Göz kapaklarının primer malign tümörleri.

-Noduloülseratif (rodent ülser): Merkezinde ülser bulunan kenarları kalkık ve
yüzeyinde dilate damarlar içeren bir lezyon oluşturur.
-Sklerozan (Morpheic): En nadir görülen tiptir. Düz plak görünümündedir. Lokalize
"morfeaform ya da fibrotik" olarak adlandırılan atipik görünümde de olabilir.
Başlangıçta inflamatuar değişimlerin varlığı ve kirpiklerin kaybı ile kronik blefariti
hastalığı taklit edebilir (12,16,30).
BHK histopatolojik tipleri
Oval veya iğ şeklinde, koyu boyanan bazofilik çekirdekli, dar sitoplazmalı hücrelerden
oluşur. Solid, adenoid, kistik, keratotik, yüzeyel, bazoskuamöz ve pigmentli tip olarak
8 tipi vardır.
BHK’da histopatolojik incelemede mitozun fazla olmasının tümörün yinelemesi ve
prognoz ile ilgisi bulunmadığını göstermiştir (31).
Bazoskuamöz karsinom: Bazoskuamöz karsinom terimi bazal hücreli karsinom ve
yassı hücreli karsinomun içiçe olduğu nadir görülen tümör grubunu ifade eder (32).
Bazı otörlere göre bu tümör grubu bazal hücreli karsinom'un histolojik alt grubudur ve
ameliyat öncesi dönemde tanınmasını sağlayacak klinik özellikleri çoğu kez yoktur.
'Skuamöz metaplazili bazal hücreli karsinom veya 'metatipik karsinom' terimleri de
kullanılır (2). Biyolojik davranışı daha çok YHK’a benzeyen bu antite daha saldırgan
ve yıkıcıdır, metastaz ve nüks görülme ihtimali daha fazladır. Melanom olmayan deri
tümörlerinin % 1-2.5' unu oluşturur ve metastaz insidansı % 9.7' dir (33).
BHK’lar kural olarak metastaz yapmasalarda % 0.02-0.1 oranında genel yayılım
bildirilmiştir (34). Konjonktiva, kornea, orbita, paranazal sinüsler, burun boşluğu ve
santral sinir sistemine yayılım yapabilirler. Göz içi yayılımı nadir olmakla birlikte
görülebilmektedir (35). Metastaz hematojenik veya lenfojenik yollarla olur. Kantus
alanındaki morfeaform veya sklerozan tipteki lezyonlar derin orbital yapılara ve nazal
sinüslere yayılım eğilimi gösterirler. Beyin tutulumu nedeniyle ölüm görülebilir. Primer
lezyonun uzun süre tedavi ediİmediği ve defalarca tedaviye, özellikle radyoterapiye
gerek görülen olgularda uzak metastazlara rastlanabildiği bildirilmiştir (30,35-39).
Metastazlar en sık bölgesel lenf düğümlerine, sonra sırasıyla akciğer, kemik ve
karaciğere olur (12,40).
13