dermactu-191-nl-yumpu

32
AAD 2024
Bij het alphagal syndroom worden patiënten gebeten door
een teek en vervolgens, na weken of zelfs maanden, als ze een
product eten dat afkomstig is van een zoogdier, kunnen ze 2
tot 6 uur na het eten van het vlees symptomen ontwikkelen:
urticaria, gastro-intestinale symptomen waaronder buikpijn.
INFECTIEZIEKTEN IN MIDDEN- EN
ZUID-AMERIKA
Gebaseerd op een presentatie
van Jose Dario Martinez (Monterrey, Mexico)
Larva migrans:
De incubatietijd is vijf tot vijftien dagen. Besmetting vindt plaats
door contact met hondenuitwerpselen, vooral op stranden
wanneer patiënten op blote voeten lopen of op het zand liggen
zonder handdoek eronder. Er zijn «epidemieën» tijdens vakantieperiodes.
Het klinisch onderzoek is stereotiep: kruipende
eruptie, 1-2 cm progressie per dag, ernstige pruritus (afbeelding
1). De eerstelijnsbehandeling was albendazol 400mg/d
gedurende 3 tot 5 dagen, gevolgd door ivermectine 200µg/kg.
Ethylchloridespray kan worden toegepast als er slechts één of
twee laesies zijn. Dermocorticoïden kunnen worden voorgeschreven
om pruritus te kalmeren.
Tungosis:
Tungosis wordt overgebracht door een vlo, de kleinste ter wereld
(1mm), het gebied met de hoogste prevalentie is in Haïti,
gevolgd door het Caribisch gebied en Brazilië. De infectie wordt
opgelopen door direct contact wanneer de patiënt met blote
voeten of sandalen op besmette grond of stranden loopt.
Klinisch onderzoek toont een erythemateuze papel met een
zwart punctiform centrum waaruit de eitjes worden uitgescheiden.
Meestal is er een enkele laesie, die op een wrat lijkt,
op de voeten (periunguaal, zool, tenen). Complicaties kunnen
superinfectie en tetanus zijn.
De behandeling bestaat uit het volledig verwijderen van alle
vlooien met een naald of curette, het aanbrengen van vloeibare
stikstof, tetanusprofylaxe, topische ivermectine en orale of topische
antibioticatherapie.
Myiase:
Dit is een infectie veroorzaakt door vliegenlarven (Dermatobia
hominis), met een incubatietijd van één tot drie maanden. De
huidlaesies lijken op steenpuisten. De patiënt voelt een gevoel
van beweging en heeft vaak pijn, dit na een vakantie in Belize of
Zuid-Mexico. De diagnose kan worden gesteld met echografie,
dermoscopie of zelfs een CT-scan.
Reizigers naar endemische gebieden moeten worden geadviseerd
om insectenwerende middelen (DEET) aan te brengen
en geschikte kleding te dragen.
In geval van infectie moet vaseline of een andere vettige substantie
op de bovenkant van de steenpuist worden aangebracht.
Plaatselijke ivermectine 1%, ivermectine per os 200µg/kg kan
worden voorgeschreven en indien nodig kan de steenpuist operatief
worden verwijderd.
Dit is een wijdverspreide tropische ziekte die wordt overgedragen
door een vlieg. De incubatietijd is één tot twee maanden.
De diagnose wordt gesteld door PCR. In Mexico is de vector
Lutzomyia olmeca en de parasiet Leishmania mexicana. De
meest voorkomende klinische vorm is een zweer. De behandeling
bestaat uit glucantime, eenmaal daags intra-musculair
geïnjecteerd tot genezing.
Andere behandelingen zijn amfotericine B en miltefosine.
Voor L.mexicana kan de behandeling intra-lesionaal of systemisch
zijn; voor L.braziliensis of L.panamensis moet de behandeling
systemisch zijn.
De behandeling moet systemisch zijn als:
• Risico op het ontwikkelen van meerdere huidlaesies
• Falen van lokale behandeling
• Afhankelijk van het aantal, de grootte en de locatie van de
laesies
• Lymfatische verspreiding
Afbeelding 1
De patiënt heeft uitslag in een febriele context. De risicogebieden
zijn Mexico, Colombia en Brazilië. De ziekte wordt
overgedragen door een tekenbeet en is potentieel dodelijk.
De vectoren zijn ofwel hondenteken (Dermacentor variabilis) of
houtteken (D.andersoni). De belangrijkste vorm van de ziekte
is vasculitis.
Leeftijd jonger dan 10 jaar is een risicofactor voor ongunstige
uitkomsten, waarbij in 15% van de gevallen de dood optreedt
in de eerste weken van de ziekte. Bij volwassenen zijn de risicofactoren
voor sterfte mannelijk geslacht, leeftijd boven de 40,
Afro-Amerikaanse afkomst, G6PDH-deficiëntie en alcoholisme.
De incubatietijd bedraagt twee dagen tot twee weken. Patiënten
presenteren zich met koorts, hoofdpijn en spierpijn.
40% kan zich niet herinneren door een teek gebeten te zijn. Ze
hebben een maculopapulaire uitslag met purpurische acrale
Mei-Juni 2024