ÇÜRÜYEN YOZLAŞAN DEVLETİNİZİ YIKACAĞIZ - Yürüyüş

More documents

Recommendations

Info

Çürüyen düzen, büyüyen devrim Sayı: 271 Yürüyüş 5 Haziran 2011 Seçime sadece 10 gün kalmışken, ülkemizin dört bir yanında terör estiriyor iktidar. İstanbul’da insanlar kitlesel halde işkenceden geçiriliyor, dernekler, kültür merkezleri, direniş çadırları basılıyor, Hopa’da gaz bombalı saldırıyla bir emekli öğretmen katlediliyor, başkentten Şırnak’a kadar her yerde hakları, özgürlükleri için meydanlara çıkan insanların üzerine panzerler yürüyor... Bir sistem, seçim sandıkları ortaya gelmişken üç beş günlük bir demokrasi şovunu bile hayata geçiremeyecek durumdaysa, bu sistemin iyice dengesini yitirdiğini gösterir. İktidar ve iktidarın polisi, halkın mücadelesi karşısında aciz kalmıştır. Hiçbir yerde direnişleri, eylemleri engelleyemiyorlar. Halkın devrimcilerle olmasını engelleyemiyorlar. Acizliklerini, daha fazla terörle, işkencelerle, tutuklamalarla aşmayı deniyorlar. Ama bu yöntemleri de bizim kararlılığımızı büyütmekten başka bir sonuç vermedi şimdiye kadar. Düzen zor durumdadır. Kitleler onlara oy vermekte ama aslında “onlardan” da olmamaktadır. Bunun şu veya bu ölçüde farkındadırlar. Öyle olduğu içindir ki, gerçekte kendilerine oy vermeyen tüm halk kesimlerine karşı öfkeyle, düşmanlıkla doludurlar. Bunu yer yer gizleyememektedirler. Sömürücü egemen sınıflar, Erdoğan’dan Kılıçdaroğlu’na kadar, Türkiye halklarına, hala bağırlarından devrimciler çıkardıkları için, hala devrimci hareketlere güç verdikleri için kızgındırlar. Tansu Çiller’i hatırlayın; “bunlar bütün dünyada bitti, bizde hala varlar” diye hayret ve tahammülsüzlüğünü belirtiyordu. O hayret ve tahammülsüzlük hepsinde bugün de var. Hayret ve tahammülsüzlükleri İnönü’de 55 bin kişi toplandığında, Bakırköy’de 150 bin kişi “Tam Bağımsız Türkiye” sloganı etrafında birleştiğinde daha da artmıştır. Hayret ve tahammülsüzlükleri, 1 Mayıs Alanı’nı vermek zorunda kaldıklarında, o meydanı yarım milyonu aşkın bir halk denizi doldurduğunda, o denizin içinde 30 bin kişilik bir kortej, kızıl bir nehir gibi aktığında daha da büyümüş olmalı. Bunu itiraf etmiyorlar, ama saldırganlıklarından anlıyoruz. Bu gelişmeyi durdurmak istiyorlar. Baskınlarla, tutuklamalarla, işkencelerle buzdağının altındaki kısmının yeryüzüne çıkmasını engellemeye çalışıyorlar. Engelleyebilecekler mi? Bunu bizim pratiğimiz belirleyecek. Seçimin arifesinde bir kez daha görülüyor; düzenin kitlelere verebilecek bir şeyi kalmamıştır. Yerine getirilebilir vaatlere sahip olan bir düzen partisi yoktur. Kendi vaatlerine kendileri inançsızdırlar. Öyle olduğu için de aralarındaki seçim rekabeti, programları, çözümleri üzerinden değil, ahlaksızlıklarının kasetleri üzerinden gelişiyor. Birbirlerine sabah akşam alçak, hırsız, dolandırıcı, yalancı, edepsiz deyip duruyorlar. Çürüme işte budur. Bu çürümenin sahiplerine işte bu yüzden “size