dermactu-191-nl-yumpu

46
ZONNEPRODUCTEN: NIEUWIGHEDEN
Een nieuwe etikettering van gecommercialiseerde
zonneproducten zou consumenten moeten toestaan
onderscheid te maken tussen hoge en lage niveaus van
bescherming tegen UVB, UVA en zichtbaar licht.
UVA-golflengten en HEVR.
• Flavonoïden zijn polyfenolmoleculen en veelbelovende natuurlijke
zonnefilter-kandidaten, met name quercetine en
vooral rutine. Lignine, het de meest voorkomende flavonoïde
in de natuur, is een andere kandidaat groene zonnefilter. De
lage oplosbaarheid en de donkere kleur van lignine worden
vermeden door gebruik van hoog-geordende lignine nanodeeltjes
en de ontwikkeling van een methode om verdonkering
van lignine te voorkomen. Silymarine, een polyfenol verkregen
verkregen uit de mariadistel Silybum marianum, samengesteld
uit verschillende flavonoïden zoals silybin, silydianine
en silychristine, waarvan de UV- straling absorptiecapaciteit
toeneemt in combinatie met TiO 2
en ZnO. De transformatie
ervan in nanodeeltjes vergroot de oplosbaarheid en maakt
deze een sterke kandidaat als UV-blokker.
• Eén van de natuurlijke stoffen met booster potentieel, voor
zowel orale als lokale toepassingen is het extract van de varen
Polypodium leucotomos, rijk aan niet-flavonoïde catecholisch
verbindingen (benzoaten en cinnamaten zoals cafeïnezuur
en het derivaat ferulinezuur). Het beschermt ook tegen immunosuppressie
en hyperpigmentatie veroorzaakt door HEVR.
• Andere natuurlijke producten omvatten schimmel- of bacteriële
melaninen, vb. toevoeging van melanine afgeleid
van Amorphotheca resinae aan een zonnefilter verhoogt de
SPF- waarde, vertoont antioxidantactiviteit vergelijkbaar met
die van ascorbinezuur maar groter dan die van gereduceerd
glutathion. Pseudomonas sp. bevat bacterieel melanine, het
5,6-dihydroxyindool2-carboxylzuur (DHICA), dat typische
eumelanine eigenschappen bezit, met een fotoprotectief effect
tegen UVB straling.
• Ook groene koffieolie en stilbenen van sparrenschors worden
als SPF-boosters vermeld (6)
7. ALTERNATIEVEN VEREIST
VOOR DE ETIKETTERING VAN
ZONNEPRODUCTEN
Voor UVA bestaat er geen maatregel-equivalent aan de UVB-
SPFs voor zonnebrand, in plaats daarvan werd het concept van
breedspectrum bescherming ontwikkeld, en de zonbeschermingsformulaties
werden aangepast om golflengten tot ten minste het
UVA-bereik te verstrooien of te absorberen. Er zijn echter talloze
zorgen geuit met betrekking tot het voorgeschreven beoordelingssysteem
(5). Deze omvatten de vaak misleidend hoge in
vivo SPF-aanduidingen en de slecht begrepen en willekeurig
breedspectrum aanduiding die zeer weinig begeleiding biedt voor
consumenten over de mate van UVA-bescherming, nl. minimum
UVA- beschermingsfactor die 1/3 van de SPF bedraagt, en een
kritische golflengte van 370 nm (golflengte beneden dewelke 90%
straling geabsorbeerd wordt) (document 2006/247/EC), waarbij
voor de in vivo tests een hoeveelheid van 2 mg/cm 2 huidapplicatie
gehanteerd wordt (1, 2). Deze tekortkomingen worden nog versterkt
door de feit dat het huidige SPF-ratingsysteem consumenten
misleidend grote verschillen voorstelt tussen SPF 20, 30 of
50, vooral gezien het feit dat de gewoonlijk aangebrachte hoeveelheden
zonnebrandcrème het gelabelde niveau van bescherming
niet behalen. Betekenisvolle UVA- beschermingsclassificaties
zijn veel moeilijker te construeren, gezien de actiespectra voor
de verschillende vertraagde bijwerkingen en interacties tussen
verschillende betrokken delen van het UV-spectrum, inclusief
UVB, onbekend zijn. Nieuwe etikettering zou een einde moeten
maken aan zinloze SPF-oorlogen en consumenten toestaan onderscheid
te maken tussen hoge en lage niveaus van bescherming
tegen UVB, UVA en zichtbaar licht in de gecommercialiseerde
producten. Bezorgde gebruikers of hun adviserende artsen
zouden dan specifieke zonneproducten kunnen selecteren of
aanbevelen, op basis van specifieke doelstellingen voor de korte
en lange termijn zonbescherming.
