Yeni Ümit Say 92 deneme.indd

sızlık ve tahakküm yollarının kapanacağını gören Firavun,
bu sözüyle kamuoyunu yanıltmak ve heyecan
vermek için siyasî bir entrika çevirmektedir. Tamamıyla
aleyhine sonuçlanan yarışmayı, kendi iddiasını
ispat eden bir olaymış gibi göstermeye çalışmakta ve
aslında kendisi bir nevi siyasî sihirbazlık ve şarlatanlık
yapmaktadır. Böylece Hz. Musa’nın peygamberliğine
olduğu gibi, onu tasdik eden sihirbazların imanları
hakkında da yok yere şüpheler uydurup ortaya atmakta
ve kamuoyunun zihnini bulandırmaktadır. 5
Din Konusunda Şüphe Yayması ve Ülke Bölünecek
Propagandası
Firavun, sihri en iyi bilenler diyerek seçtiği kimselerin,
büyük kalabalığın huzurunda Hz. Musa’nın (a.s)
nübüvvetine iman ettiklerini görünce, bu durumun Hz.
Musa’nın nübüvvetinin sıhhatine güçlü bir delil olacağı
endişesini duymuştur. Kavminin, Hz. Musa’nın nübüvvetine
inanmalarına engel olsun diye, o anda halkın
kulağına iki çeşit şüphe atmaya çalışmıştır:
Attığı birinci şüphe, onun: “Bu, hiç şüphesiz ki şehirde
kurduğunuz bir tuzaktır.” şeklindeki sözüdür.
Abdullah b. Mes’ud diyor ki: “Meydanda toplanıp
karşılıklı yarışmaya girmeden önce Musa, sihirbazların
liderine: “Eğer ben sana galip gelecek olursam
bana iman eder ve getirdiğim dinin hak olduğuna şahitlik
eder misin?” diye sormuş, sihirbazların lideri
ise: “Yemin olsun, yarın öyle bir sihir yapacağım ki,
hiçbir sihir ona galip gelemez. Şayet sen bana galip
gelecek olursan ben sana iman edeceğim ve getirdiğinin
hak olduğuna şahitlik edeceğim.” demiştir. Bu
konuşmayı gözlemiş olan Firavun, daha sonra bu
konuşmayı çarptırarak: “Bu sizin kurduğunuz bir tuzaktır.”
demiş ve böylece halkın arasına Hz. Musa’nın
(a.s) peygamberliği ile ilgili şüphe yaymak istemiştir. 6
Yaymaya çalıştığı ikinci şüphe ise Hz. Musa (a.s) ile
sihirbazların maksatlarının, güya aralarındaki anlaşmaya
göre, hâkim unsurların ülkeden çıkarılacağını,
rejimin değiştirileceğini ve hâkimiyetlerinin sona erdirileceğini
öne sürmek olmuştur.
Halkı Gruplara ve Hiziplere Ayırması
Firavun, hem zulmedebilmek hem de zulme
dayalı saltanatını devam ettirebilmek için, halkı birbirine
yakın veya zıt çeşitli grup ve hiziplere ayırmaktaydı.
Böylece toplumdaki muhale fet duygusunu, bu
hizipler ve gruplar arasındaki sürtüşmelere kanalize
etmekte, neticede o toplumdaki mevcut muhalefet
potansiyelini, birbirlerine vuruşturarak pasif hâle getirmekteydi.
Kur’ân-ı Kerîm bu hususa şöyle işaret
etmektedir:
א
א
א א
א כא
א
א
“Firavun, (Mısır) toprağında gerçekten azmış, halkını
çeşitli sınıflara bölmüştü. Onlardan güçsüzleştirdiği
sınıfın oğullarını boğazlıyor, kızlarını ise sağ bırakıyordu.
Firavun kesin bir şekilde çokça fesat çıkaran
bozgunculardandı.” (Kasas, 28/4)
Halkını Küçümsemesi
א א
כאא
א א
“Firavun halkını küçümsedi, onlar da ona itaat ettiler.
Doğrusu onlar yoldan iyice çıkmış bir toplum
idi.” (Zuhruf, 43/54)
Firavun, kendisini diğer insanlardan daha farklı,
daha üstün ve önemli biri olarak görmekte, kendisini
en başarılı, en güzel, en zeki olarak değerlendirmekteydi.
Fakat ondaki bu büyüklük duygusu özgüven
taşıyan bir büyüklük duygusu değildi. Sürekli dışarıdan
onay görme beklentisindeydi ve oldukça da kırılgandı.
Fakat bu kırılganlığının, kendindeki büyüklük
duygusuna olan güveninin azlığından kaynaklandığını
görememekteydi. Kırılganlığına, sürekli başkalarını
suçlama ve aşağılama duygusu eşlik etmekteydi. Bu
yönü ile Firavun’da narsistik kişilik bozukluğu yani
büyüklenmecilik ve üstünlük duygusu, halkı küçümseme,
aşağılama ve değersiz görme şeklinde tezahür
etmektedir.
Sahte İlâhlar İdeolojisi Üretmesi
א א
א א
כ כ
“Firavun’un halkının melei: ‘Ne yapıyorsun, seni
ve senin tanrılarını terk etsinler, ülkede bozgunculuk
yapsınlar diye Musa ile inananlarını kendi hallerine
mi bırakacaksın?’ dediler.” (A’râf, 7/127)
Burada “seni ve ilâhlarını” denilmesinde Firavun’un
taptığı bir takım mabutlar varmış gibi anlaşılabilir.
Hâlbuki Firavun kendisinden üstün bir ilâh
kabul etmiyor, “Ben sizin en büyük Rabbinizim” diyordu
(Nâziât, 19/24). Bu durumda “senin ilâhların”
sözü “senin taptığın, senin ibadet ettiğin mabutların”
demek değil, “senin hoşlanıp, kabul ettiğin, tapılsın
diye izin verdiğin mabutlar” anlamında kullanılmış
demektir. Bu da Firavun’un halkın itikadını bozmak
için bir takım sahte mabutlar oluşturduğunu ortaya
koymaktadır.
Mucizelerle Alay Etmesi
כ א
א א א
א א
“Musa, âyetlerimizle onlara gidince onlar alay
edip gülmeye koyuldular” (Zuhruf, 43/46–47) âyet-i
50 | YENİ ÜMİT DERGİSİ