oy yok, sizi oyumuzla güçlendirmek bir yana, çürüyen, yozlaşan devletinizi yıkacağız” diyoruz. Yıkacağız. Seçimin arifesinde bir kez daha görülüyor; düzenin kitlelere verebilecek bir şeyi kalmamıştır. Yerine getirilebilir vaatlere sahip olan bir düzen partisi yoktur. Kendi vaatlerine kendileri inançsızdırlar. Öyle olduğu için de aralarındaki seçim rekabeti, programları, çözümleri üzerinden değil, ahlaksızlıklarının kasetleri üzerinden gelişiyor. Mevcut devlet cihazı, yasaması, yargısı ve yürütmesiyle halk üzerinde baskı, denetim ve terör mekanizmasıdır. Düzen partilerinden yargıya, parlamentodan devlet su işlerine kadar, her kurum, halkın mücadelesini bastırma, devrimi gündemden çıkarma politikasına tabidir. Sömürge tipi faşizmde seçimler, düzenin çürüyen, yıpranan yanlarını tamir etmek, kitleleri yeniden düzene çekmek için yapılır. Ancak oligarşik devlet her yanından dökülüyor. Birbirleri hakkındaki kasetler, tehditler, komplolar o kadar gündemlerini doldurmuştur ki; kavgaları, yüzlerindeki maskeyi yenilemeye de izin vermiyor. Türkiye devrime gebedir. Baskı, terör, kitlelerin mücadelesinin gerilemesi gibi bir çok olgu, zaman zaman halkın ve ilerici, devrimci güçlerin bu gerçeği görmelerine engeldir. Böylesi zamanlarda yer yer umutsuzluklar, moralsizlikler, olmazcılıklar öne çıkar. Oysa, mücadelenin bu günlük iniş çıkışlarına değil, temel gelişimine bakmak gerekir. Bilimin, Marksizm-Leninizm’in söylediğine bakmak gerekir. Türkiye’nin devrime gebe olduğu bilimin söylediğidir. Devrime gebe olmak ne demektir? Devrime gebe olmak, devrimin nesnel koşullarının (sürekli bir krizin varlığı yönetenlerin eskisi gibi yönetememesi, yönetilenlerin eskisi gibi yönetilmek istememeleri) varlığıdır. Emperyalizm ve oligarşi, istikrar için o kadar çok şey yapmalarına rağmen, bu durumu değiştiremiyorlar. Devrime gebe olmak, ikinci olarak, devrimin ruşeym (oluşum) halindeki subjektif koşullarının varlığıdır. Başka bir deyişle, öncü bir örgütün, ne yapılırsa yapılsın, yok edilememesi demektir. Devrimci hareketin Kızıldere’den bu yanaki yenilmezliği, 1990’lı 4 DÜZEN PARTİLERİNE OY YOK!
yıllar boyunca yediği sayısız darbeye, büyük kadro kayıplarına rağmen yenilmezliğini devam ettirmesi, 2000’li yıllar boyunca, onlarca kadrosunu savaşçısını şehit vermesine rağmen, yine yenilmezliğini sürdürmesidir. Oligarşinin en sıradan eylemlerimiz karşısında gösterdiği ölçüsüz tahammülsüzlüğün gerisinde işte bu tarih, bu yenilmezlik ve ülkemizi devrime gebe bir ülke olmaktan çıkaramamanın çaresizliği ve tahammülsüzlüğü vardır. Emniyet Genel Müdürlüğü önünde oturma eylemi ve açlık grevi yapıldığında, o binadaki işkenceciler, infazcılar, karşılarında 17 Nisan’da Çiftehavuzlar’da katlettiklerini, Bağcılar’da, Bahçelievler’de, Perpa’da katlettiklerini görüyorlar, karşılarında Yunus Güzel’i, Engin Çeber’i görüyorlar, Dayı’yı görüyorlar emin olabilirsiniz. Devrimimiz ve hareketimiz, her yangından, her darbeden, her budamadan daha güçlenerek çıkıyor. 19- 22 Aralık katliamını yapanlar, bizi meydanlardan silmeyi, silemeseler bile tamamen tecrit edip “marjinalleştirmeyi” hedeflemişlerdi. Hemen 19 Aralık sonrası İçişleri Bakanlığı tarafından, ordu tarafından yapılan açıklamaları hatırlayalım: “Bu operasyon teröre karşı operasyondur... teröristler devletle başedilemeyeceğini anlamış olmalılar... Terör ülke gündeminden çıkarılmıştır” demeçlerini hatırlayalım. Bunu söyleyenler, kuşku yok ki, yok etmek istediklerinin Bağımsız Türkiye sloganıyla 150 bin kişiyi toplayacağını, 1 Mayıs 2011’de, 30 bin kişiyle devrim iddiası ve hedefini kuşanıp kızıl bayraklarıyla yürüyeceklerini hesap bile edemezlerdi. Düzen çürürken biz büyüyoruz. Elbette bu olması gereken ve olabilecek ölçülerin gerisindedir. Halkımız; seçimlerde vereceğiniz her oy çürüyen düzeni güçlendirecektir. Çürüyen düzen, yeni olan devrimdir. Düzen çürürken biz büyüyoruz. Elbette bu olması gereken ve olabilecek ölçülerin gerisindedir. Halkımız; seçimlerde vereceğiniz her oy çürüyen düzeni güçlendirecektir. Çürüyen düzen, yeni olan devrimdir. Çürüyeni yıkmak, yeniyi kurmak için sandıkta değil, devrim saflarında birleşelim. Düzenin istikrarını düşünmek bizim işimiz değildir. Sol, ilerici çeşitli güçler, oligarşiye "şöyle yapın, öyle yapmazsanız sizin için daha kötü olur" anlamında politikalar öneriyorlar. Bunlar ilericilik, solculuk adına kabul edilemezdir. Burada sorunu daha da vahim hale getiren bir diğer unsur, böyle bir solculuğun adeta normal görülmesi, kanıksanmasıdır. Tıpkı bir süre önce Avrupa Birliği'ne üyeliğin savunulmasının "sol içinde" doğal görülmesi, tıpkı Irak işgalinde Amerika'yla işbirlikçiliğin Leninist ulusların kendi kaderini tayin hakkıyla açıklanmaya çalışılması, tıpkı "demokratik emperyalizm" teorisinin sol adına savunulabilmesinde olduğu gibi... Hayır. Bunların hiçbiri normal değildir. Bunların "sol içi"nde görülmesi, solun sol olmaktan çıkarılmasıdır. Bunlar, devrimciler açısından kıran kırana bir ideolojik mücadele konusudur. Sonuç olarak, solun görevi ve sorumluluğu yalnız ve yalnız halka karşıdır. Eğer bir uyarı misyonu olacaksa, bu ancak halkı kendine zarar verecek politikalar, uygulamalar konusunda uyarma misyonu olabilir. Açlık ve yoksulluk, iki şeyi birden büyütür: Umudu ve çürümeyi. Açlık, yoksulluk büyüdükçe insanlar umuda daha fazla sarılırlar. Ve insanlar, açlık, yoksulluk büyüdükçe çok daha büyük bir hızla çürümeye savrulurlar. Hangisinin ağır basacağını ise esas olarak devrimcilerin çalışması belirleyecektir. Düzen çürüdükçe halkı da çürütür. Çürüme büyüdükçe halkı daha fazla içine çeker. Çürüme bir bataklık gibidir. Büyüdükçe ondan kurtulması zorlaşır. Çürüyen ve yozlaşan düzen, tüm kitleleri sarmadan, biz devrimi büyütmeliyiz. Devrimi büyütmek umudu büyütmektir. Umudu büyütmek açlığın, işsizliğin, sefaletin, çaresizliğin