe lezing van de tijd

1
Enzo en de prinses
Brock Yates vertelt ook hoe de Belgische Englebert-banden
gebruikt werden op auto’s van de Scuderia
Ferrari. Volgens zijn bronnen had Pirelli besloten om
zijn betrokkenheid bij de autosport te minderen. In die
tijd waren er onbevestigde geruchten dat defecte banden
een ongeluk en de dood van Alberto Ascari in 1955
hadden veroorzaakt, tijdens een onaangekondigde test
op Monza met de Ferrari 750 Monza van Eugenio Castellotti.
Pirelli had daarom besloten om de korting van
13 tot 25% op de prijs van banden voor raceteams af te
schaffen, en zelfs om banden weg te geven aan grote
klanten zoals Ferrari. De volle prijs of niets. Ferrari beschouwde
dit als een onvergeeflijke actie. Hij verklaarde
onmiddellijk dat hij nooit meer een Pirelli-band op een
Ferrari zou monteren (wat natuurlijk weer snel vergeten
was) en dat hij op zoek zou gaan naar een buitenlandse
fabrikant.
Maar wie? Mercedes-Benz was de belangrijkste klant
van het Duitse Continental. Dunlop was chauvinistisch
en weigerde banden te leveren aan om het even wie
niet British was. Michelin was niet geïnteresseerd in een
samenwerking met een Italiaanse rivaal, en Firestone,
de enige Amerikaanse bandenfabrikant, was niet in
staat om op tijd racebanden te ontwikkelen.
Dit is waar prinses Lilian de Réthy, de tweede vrouw
van koning Leopold III en een oude vriendin van Ferrari,
haar intrede deed in het verhaal. Dankzij haar connecties
kon Enzo Ferrari een langetermijncontract afsluiten
met de Belgische firma Englebert. Nog steeds volgens
Brock Yates, zou het zonder de tussenkomst van de
prinses niet onwaarschijnlijk zijn geweest dat Ferrari
een van zijn vele dreigementen om te stoppen met racen
werkelijk had moeten uitvoeren.
manipulatief personage dat ongetwijfeld wat innerlijk
leed verbergt. De door overwinningen geobsedeerde
tiran toonde zich – naar buiten toe, tenminste – onverschillig
tegenover de dood en het leed van anderen, en
had weinig op met de regels die het maatschappelijke
leven gemakkelijker maken. Michael Mann laat Ferrari
er mooier uitzien dan hij was, maar zijn elegantie komt
goed tot uiting. Gefascineerd door het verstrijken van
de tijd, zowel tijdens het racen als in het ‘gewone’ leven,
verschijnt Ferrari’s horloge in verschillende shots,
zonder dat het merk evenwel herkenbaar is (in tegenstelling
tot een van de chronografen die tijdens raceproeven
wordt gebruikt, waarop de merknaam Omega
prijkt). Zorgvuldige kledingkeuzes en een dagelijks bezoek
aan de barbier maakten deel uit van Enzo Ferrari’s
ochtendroutine, net als een bloemrijk bezoek aan het
graf van zijn zoon. De regisseur was er ook op gebrand
om trouw te blijven aan het uiterlijk van de locaties, sets,
kostuums en auto’s.
De binnenplaats van het huis van Maranello werd identiek
nagebouwd, en de stuntauto’s die aan de races
2
3
Mooier dan in het echt
In deze meer dan twee uur durende film speelt de
Amerikaanse acteur Adam Driver (°1983), gemetamorfoseerd
tot een 59-jarige Enzo Ferrari, een elegant en
Elke ongeoorloofde kopie is strikt verboden zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van ProduPress NV.
52