9.1 Inleiding 9.2 Vorm- en betekenisbijzonderheden van de ge ...

Het Nederlandse prefix ge- in historisch perspectief 201
(blazen(=ademen), z(w)oegen(=sterk ademen)), maar het totale aantal voorbeelden
van de ge-afleiding die in de O-groep horen is – zoals al eerder genoemd – heel
klein (4) waardoor er een kans op toevalligheid bestaat wat de eigenschappen van de
grondwoorden betreft. Deze groep wordt hier daarom verder buiten beschouwing
gelaten.
Of de frequentativiteit van de grondwoorden van invloed is geweest op het
tot stand komen van dit additionele betekenisaspect bij de ge-afleiding kunnen we –
net als bij de negatieve connotatie het geval is – niet zeggen zonder de verhoudingen
eerst met die van de periode 1550-1900 te hebben vergeleken. Maar wat we nu al
kunnen veronderstellen, is dat we – als de frequentativiteit van het grondwoord van
invloed blijkt te zijn op de ontwikkeling van het frequentatieve betekenisaspect bij
de ge-afleiding – de oorsprong van die ontwikkeling in de (in eerste instantie
“hoorbare”) Z-groep of in de B-groep moeten lokaliseren. De situatie met de Ogroep
is niet duidelijk vanwege het geringe aantal voorbeelden.
9.4.1.4 Overige kenmerken van de werkwoorden als grondwoorden
In het voorafgaande hebben we enkele grammaticale eigenschappen (connotatie,
geleedheid en frequentativiteit) van de werkwoorden als grondwoorden bestudeerd.
Wat de hedendaagse situatie betreft, worden in de vakliteratuur – zoals in hoofdstuk
7 behandeld – ook andere grammaticale eigenschappen, zoals de semantische
kwestie van “durativiteit-perfectiviteit” en de kwestie van de syntactische valentie
(transitiviteit) onderzocht. Het is belangrijk om te kijken hoe de situatie in deze
opzichten in de Middelnederlandse (en de daarop volgende) periode is, zodat er een
vergelijking tussen de periodes mogelijk wordt.
9.4.1.4.1 Durativiteit – perfectiviteit bij de werkwoorden als grondwoorden
Als we “duratief” (een handeling die een zekere duur heeft en waarbij het eindpunt
niet geïmpliceerd wordt) tegenover “perfectief” (een handeling die ten volle,
helemaal tot stand komt) stellen, zoals het in Booij-Van Santen 1998 voor de
hedendaagse situatie gedaan wordt, dan tekenen de volgende verhoudingen zich af
in de Middelnederlandse periode: