Stieg Larsson

Armansky'nin gözünde bu kız yalnızca sorunlu değil, sorun
kavramının kendisiydi. Ortaokulu terk etmiş, her türlü eğitimden
yoksun biriydi.
îlk aylarda tam gün çalışıyordu, tabii onun yaptığına tam gün
çalışma denebilirse. Arada bir, iş yerinde boy gösteriyordu işte.
Kahve yapıyor, postaları alıyor, fotokopi makinesiyle ilgileniyordu. İş
saatleri ya da çalışma rutinlerini hiç mi hiç ciddiye almıyordu.
Buna mukabil çalışma arkadaşlarını sinir etme konusunda üstüne
yoktu. Kısa zamanda beyni iki hücreli kız lakabıyla ünlenmişti;
hücrelerden biri nefes almasına, diğeri de ayakta durmasına
yarıyordu. Kendisi hakkında asla konuşmazdı. Onunla konuşmaya
çalışan iş arkadaşları, çok nadir yanıt alabildikleri için hemen pes
ederlerdi. Şakaya karşı asla hoşgörü göstermezdi, şakaya yeltenene
ya kocaman gözlerle boş boş bakar ya da rahatsızlığını açık bir
şekilde gösterirdi.
Bununla birlikte, eğer biri onunla dalga geçmeye kalkarsa
birdenbire öylesine değişiverirdi ki, işyerinin genel jargonunda bu
değişimi adlandıracak hiçbir şey bulamazdınız. Onun davranışları ne
güven ne de arkadaşlık telkin ederdi, kısa zamanda Milton'un
koridorlarında başıboş dolaşan, dışlanmış bir kediye dönüşmüştü.
Bir ay süren kesintisiz bir karmaşadan sonra Armansky, yol
vermek için onu bürosuna çağırmıştı. Armansky'nin sayıp döktüğü
suçlarını sessizce dinleyen Salander'in, hiç itiraz etmediği gibi, yüzü
bile değişmemişti. Armansky onun davranış bozukluklarını anlatıp
bitirerek, yeteneklerini daha iyi değerlendirebilecek başka bir şirkette
iş bulması faslına geldiğinde, Salander sözünü kesivermişti.
Armansky onun ağzından ilk defa bir sözcükten fazlasının çıktığını
duyacaktı:
"Bak, eğer bir bekçi istiyorsan işçi bulma kurumuna gidip önüne
gelen birini alıp dönebilirsin. Ben her şey ve herkes hakkında
istihbarat toplayabilirim ama sen bana posta ayıklatmaktan başka bir
şey yaptıramayacak kadar aptalsın."
Armansky, kızı şaşkınlıktan dilini yutarak nasıl dinlediğini hâlâ
hatırlıyordu.
"O senin moruk, doc.com şirketinin yönetime almayı düşündüğü o
züppeler hakkında değersiz bir rapor hazırlamak için tam üç hafta
harcadı. Şimdi önünde duran o boktan raporun fotokopisini ben
yaptım."
Gözlerini rapora diken Armansky, ilk defa sesini yükselterek: