Stieg Larsson

nedenle çalışanlar köhne yapıyı temizlemenin dışında bir şey
yapmıyormuş. Ekim başında Portekiz'den üç karton makinesi gelmiş.
Kirli, paslı ve çok eski modellermiş. Hurda fiyatı birkaç bin papeli
geçmezmiş. Makineler çalışıyor ama çok sık bozuluyormuş. Yedek
parça filan olmadığından, sık sık işlere ara veriliyormuş. Genellikle
çalışanlardan biri makineyi üstünkörü tamir ediyormuş."
"İşte şimdi bir öyküye benzemeye başladı," dedi Mikael. "Peki,
Minos'ta ne üretiyorlarmış"
"1992'de ve 93'ün yarısında bildiğimiz yiyecek paketleri, yumurta
kartonu gibi şeyler üretmişler. Sonra da kağıt torba.
STIEG LARSSON
Ama fabrikada sürekli olarak hammadde kıtlığı varmış. Yani hiçbir
zaman büyük çaplı bir üretim yapılmamış." "Yani öyle büyük bir
yatırım havası yok."
"Bir hesap yaptım: İki yıllık kira masrafı 15 bin papel civarında
olmalıydı, hadi aylıklar da en fazla 150.000 olsun -bu konuda cömert
davramyorum- makinelerin tutarı ve taşınması... Yumurta
kartonlarını taşıyan kamyonet derken, eh, yaklaşık 250.000 diyelim.
Buna izin için gerekli harcamaları ve iki ülke arasında yapılan
seyahat masraflarını da ekle... Görünüşe göre birkaç sefer İsveç'ten
birileri köye uğramış, yani bilemedin en fazla bir milyon. 1993
ortalarında, işçi başı fabrikanın kapandığını söylemiş ve bundan kısa
bir süre sonra da Macaristan'dan gelen bir kamyon makineleri alıp
gitmiş. Elveda Minos."
Mikael, o yaz akşamım sık sık düşünmüştü. Arada bir çe-kişseler
de, tıpkı lise yıllarında olduğu gibi arkadaşça konuşmuşlardı. O
yıllarda benzer sorunlarla boğuşuyorlardı ama artık birbirlerinden
tamamıyla farklı iki insandılar. O akşam Mikael, lise yıllarında onları
yakın arkadaş yapan şeyin ne olduğunu bir türlü hatırlayamamıştı.
Robert sessiz, çekingen bir çocuktu. Kızlar konusunda inamlmaz
utangaçtı. Şimdi oldukça başarılıydı... Yani banka dünyasının
basamaklarım tırmanabilmişti. Arkadaşının kendinden çok farklı bir
dünya görüşüne sahip olduğuna dair hiçbir kuşkusu yoktu.
Mikael nadiren sarhoş olana kadar içerdi ama o akşam, başarısız
bir yelken macerasından sonra eski bir arkadaşıyla karşılaştığında,
konyak şişesinin dibini bulmuşlardı. Belki de okul yıllarının üslubuna