Stieg Larsson

Milton Security çalışanlarından hiç kimsenin, Kadın Sığınma
Merkezi'ndeki bir doktorun gizli raporundan alıntı
yapamayacağından emin olan Armansky, Salander'e bunu nasıl olup
da başardığını sorduğunda, kaçamak bir yanıt almıştı. "Kaynaklarımı
deşifre edemem." Armansky zamanla Lisbeth Salander'in çalışma
metodunu, ne onunla ne de başka biriyle tartışmak istemediğini
anlayacaktı. Bu Armansky'i endişelendirse de, endişesi Salander'i
sınama arzusuna karşı koyamayacak düzeyde değildi.
Konuyu birkaç gün düşünüp tartmıştı.
Holger Palmergren'in, kızı ona gönderirken söylediği bir sözü
hatırlıyordu: Herkese bir şans verilmelidir. Aldığı İslami terbiyeyi
düşündü, dışlanmışlara yardım etmek tanrısal bir görevdi. Aslına
bakılırsa o, tanrıya inanmazdı, on yaşından beri bir kez olsun camiye
gitmemişti ama Lisbeth Salander onun gözünde yardım ve desteğe
ihtiyacı olan biriydi. Geride bıraktığı on yıllarda bu türden bir yardım
yapmamıştı.
Lisbeth Salander'i işten atmak yerine özel bir görüşmeye
Çağırmış ve kızın gerçekte ne kadar sorun olabileceğini anlamaya
çalışmıştı. Bu görüşmede Salander'in duygusal olarak sakatlanmış
olduğuna dair kanıları pekişmekle birlikte, bu aksi kızın içinde zeki
bir insanın saklı olduğunu da keşfetmişti. Huysuz ve can sıkıcı
olduğunu düşünse de, ondan hoşlandığını -büyük bir şaşkınlıklafark
etmişti.
Bu görüşmeyi izleyen aylarda Armansky, Lisbeth Salander'i
koruyucu kanatlarının atma almıştı. Eğer kendine karşı dürüst
olması gerekirse kız, onun bir tür sosyal hobisi olmuştu. Salander'e
daha kolay araştırma görevleri veriyor, nasıl davranması gerektiğine
ilişkin öğütlerde bulunuyordu. Salander onu sabırla dinliyor ama yine
de kendi bildiğini yapıyordu. Armansky, Milton'un teknik
sorumlusundan kıza temel bilgisayar kursu vermesini rica etmişti;
teknik sorumlunun, biraz tedirgin bir ifadeyle, kızın temel bilgisayar
bilgisinin şirkette çalışan diğer elemanlardan çok daha iyi olduğunu
rapor etmesi için, Salander'in bilgisayarın başında yarım gün
geçirmesi yetmişti.
Çok geçmeden Armansky, iletişim kurma zorluğuna rağmen
Salander'in, iç eğitim ve cezbedici yöntemlerle Milton'un çalışma
rutinlerine uyum sağlamasının mümkün olabileceğini anlayabilmişti.
Ama rahatsız edici bir ikilemle de karşı karşıya kalmıştı.