CONCLUSIES
Zeer recent werden veel innovaties gezien in de ontwikkeling van
nieuwe moleculen en formuleringen die zowel de veiligheid als
de werkzaamheid van zonbeschermende producten verhogen,
waaronder veelbelovende stoffen die nog steeds in onderzoek
zijn. Nieuwe zonnefilters die een evenwichtige fotobescherming
bieden tegen iedere vorm van schadelijke zonnestraling zijn al
beschikbaar, met een betere bescherming tegen hyperpigmentatie,
immunosuppressie en fotoveroudering, terwijl nieuwe
dragers de huidpenetratie ervan verminderen. Zonnefilters en
antioxidanten op nanobasis hebben vele voordelen: UV-filters
van nanoformaat kunnen de ongunstige witachtige kleur van
grove metaaldeeltjes vermijden en aan een breed UV-spectrum
weerstaan. In het geval van antioxidanten verbeteren de nanodragers
de fotostabiliteit, huidpenetratie en fotoprotectie. Het
uitvoeren van klinische onderzoeken om inzicht krijgen in de
geoptimaliseerde dosering, werkzaamheid en veiligheid van
nanoformuleringen is echter noodzakelijk.
Natuurlijke producten zijn beloftevol voor het voorkomen van
huidbeschadiging, waarbij veelbelovende fotoprotectieve moleculen
geproduceerd werden, die alleen of gecombineerd met
minerale zonnefilters, kunnen worden aangewend.
Een kritische toxicologische beoordeling zowel van zonnefilters
als toevoegstoffen, zoals vb. de niet-toegelaten zonnefilters die
aangewend worden als boosters, blijft echter een noodzaak.
REFERENTIES
1. Goossens A. Veiligheden, tolerantie van zonnefilters in de praktijk. Dermactu
2020; 176 mei/juni: 14-6.
2. Goossens A. Veiligheid en tolerantie van zonnefilters in de praktijk. Skin 2020;
24(3): 30-4.
3. Goossens A. Filtres solaires: efficacité, toxicité et allergie. In: Progrès en
Dermato-Allergologie. Anvers (2022). John Libbey Eurotext. pp. 115-130.
4. Aguilera J, Tamara Gracia-Caza T, Gilaberte Y. New developments in
sunscreens. J Photochem Photobiol 2023; 22: 2473–82.
5. Tuchayi SM, Wang Z, Yan J, Garibyan L, Bai X and Gilchrest BA. Sunscreens:
Misconceptions and Misinformation. JID 2023;143: 1406-11.
6. Chen L, Wang J, Wu X, et al. Boosting the effectiveness of UV filters and
sunscreen formulations usin photosable, non-toxic inorganic platelets. Chem.
Commun 2024; 60: 1039-42.
7. Rajasekar M, Mary J, Sivakumar M, Selvam M. Recent developments in
sunscreens based on chromophore compounds and nanoparticles. RSC Adv.
2024; 14: 2529-63.
8. Lin C-H, Lin M-H, Chung Y-K, et al. Exploring the potential of the nano-based
sunscreens and antioxidants for preventing and treating skin photoaging.
Chemosphere 2024; 347 (140702): 1-19.
9. Bai X, Yan J, Gilchrest BA. Next-generation Zinc oxide-based sunscreens:
molecular characteristics and advantages. JID 2024; 144: 430-4.
Mei-Juni 2024