içinde kitlelere tutunacak bir dal uzatmaktır. Kitleler o dalı bulamadığında ne olacaktır? Cevabı, Doğru Avrupa ülkelerinden Tayland’a, eski Sovvyet Cumhuriyetleri’nden Singapur’a kadar sayısız ülkenin yaşadığı büyük yozlaşmadır. Bu ülkelerin kimi, Avrupa’nın genelevi halini dönüşmüş, kimisi adeta dünyanın her bölgesine fahişe ihraç eder hale gelmiş, kimisi kumarın, kimisi mafyacılığın merkezi olmuştur. En iyi durumda, emekçinin ve emeğin 24 saat aşağılandığı “ucuz işgücü cennetleri” haline gelmişlerdir. Bu tablo, umudu büyütmenin, nasıl tüm gücümüzle yüklenmemiz gereken bir görev olduğunu da anlatır. Umudu büyütmek, çareyi büyütmektir. Halkımızın o büyük çaresizliklere, o büyük yozlaşmaya yuvarlanışını önlemektir. Geçen hergün, o bataklığa yeni insanların yuvarlanması demektir. Hiçbir şey olduğu gibi durmuyor, hiçbir şey yerinde kalmıyor. Ya çürüme, ya umut baskın gelecektir. Bu savaşta ısrar edeceğiz. Büyümekte ısrar edeeceğiz. Çürüyen ve yozlaşanı, çürümesine ve yozlaşmasına karşın zulmederek ayakta durmaya çalışanı, yıkma hedefimizde ısrar edeceğiz. Yoksulluğun kitleler açısından yozlaşmaya, çürümeye dönüşmesine izin vermeden, yoksul halkın ekmek ve adalet özlemini, bağımsızlık özlemini, özgürlük özlemini, anti-emperyalist, anti-oligarşik savaşımızın bir parçası haline dönüştürmeli, halkımızı anti-emperyalist, anti-oligarşik devrim bayrağımız altında birleştirerek, umudu büyütmeli, büyütmeli, büyütmeliyiz. Sayı: 271 Yürüyüş 5 Haziran 2011 ÇÜRÜYEN YOZLAŞAN, DEVLETİNİZİ YIKACAĞIZ 5
Page 1 and 2: Nurtepe’de Tutuklamaları Protest
Page 3: İ ç i n d e k i l e r 4 Çürüye
Page 7 and 8: Milletvekillerinin konumu, tekeller
Page 9 and 10: Yine hep o yargı kararları ile,
Page 11 and 12: Bu davalar mahşere kalmayacak! Oli
Page 13 and 14: Düzen partilerini mahallelerimize
Page 15 and 16: Her gözaltında bizi burada görec
Page 17 and 18: Alibeyköy Karakolu’na giden avuk
Page 19 and 20: Elbette bu tür sloganlarımız, pa
Page 21 and 22: Gizlenmeye çalışılan bu büyük
Page 23 and 24: dır; sosyal, siyasal, ekonomik ko
Page 25 and 26: Emperyalist sermaye neden gelir, ne
Page 27 and 28: atmamak için bir adım atmak gerek
Page 29 and 30: Halk Düşmanı AKP AKP, haklar ve
Page 31 and 32: Sevgili okurlarımız merhaba! Bir
Page 33 and 34: Evet, biz Marksist-Leninistler kind
Page 35 and 36: Röportaj ‘Bizim çocuklarımız
Page 37 and 38: Ferhat ve Berna’nın tutukluluğu
Page 39 and 40: Ülkemizde Gençlik Gençlik Federa
Page 41 and 42: Ülkemizde Gençlik Dev-Genç’lil
Page 43 and 44: Devrimci Memur Hareketi ÜLKEMİZDE
Page 45 and 46: “Yıkımlara Karşı Mücadele Ku
Page 47 and 48: EMEK Gülsüm Yıldız'ın Tutuklan
Page 49 and 50: Tecrit her yerde öldürüyor TAYAD
Page 51 and 52: Savcı, “biz Türkiye ile anlaşt
Page 53 and 54: Her Koşulda Okumalıyız Okumanın

ÇÜRÜYEN YOZLAŞAN DEVLETİNİZİ YIKACAĞIZ - Yürüyüş

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?